برای روزی که...

چشم هایم را می بندم

و در رویا های خودم غرق می شوم،

رویا ی روزی‌که...

رویا ی روزی که همه جا صلح است

رویای روزی که همه غذا برای خوردن دارن

رویا ی روزی که هیچ پدری شرمنده خانوادش نشده باشه

رویای روزی که همه خانه و جای خواب خوبی برای خودشان داشته باشن

رویای روزی که هیچ کس بخاطر چیزی که هست خجالت نکشه

رویای روزی که همه آزاد و رها باشیم

رویای روزی که هر کس هر پوششی که خودش دلش می خواد رو داشته باشه

رویای روزی که هیچ دختری آروم گوشه ی اتاقش نره و گریه کنه

رویای روزی که هیچ کس حسرت چیزی که حقشه رو نخوره

رویای روزی که همه در یک سطح باشیم و بخاطر رنگ پوست،جنسیت و... برامون تبعیض قائل نشن

رویای روزی که خانم باحجاب و بی حجاب با سر بالا راه بره و زیر نگاه های بقیه لِه نشه

رویا ی روزی که کسی دلتنگ کسی که خیلی وقته ندیدتش نباشه

رویای روزی که دیگه هیچ کودک کاری نبینیم

رویای روزی که نفس های عمیقی در تهران بکشیم بدون اینکه نگران شیمیایی شدن ریه هامون باشیم

رویا ی روزی که همه به عقاید هم احترام بزارن

رویا ی روزی که همه به علاقه های هم احترام بزارن و هیچ هیتری توی دنیا نباشه

رویای روزی که انقدر نژاد پرستی تو دنیا نباشه

رویا ی روزی که هیچ کس به خاطر کشورش خجالت نکشه

رویا ی یک روز...

یک روز خیلی خیلی دور...

که همگی دست های هم رو گرفتیم و لبخند می زنیم...

بدون هیچ غمی...

همه آزاد...

رها...

خوشحال.