به کار بردن ضمیر"ما"و افعال اول شخص جمع به این معناست که دو نفر را با کار مشترکی به هم پیوند می‌دهیم تا به شکل یک موجود آشکار شوند. در خیلی اژ زبان ها، وقتی صحبت از "دونفر" باشد ضمیر خاصی به کار می‌رود که ضمیر دوتایی نام دارد یعنی چیزی بین دو نفر تقسیم می‌شود و این خیلی پر معناست زیرا گاهی نه یک نفریم نه بیشتر از دو نفر. فقط "ما دوتا" هستیم و این "ما دوتا" تقسیم شدنی نیست. وقتی فقط از این ضمیر استفاده کنیم اصول بی‌نظیر و افسون کننده‌ای حاکم می‌شود که درست مثل جادوست.
