عرفان کوه پیمان پژوهشگر مسائل سیاسی و اقتصادی آسیا در جواب به این سوال که چرا ایران در امور کشورهای همسایه دخالت دارد نوشت:«
+ همه‌ی قدرت ها و کشور های توانمند، گاه برای تثبیت قدرت و گاه برای دفاع از امنیت خود در مسیر تلاش برای گسترش و توسعه‌ی قدرت هژمونیکی و فرادستی، با کشورهای پیرامون به ویژه کشورهای ضعیف روابط خوبی برقرار میکنند و به کشور های کم توان منطقه که به آنها نیاز دارند کمک هایی اقتصادی و نظامی میکنند تا اعتماد آنها را جلب، و اتحاد سازی کنند و آن کشورهای ضعیف را تقویت نموده تا به متحدان راهبردی برای آن کشور نامبرده تبدیل شوند.
+ پس از انقلاب ۱۹۷۹ ایران، به دلیل امتداد مسیر استقلال، سیاست برونی این کشور دگرگون گشته و کاملا ضد غرب و ضد قدرت های بزرگ شد. بنابراین روابط ایران و اسرائیل وارد فصل خصمانه شد و دو کشور از آن پس به شکل غیر مستقیم و در پوشش رقابت هدف نابودی یکدیگر را داشتند. اسرائیل از حمایت آمریکا و انگلستان بهره می‌برد اما ایران در این پیکار تنها بود و زیر پشتیبانی هیچ کشوری باید نبرد را به سود خود به پایان می‌رساند. ایران در جهت تلاش برای پیروزی، از اتحاد سازی استفاده نمود و پس از جلب اعتماد کشور های ضعیف خاورمیانه، آنها را تقویت کرده و نفوذ و قدرت بالایی در منطقه پیدا کرد تا به دست رقیبش نابود نگردد.
+ حضور احزاب و گروه های تروریستی در شرق و غرب ایران که پیش از ورود جمهوری اسلامی نیز وجود داشتند و خسارت و زیان های زیادی به مرزهای کشور وارد کردند، ایران را نیازمند احتیاط و همکاری کشور های منطقه برای چیرگی بر این احزاب می‌سازد. اغلب این گروهک ها جدایی‌خواه و مسلح و افزارمند هستند که حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی، ایران را ناگزیر به دقت و تیزش و توجه نظامی در مرزهای کشور می‌کند که بدون همکاری کشور های اطراف، دشوار است.
+ پیدایش و پیشروی گروه دولت اسلامی عراق و شام در خاورمیانه و چنگ‌آیی و تصرف بخش گسترده‌ای از عراق و سوریه، ایران را مجاب به توجه و پردازش بر علیه گروه داعش نمود چرا که پیشروی داعش در خاورمیانه به سوی ایران، می‌توانست باعث تضعیف هژمونی و نفوذ منطقه‌ای این کشور و به سبب آنها نزدیکی به شکست ایران در نبرد با اسرائیل و عربستان سعودی از یک سو، و نیز افزایش خطر حمله دولت اسلامی عراق و شام به غرب کشور از سوی دیگر شود.
+ از طرفی نارضایتی آمریکای عزیز، انگلستان و فرانسه از دگرش و تغییر رژیم در ایران و تدابیر و تلاش‌های آنها در جهت تسلط مجدد بر ایران، میتواند ایران را متوجه مخاطرات گوناگونی از قبیل تهدید منطقه‌ای و تخریب متحدان ایران در خاورمیانه کند که همگی این خطرهای مورد بحث، میتواند نابودی هژمونی و سپس سپر دفاعی ایران را به بار آورد.
• بنابراین به دلایل گوناگونی از جمله امنیت کشوری (که در جای خطرناکی همچون خاورمیانه، تنها از توان نظامی و هژمونیکی ممکن می‌شود) و حفظ یکپارچگی مجموعه استان ها و نیز تسلط بالا بر سیاست خارجی منطقه، باید در خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا هژمونی بالایی داشته باشد و جهت جلب و تداوم اعتماد کشورهای مورد نظر باید کمک های اقتصادی و نظامی به آنها دهد، تا در خاورمیانه‌ی پرخطر، ابتدا بتواند امنیت و قدرت بالا را بدست آورد و آنرا حفظ کند زیرا امنیت زیرساخت و فونداسیون رفاه و رویش است.
عرفان کوه پیمان | نفوذ ایران | هژمونی ایران | علوم سیاسی |
