چند نفر رو دیدم که بدون هیچ شناختی دربارهی کسی نظر میدادند، و جالب اینکه او را فردی باشعور خطاب میکردند، البته اون فرد ادم موفقی بود ، گویی موفقیتش دلیل این خطاب بود.
البته من مخالفم.
به عقیده من
اگر هزار کتاب خوانده باشد
اگر در هر بحث سیاسی و اجتماعی خودش را وسط بیندازد
اگر چندین کتاب چاپ کرده باشد
اگر فیلمهایش در جشنوارهها جایزه گرفته باشند
اگر نقاشیهایش در گالریهای بزرگ آویزان باشند
اگر مدرک دانشگاهی و تخصص پزشکی داشته باشد
اگر ژست روشنفکری و انقلابی بگیرد
اگر هزاران دنبالکننده و تریبون داشته باشد؛
باز هم دلیل نمیشود که آدم با شعوری باشد.
حقیقت تلخ امروز این است:
خیلیها با مدرک، شهرت، فالوئر، یا جایزه، شعور را مصادره میکنند؛
در حالی که شعور، نه در ویترین است و نه در رزومه.
شعور یعنی دیدن، فهمیدن، و مسئول بودن؛
چیزی که هیچ مدرک و هیچ تریبونی ضمانتش نمیکند
