اندکی مکث برای خودمان💛

چند لحظه به وقت آرامش...

لطفا از این متن ،ساده عبور نکنید و اون رو با آرامی و با دل و جان تون مطالعه کنید.

امروز آمده ام تا برایتان از امن ترین نزدیک ترین مهربان ترین و حتی آسیب دیده ترین آدم دنیا بنویسم.

این آدم کسی نیست جز

خودمان!

بله درست است خودمان چون ما بیشتر از هرکسی به خودمان بدهکار هستیم برای تمام روز هایی که کنار مان بود کم نیاورد و ادامه داد اما ما نادیده اش گرفتیم.

کودک اندوهگین درون ما هنوز هم هست و شکوفا می‌شود اما باز هم با آزار های بی رحمانه ی مان اورا آزرده میکنیم. گاهی اوقات نیز اورا به اشتباه زندانی میکنیم تا تاوان کار های اشتباهی که مقصرشان نیست را بدهد.

حالا می‌خواهیم برای چند ثانیه با کودک کوچک و بی آزار درونمان مهربان باشیم و برای تمام لحظاتی که زندگی می‌کنیم مراقبش باشیم.

چشمانتان را ببندید و زیر لب جملات من را تکرار کنید.

عزیزترینم تو این لحظه میخوام بهت بگم که تو خیلی با ارزش تر از اونی هستی که میدونستم. اما من همیشه تورو نادیده میگرفتم و تو قربانی تمام اشتباهاتی شدی که مقصر نبودی.

از امروز که فهمیدم چقدر اذیتت کردم درحالی که تو همیشه کنارم بودی تا به الان ، نمیخوام یک دقیقه هم ناراحتی تو ببینم . من تمام تلاشم رو میکنم تا تو همیشه بخندی و حالت خوب باشه ؛ این زندگی به نام توعه و بخاطر وجود تو آغاز شده.

ممنون بابت تمام روز های تلخی که ادامه دادی و خم به ابرو های کوچکت نیاوردی تا من به این تکه از کتاب روزگار برسم.

بی وقفه دوستت دارم و قول میدم تا خوشحالی تورو تو این دنیا نبینم از زندگی کردن دست برندارم❤️🫂

نویسنده: 𝓝𝓪𝔃𝓪𝓷𝓲𝓷

نازنگار🌿