سگ نژاد شیتزو جز نژاد سگ های عروسکی و یکی از محبوب ترین ومعروف ترین نژاد های جهان است محبوبیت این نژاد گاهی تا این حد است که با وجود تنوع بسیار زیاد در سگ های گونه عروسکی عده ای این نژاد را حتی با وجود قیمت بالایی که دارد به موارد دیگر ترجیح می دهند.
در مورد سگ های عروسکی باید گفت محبوبیت این نژاد را از زمانی می دانند که زندگی ماشینی باعث بیکاری افراد شد. به طور کلی این سگ ها به گونه ای هستند که برای زندگی با انسان هماهنگ شده اند و به سگ های افراد اشرافی و امپراطور ها معروف می باشند.
از گونههای مختلف میتوان به پودل عروسکی، شیهوا و شیتزو که معروفترین نژادهای آمریکایی میباشند اشاره نمود.
این سگ های عروسکی معمولاً کمتر از 30 سانتی متر قد و کمتر از 5 کیلو گرم وزن دارند.
اصل ریشه سگ نژاد شیتزو را عده ای مربوط به چین می دانند و حتی نام شیتزو از یک نام چینی گرفته شده است و معنای آن سگی است که از لحاظ ظاهر شباهت زیادی به شیر داشته باشد. بعد ها این سگ از چین به اروپا برده شد. در نقاشی های موجود در موزه لوور و نقاشی های که از درباره فرانسه و انگلستان در قرن 18 و 19 کشیده شده است تصویر سگ های کوچکی دیده می شود که شبیه شیر هستند.
این زمان را اولین باری می دانند که سگ شیتزو از چین به اروپا آورده شده است.
سگ نژاد شیتزو یک سگ کوچک با پوزه بسیار کوچکی نسبت به سگ های دیگر است چشم های این سگ معمولاً تیره و گود رفته می باشد. یکی از مهمترین ویژگی ها در شناسایی شیتزو موهای بدنش می باشد. شیتزو دارای مو های نرم ضخیم و بسیار بلند است که جزء ویژگی های نژادی حیوان است. این حیوان دارای گوش های افتاده ای می باشد. این گوش ها به وسیله مو های پر مانندی پوشیده شده است. یک دم پشمالو در انتهای بدن دارد.
مو های جلوی صورت و پیشانی حیوان معمولاً بسیار بلند می شود. به همین علت مو ها را با یک روبان بالای سرش می بندند که سگ بتواند به راحتی اطرافش را ببیند.
سگ نژاد شیتزو از نظر جثه سگی است که طول بدنش از ارتفاع آن بسیار بیشتر است و در صورت بلند بودن مو ها به نظر می رسد که روی زمین می خزد.
سگ نژاد شیتزو از جمله نژاد هایی است که در همه رنگ ها دیده می شود. رنگ های سفید، قهوه ای، مشکی و خاکستری در ایران بیشتر دیده می شود. اما رنگ های جگری، آبی و بلوطی هم گزارش شده است.
بینی این سگ معمولاً تیره است به جز در رنگ جگری که بینی هم جگری رنگ است و در موارد خاکستری که بینی کمی سفید دیده می شود.
سگ نژاد شیتزو بسیار با نژاد های دیگر ترکیب و هیبرید گیری شده است به همین دلیل رنگ بندی های بسیار متفاوتی در آن دیده می شود. شیتزو تریر یکی از معروف ترین هیبرید هایی است که دیده می شود.
برای غذای سگ شیتزو تریر، وقتی او را به خانه می آورید، باید از همان غذایی استفاده کنید که او به آن عادت کرده است. اگر لازم است تغییری ایجاد شود، غذای جدید را کم کم به غذای قدیمی اضافه کنید تا رفته رفته مقدار غذای جدید زیاد و غذای قدیمی کم و سپس حذف شود.
اگر متوجه شدید که سگ شما غذا نمی خورد، احتمالاً خیلی سریع پیش می روید. یک قدم به عقب برگردید تا حیوان شما دوباره غذا بخورد. نباید او گرسنه بماند چراکه ممکن است اختلال در رشد او ایجاد شود.
مواد غذایی نباید حاوی مواد شیمیایی باشد زیرا می توانند باعث خشکی پوست، خارش، ریزش مو یا ناراحتی گوارشی شوند. یک توله سگ باید چهار وعده غذا در روز بخورد. هنگامی که آن ها به شش ماهگی می رسند، می توان آن را به دو وعده در روز کاهش داد.
نژادهای کوچک (کمتر از 9 کیلوگرم) به ازای هر کیلوگرم باید تا 40 کالری در روز دریافت کنند.
به این نکته توجه کنید که اندازه، سن، ساختار بدن، متابولیسم و سطح فعالیت حیوان، میزان غذای مصرفی او را تعیین می کنند. البته یک سگ بسیار فعال بیش از یک سگ آرامتر غذا می خورد. کیفیت غذای سگ نیز تفاوت ایجاد می کند – هرچه غذا بهتر باشد ، کمتر باید در ظرف آن بریزید. غذا می تواند خشک ، مرطوب ، کم آب یا خام باشد. با خیال راحت به آنها تنقلات سالم مانند تخم مرغ آب پز داده شود اما در حد اعتدال. از خوردن میان وعده های غلیظ شیمیایی خریداری شده در فروشگاه خودداری کنید