گاهی وقتا با خودم فکر میکنم چی میشد اگه از تمام ادم های دنیا دور می شدم
می رفتم داخل یه نگل و برای خودم خونه کلبه ای یا خونه درختی میزدم
تا از تمام حرف های ادم های دور و برم دور بمونم
از ماشین ها
از خونه های بلند
از الودگی
از سروصدا
از ادمممممم هااااا
از........
ولی شدنی نیست و میدونم ارزوی همه ما هاست
از حرف کوچیکی که ممکنه خیلی ناراحت بشیم و هیچ وقت اون رو فراموش نکنیم
شاید بگید تو واقعا کینه ای هتی ولی نه واقعا از حرف های مردم ناراحت میشم و تا سال ها یادم نمیره.
