نارنگی...
همه‌ی آدم های اطراف ما علایق خاص خودشون رو دارند...
یکی عشق سینماس ، یکی یک گروه خواننده ، یکی هم مثل من عاشق نارنگیه
حتما میپرسید کی باهاش آشنا شدم..؟!??
یک روز که طبق معمول از پارک برمیگشتم خونه اون روز به قول معروف خیلی داغون بودم و دلم میخاست از این حالت دربیام...
داشتم به این فکر میکردم که چیکار کنم...
که خیلی ناگهانی بوی نارنگی به مشامم خورد...
یک لحظه همه غم هام فراموش شد(:
قبلا هم یکی از دوستای نابابم بهم میگفت سیگار بکش..
سیگار آرومت میکنه...
ولی نمیتونستم باهاش کنار بیام...
وقتی رفتم خونه...
مامانم نارنگی ها رو توی یک سبد چوبی دستبافت چیده بود....
وای انقد قشنگ بودن..
کیفمو یه ور... مانتو و شالمم یه ور انداختم...
مثل قحطی زده ها یه نارنگی برداشتمو رفتم اتاقم
وقتی بازش کردم...
پوستشو جدا کردم ، گرفتمش جلوی بینیم...
تا میتونستم بوییدمش...
آخخخ ای کاش میتونستم بوش رو بفرستم واستون(:?
بوش تموم نمیشد....
جاودانه بود(:
وقتی طعمشو حس میکردم...
و اون ذره های نارنجی جیغ زیر دندونام صدای آبکی میداد حسِ جکِ لوبیای سحر آمیزو داشتم وقتی تخم مرغ طلا پیدا کرد بود(((((:
از اون روز..
نارنگی شد سیگار توی دستای من(:
هروقت دلم میگیره
میرم یک نارنگی تپل مپل نارنجی نرمولی ور میدارم
پوستشو که کندم به قول چاله میدونیا
یه کاااام محکم ازش میگیرم...
و حالم خوب میشه...
و لبخند میزنم...
و فراموش میکنم اون بی‌فرهنگی ک بهم تیکه انداخته رو...
و یاد این میوفتم که هیچکس جز خودم خودمو دوست نداره...
و این چقد لذت بخشه که بفهمی خودت واسه خودتتتت چقدددرررر عزیزی(:
چرا شما این نارنگی...
دلبرک نارنجی رو امتحان نمیکنید؟!(:
باور کن وقتی تو دستات نگهش داری بهت انرژی جادویی میده...:)??
۰
#سپیده‌جمشیدی
°
