انگار توی ایران این یک رسم یا سبک زندگی (hashtag
hashtag#پوز دادن نیست سبکمون اینه) شده، مهمونی میریم، تا صاحبخونه میگه بشین کمی صحبت کنیم، میگیم وقت ندارم کارم زیاده برم بعدا بیام، توی صدا و سیما کارشناس میارن تا میخواد اصل حرفش رو بزنه مجری میگه دکتر عذرخواهی میکنم از پشت صحنه میگن وقتمون تموم شده، پیش روانشناس میریم تا میخواییم به اوج درد و همدردی برسیم دکتر میگه وقت تمومه لطفا مراجع بعدی بیاد، این سبک زندگی به hashtag
hashtag#دانشگاه هم سرایت کرده، توی این ماه hashtag
hashtag#بازدید hashtag
hashtag#رایگان برای دانشگاههای سراسر کشور گذاشتیم که توی اون علاوه بر بازدید از روند کار ویتا بچهها در هر خط توسط اساتید همون خط hashtag
hashtag#آموزش_رایگان هم میدیدند، قرار بود بازدید 4 ساعته باشه و هر خط نیم ساعت آموزش داشته باشیم.
حالا چون بچهها چنین فضایی رو تا حالا ندیده بودند و سوالات فنیشون هم زیاد بود، بازدید طول کشید، البته هنوز چهار ساعت هم نشده بود که مسئول گروهشون اومد و گفت: بچهها من کار دارم و باید بریم، بمونه وقت دیگه، اونقدر این دانشجوها ناراحت شده بودند که از ناراحتیشون واقعا دلم گرفت، رفتم پیش مسئول گروه و گفتم ببینید با چه ذوقی دارن الکتروشوک رو آزمایش میکنن؟ گناهن هنوز 2 تا خط دیگه هم مونده حالا که اومدن بگذارید دارن آموزش میبینن، همین آموزش رو جاهای دیگه حداقلش 6 یا 7 تومن پول میگیرن، چرا نمیذارید 2ساعت دیگه بمونن. گفت: نه دیگه من کارم واجبه بعدا وقت هست.
گفتم: بعدا دیر میشه، بعدا همین آموزش هزینه داره، بعدا شاید نتونید بیایید....
اما خب متاسفانه با وجود پادرمیونی نشد که بشه
به کجا چنین شتابان....
