شنیدن در هر عالمی متناسب با خود آن عالم است و متناسب با سطح علمی فرد دارای مراتبی از فهم است.در حقیقت سمع ، انسان را با مرتبه های مختلف عالم پیوند می دهد؛ اصلا شنیدنی ها از یکجا برنخواسته اند که همگی مربوط به یک مرتبه و عالم باشند. اگر غیر از این بود که نازل شدن وحی ، معنی نداشت.ه اند که همگی مربوط به یک مرتبه و عالم باشند. اگر غیر از این بود که نازل شدن وحی ، معنی نداشت.
همین قابلیت است که باعث شده انسان بتواند یک سخن یا صوت را به شکل های مختلف بشنود و از هربار شنیدن فهمی جدید برایش حاصل شود و با دقت و توجه به این أمر ، قدرت تفکرش افزایش یابد.
به این ترتیب می توان بیان نمود که شنیدن در منطق قرآن ، دائر مدار صوت و.کیفیت ادراک آن نیست ، بلکه این مراتب وابسته به ادراک و فهمی است که برای فرد حاصل میشود. از این رو اگر فردی در عالم خواب یا بیداری صدایی را شنیده باشد ، در صورتی سمع و شنیدن برایش اتفاق افتاده که پشتوانه فهم داشته باشد ، در غیر این صورت شنیدنی اتفاق نیافتاده است.
برگرفته از کتاب تفکر شنیداری ، انتشارات قرآن و اهل بیت علیهم السلام