در بین اجزا و قطعات آسانسور، کابین آسانسور تنها جزئی است که مسافران با آن سر و کار دارند. لذا زیبایی و امنیت آن اهمیت بسیاری دارد. برای رعایت امنیت کابین، اجزای آن باید از مقاومت بالا و مناسبی برخوردار باشند و همچنین استفاده نکردن از مواد آتش زا و موادی که در گرما باعث نشر گازهای خفه کننده می شوند در ساخت اجزای کابین. یکی از خطراتی که ایمنی کابین را تهدید می کند، خطر آتش سوزی است. بازرسان باید مواردی که در کابین باعث ایجاد آتش سوزی می شود را بررسی کنند. از دیگر مواردی که باعث کاهش ایمنی کابین می شود، لرزش آن است چرا که در صورت تداوم منجر به آسیب به سیستم آسانسور می شود.
اجزای کابین
یوک : چهارچوبی که کابین را در بر می گیرد، یوک نام دارد. وزن کابین و مسافران از طریق یوک به سیم بکسل ها وارد می شود.
کارسلینگ : قاب فلزی و متصل به کابین. کارسلینگ مانع لرزش کابین می شود.
کف : اندازه کف به اندازه عمق و عرض کابین است. کف باید بتواند نیروهای وارده را تحمل کند.
سقف : سقف علاوه بر محدودسازی دسترسی، مکان قرارگیری روشنایی، تهویه و درب خروج اضطراری است و باید تحمل وزن حداقل دو نفر را داشته باشد.
دیوار های داخلی : از پنل های فولادی تا شده تشکیل شده است.
سیستم روشنایی : به منظور روشنایی کابین.
دستگیره : برای استفاده و حفظ تعادل مسافران. همچنین برای استفاده افراد سالمند و کم توان برای ایستادن در کابین.
درب اضطراری : جهت خروج اضطراری مسافران در موقع خطر.
فوتوسل : دستگاهی است که اگر مانعی بین درب باشد، مانع از بسته شدن درب می شود.
آینه : معمولا در تمامی کابین های آسانسور از آیینه به منظور بزرگتر به نظر رسیدن فضا استفاده می شود.
هواکش : به منظور تهویه هوای داخل کابین.
انواع کابین
نیم کابین : این نوع کابین معمولا در بالابرها استفاده می شود و امنیت بالایی ندارد.
تمام کابین : هم در بالابر ها و هم در آسانسور از آن استفاده می شود. معمولا برای جابجایی افراد استفاده می شود.
