خانه یا مغازه کدام یک؟
بزرگتر ها و کسبه قدیمی مثال های آموزنده و زیادی را به ما منتقل کرده اند. مثل اینکه " از مغازه میشه به خانه رسید ولی از خانه نمی شه به مغازه رسید" . در نگاه سطحی تکیه این قبیل حرف ها بر مغازه داری بود و می دانیم که اکنون محیط کسب و کار ما پیچیده تر از گذشته است. اما اگر به عمق مثال توجه کنیم می بینیم بسیار هم درست است چرا که تاکید را بر کسب و کار داده است و منظور این است که با داشتن یک کسب و کار درست می توان به استانداردهای یک زندگی خوب دست یافت. به همین دلیل است که ما نیز بسیاری از دوستان را تشویق می کنیم که بخشی زیادی از سرمایه خود را به کسب و کار و توسعه منابع درآمدی و مهارتی خود اختصاص دهند.
وضعیت عرضه املاک تجاری چگونه است؟
اگر به آمار گذشته رجوع کنیم متوجه می شویم که در سال های پس از جنگ و شروع دهه هفتاد در هر محله از شهرهای در حال توسعه می تواسنتیم با پول هر ده متر مربع آپارتمان یک متر مربع ملک تجاری در محدوده مورد نظر خریداری کنیم. به سبب رشد جمعیت و موارد توسعه شهری ، تقاضا برای املاک تجاری در آن سال ها بیش از عرضه بود. همین امر باعث شد بسیاری از سرمایه گذاران حوزه عمران علاقه مند به سرمایه گذاری در تولید املاک تجاری شوند.
وضعیت تقاضا املاک تجاری چگونه است؟
در ایران همیشه برای ملک تجاری خوب ( دسترسی و گذر مناسب و … ) تقاضا بوده و هست. طی سال های دهه 80 وقتی که قیمت املاک تجاری به میلیاردها تومان رسید مالکان ترجیح دادند به جای کاسبی، املاک خود را اجاره دهند. در طی این فرآیند بسیاری از کسبه به ملک داری مشغول شدند و اجاره بهایی را برای املاک خود در نظر گرفتند که اگر خودشان هم در ملک مورد نظر مشغول به کار می شدند نمی توانستند اجاره مورد نظر را پرداخت نمایند! این قیمت ها به این خاطر ایجاد شد که بهای اجاره املاک تجاری را بر اساس استانداردهای املاک مسکونی تعیین کردیم.
از جمع بندی موارد فوق چه نتیجه ای می گیریم؟
در مورد املاک تجاری گران قیمت، اکنون در موقعیتی قرار داریم که عرضه بیش از تقاضاست و برای تقاضای موجود هم اعداد استانداردی تعریف نمی شود. اگر می خواهیم در املاک تجاری سرمایه گذاری کنیم و کاری در آن انجام نداده و اجاره بدهیم، بهتر است بدانیم در نگاه آینده نگری مشکلاتی بر سر راه این سرمایه گذاری ما وجود دارد.
