کلدپلی، گروه راک بریتانیایی است که در سال ۱۹۹۶ در لندن شکل گرفت. کلدپلی رنگ‌ها را در اوج ناامیدی همچون رویا با صدای کریس مارتین به رقص وا می دارد. گروهی متشکل از چهار نفر شامل، کریس مارتین نوزانده پیانو و خواننده، جانی باکلند گیتاریست، گای بریمن بیسیست و ویل چمپیون درامر گروه. هر چهارتای آن‌ها در کالج دانشگاهی لندن و از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۸ با هم بودند، در طی این مدت گروه نام خود را از Pectoralz به Starfish و سپس Coldplay تغییر داد. کارگردان خلاق و مدیر سابق، فیل هاروی، اغلب به عنوان پنجمین عضو گروه شناخته می‌شود. در آن دوران، آن‌ها دو مینی آلبوم را ضبط و منتشر کردند: Safety در سال ۱۹۹۸ و The Blue Room در سال ۱۹۹۹. پس از قرارداد آن‌ها با شرکت موسیقی پارلفون، به طور چشم‌گیری بر فروش آلبوم‌هایشان اضافه شد و در مسیری قرار گرفت که امروزه آن را طی کرده است.
چکیده ای از گروه
کلدپلی با انتشار آهنگ Yellow در سال ۲۰۰۰ به شهرتی جهانی دست یافت و در همان سال با نخستین آلبوم خود به نام Parachutes، نامزد جایزه مرکوری شد. دومین آلبوم گروه، A Rush of Blood to the Head در سال ۲۰۰۲، تحسین منتقدان را برانگیخت و جوایز بسیاری از جمله بهترین آلبوم سال NME را از آن خود کرد. آلبوم بعدی آن‌ها، X&Y، بود که بهترین آلبوم پرفروش جهان در سال ۲۰۰۵ شد و بیشترین نظرات مثبت را دریافت کرد، هر چند برخی از منتقدان احساس می‌کردند که کیفیت این آلبوم در مقایسه با آلبوم قبلی کم‌تر است. چهارمین آلبوم استودیویی آن‌ها، Viva la Vida یا Death and All His Friends، (سال ۲۰۰۸) نام دارد که پرفروش‌ترین آلبوم در سراسر جهان در سال ۲۰۰۸ بود و از سوی برایان اِنو تولید شد و تا حد زیادی نقدهای بسیار خوبی دریافت کرد و سه جایزه گرمی را به دست آورد. کلدپلی در اکتبر ۲۰۱۱، پنجمین آلبوم استودیویی خود با نام Mylo Xyloto را منتشر کرد که در صدر چارت موسیقی بیش از ۳۴ کشور قرار گرفت و پرفروش‌ترین آلبوم راک بریتانیایی در سال ۲۰۱۱ شد و نقدهای بسیار خوبی را با خود به همراه آورد. در سال ۲۰۱۴، آن‌ها ششمین آلبوم را با نام Ghost Stories منتشر کردند که نظرات متفاوتی نیز دریافت کرد و در صدر چارت پرفروش‌ترین آلبوم در چندین کشور قرار گرفت. در دسامبر ۲۰۱۵، گروه هفتمین آلبوم خود را با نام Head Full of Dreams منتشر کرد که در چارت‌های موسیقی برترین رتبه‌ها را در دست گرفت، اما به طور کلی نظرات متفاوتی را دریافت کرد. همین آلبوم و مجموعه تورهای برگزار شده سبب شد تا مستندی با عنوان Head Full of Dreams از گروه کلدپلی ساخته شود. این مستند به شکل گیری گروه، روند تکاملی و پیشرفت آن و شکل نوشتن اشعار و تنظیم آهنگ های کلدپلی اشاره دارد. دیدن این مستند خالی از لطف نیست و چه بسا می‌توان آدرنالین و هیجان جاری در کنسرت‌های کلدپلی را حتی از پشت صفحه هوشمند هم حس و تجربه کرد.
کلدپلی موفق به کسب جوایز متعددی از جمله ۹ جایزه بریت و شش جایزه موسیقی ام‌تی‌وی اروپا و هفت جایزه گرمی از ۲۹ نامزدی شده است. آن‌ها بیش از ۱۰۰ میلیون رکورد را در سراسر جهان به فروش رسانده‌اند که آن‌ها را به یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی جهان تبدیل کرده است. سه آلبوم آن‌ها: Parachutes و A Rush of Blood to the Head و X&Y در زمره بهترین آلبوم‌های پرفروش تاریخ چارت انگلستان هستند. در دسامبر ۲۰۰۹، خوانندگان مجله رولینگ استون، گروه کلدپلی را به عنوان چهارمین هنرمند برتر دهه ۲۰۰۰ انتخاب کردند. کلدپلی از عوامل مختلف اجتماعی و سیاسی مانند کمپین های تجارت آزاد منصفانه همچون آکسفام و سازمان عفو بین‌الملل حمایت کرده است. آن‌ها همچنین در پروژه‌های خیریه از جمله گروه Aid 20، Live 8، جشنواره شهروند جهانی، صدای امداد رسانی، امید برای هائیتی، مزیت جهانی برای امداد زلزله، عشق برای منچستر، اسلحه مخفی پلیس، امداد ورزشی و موسسه سرطان نوجوانان بریتانیایی حضور دارند.
در سپتامبر ۱۹۹۶، کریس مارتین و جانی باکلند در کالج دانشگاهی لندن با یکدیگر دیدار کردند. این زوج بقیه سال دانشگاهی را با فکر شکل دادن گروه موسیقی خود گذراندند و در نهایت گروهی به نام Pectoralz را شکل دادند. گی بریمن، یکی از همکلاسی‌های مارتین و باکلند، بعدها به این گروه پیوست. تا سال ۱۹۹۷، این گروه که نام خود را به Starfish تغییر داده بود، برای جذب شنونده در کلاب‌های محلی شهرک کِمدِن حوالی لندن اجرا می‌کرد. کریس مارتین نیز دوست قدیمی خود فیل هاروی، که در دانشگاه آکسفورد مشغول تحصیل در رشته مطالعات کلاسیک بود را به عنوان مدیر گروه استخدام کرد. کلدپلی از آن زمان هاروی را به عنوان عضو پنجم گروه پذیرفت. اعضای گروه با آمدن ویل چمپیون کامل شد. چمپیون نواختن پیانو، گیتار، گیتار بیس و تین ویسل (نوعی ساز که از نظر ظاهری شبیه فلوت است و صدایی شبیه سوت دارد) را با کلدپلی آغاز کرد. او به سرعت نواختن درام را یاد گرفت (علی‌رغم نداشتن تجربه قبلی). گروه در نهایت نام کلدپلی را به عنوان نام اصلی گروه انتخاب کرد. نام کلدپلی را دانش‌آموز جوانی به نام تیم کرمپتون پیشنهاد داد.
در سال ۱۹۹۷، کریس مارتین با تیم رایس آکسلی، دانشجوی مطالعات کلاسیک آشنا شد. در یکی از تعطیلات آخر هفته در دهکده انگلیسی ویرجینیا واتر در ساری آن‌ها از یکدیگر خواستند تا آهنگ‌های خود را با پیانو بنوازند. کریس مارتین که از استعداد رایس آکسلی باخبر بود از او خواست تا نوازنده کیبورد گروه کلدپلی باشد اما رایس آکسلی که عضو گروه موسیقی خود به نام کین بود از این پیشنهاد استقبال نکرد. در سال ۱۹۹۸، گروه ۵۰۰ نسخه از آلبوم Safety را به شکل مینی آلبوم منتشر کرد. بسیاری از دیسک‌ها به شرکت‌های موسیقی و دوستان داده شد و فقط ۵۰ نسخه برای فروش باقی مانده بود. کلدپلی در دسامبر همان سال با شرکت مستقل موسیقی فیرسه پاندا قراردادی امضا کرد. نخستین کاری که از سوی پاندا منتشر شد تک آهنگ Brothers & Sisters بود که ضبط آن در ماه فوریه ۱۹۹۹، فقط چهار روز زمان برد.
کلدپلی پس از اتمام امتحانات نهایی دانشگاه، در اوایل سال ۱۹۹۹، قراردی پنج آلبومه را با شرکت موسیقی پارلفون امضا کرد. بعد از نخستین حضورش در فستیوال گلاستونبری، تصمیم گرفت تا مینی آلبوم دیگری را با نام The Blue Room ضبط کند. این آلبوم با پنج هزار نسخه در ماه اکتبر در دسترس عموم قرار گرفت و با آهنگ Bigger Stronger به رادیو بی‌بی‌سی ۱ راه یافت. جلسات ضبط آلبوم The Blue Room پر سروصدا بود. چمپیون برای مدتی کوتاه از گروه اخراج شد اما بعدها کریس مارتین به او التماس کرد که به گروه بازگردد. سرانجام گروه اختلاف‌ها را حل کرد و سری قوانین جدیدی را برای حفظ گروه به کار برد. کلدپلی با الهام از گروه‌هایی مانند U2 و R.E.M. تصمیم گرفت دموکراسی را در بتن و متن آهنگ‌های خود اجرا کند. علاوه بر این، گروه مشخص کرد که هر کسی از مواد مخدر استفاده کند صددرصد اخراج خواهد شد.
این بود مروری بر تاریخچه گروه فوق العاده Coldplay در مقالات بعدی آلبوم هارا نیز بررسی میکنیم امیدوارم لذت برده باشین.
