بی‌اختیاری ادراری به شرایطی می‌گویند که فرد نمی‌تواند مثانه و خروج ادرار را کنترل کند. گاهی به اختصار به این بیماری، بی‌اختیاری می‌گویند.
بی‌اختیاری ادراری اختلالی بسیار شایع است. این بیماری قابل درمان است و به گونه‌ای نیست که لازم باشد تا آخر عمر با این اختلال کنار بیایید. دکتر سیم فروش فوق تخصص کلیه و مجاری ادراری است و می تواند به درمان این بیماری کمک شایانی بکند.
علائم بی‌اختیاری ادراری چیست؟
انواع مختلفی از بی‌اختیاری وجود دارد که هریک علامت متفاوتی دارند. سه نوع از بی‌اختیاری‌های شایع در زیر آمده است:
بی‌اختیاری تنشی: در این نوع، فرد در هنگام خندیدن، سرفه، عطسه و هرگونه فعالیتی که باعث ایجاد استرس یا تنش در شکم شود، دچار بی‌اختیاری می‌شود. این نوع از بی‌اختیاری در خانم‌ها و خصوصا آن‌هایی که باردار هستند بسیار شایع است.
بی‌اختیاری فوری: افراد مبتلا به این نوع، به طور ناگهانی احساس نیاز به تخلیه مثانه خود می‌کنند. این احساس نیاز گاهی آنقدر شدید است که فرد فرصت نمی‌کند خود را به توالت برساند. مثانه بیش‌فعال نام دیگر این نوع بی‌اختیاری است.
بی‌اختیاری مختلط: افراد مبتلا به این نوع، علائم هردو بی‌اختیاری تنشی و فوری را دارند.
آیا کاری هست که خودم بتوانم برای بهبود بیماری انجام دهم؟
بله.
مقدار مایعات مصرفی خود را خصوصا در چند ساعت قبل از خواب کاهش دهید.
مصرف هرگونه غذا و نوشیدنی که علائم شما را بدتر می‌کند، قطع کنید. مصرف الکل، کافئین یا غذاهای اسیدی و تند در برخی افراد باعث تحریک مثانه می‌شود.
اگر اضافه وزن دارید، وزن خود را کاهش دهید.
اگر دیابت دارید، میزان قند خون خود را در محدوده طبیعی نگه دارید.
اگر از داروهای دیورتیک (مثل فوروزماید و هیدروکلرتیازید) استفاده می‌کنید، در زمانی آن‌ها را مصرف کنید که در نزدیکی توالت هستید. زیرا این داروها مدر هستند و ادرار را زیاد می‌کنند.
این روش‌ها نیز ممکن است کمک کننده باشد:
اصلاح عملکرد مثانه: در این روش، شما در ساعات مشخصی از روز به توالت می‌روید. برای مثال تصمیم می‌گیرید هر یک ساعت یک بار به توالت بروید، حتی اگر احساس تخلیه ادرار نداشته باشید. در این صورت اگر میان این ساعت‌‌ها احساس دفع ادرار داشته باشید، باید صبر کنید تا ساعت تعیین شده فرا برسد. وقتی به این برنامه عادت کردید، باید فاصله توالت رفتن خود را افزایش دهید. در این صورت می‌توانید عملکرد مثانه خود را طوری اصلاح کنید که بین توالت رفتن‌های شما ۳ تا ۴ ساعت فاصله باشد.
ورزش عضلات لگن: در این روش عضلات کنترل کننده ادرار تقویت می‌شوند. این ورزش کمک کننده است اما افراد معمولا آن را اشتباه انجام می‌دهند. از پزشک خود درباره چگونگی انجام صحیح آن سوال کنید.
آیا لازم است به پزشک مراجعه کنم؟
بله. پزشک علت بروز این اختلال را پیدا کرده و پیشنهاداتی برای درمان آن خواهد داد.
نام همه داروهای مصرفی خود را به پزشک بگویید و از او بپرسید آیا این داروها باعث افزایش ادرار و بی‌اختیاری می‌شوند یا خیر.البته نوبت پزشک خود را به راحتی و از طریق دکترنکست می توانید رزرو کنید.
بی‌اختیاری ادراری چگونه درمان می‌شود؟
روش درمانی با توجه به نوع بی‌اختیاری و جنسیت شما متفاوت خواهد بود. برخی از درمان‌ها شامل موارد زیر است:
داروهای شل‌کننده مثانه
جراحی جهت ترمیم بافت‌های محافظ مثانه یا جهت بهبود جریان ادرار
تحریک الکتریکی اعصاب جهت شل کردن مثانه
زندگی من چگونه خواهد بود؟
بسیاری افراد مبتلا به بی‌اختیاری می‌توانند کنترل مثانه خود را مجددا به دست بیاورند و یا حداقل آن را کاهش دهند. نکته مهم راجع به این اختلال این است که حتما باید با پزشک در این باره صحبت کنید و از او کمک بخواهید. نوبت دهی آنلاین دکترنکست یکی از راحت ترین روش ها برای مراجعه به پزشک و متخصص مورد نظرتان است.
