پائیز را دخترک غمگین نارنجی پوشی میبینم که موهای خود را آهسته میچیند و بر سر عابران پیاده اش میریزد
گه گاهی با مردمانش همدلی میکند.. گاهی فضایی رمانتیک را برای عاشقان تدارک میبیند ، تا صدای خنده‌هایشان با خش خش برگ ها آمیخته شود..
گاهی هم میگرید برای تنهای غمگینی که در خاطرات دو نفره‌اش غرق است...
امیدوارم در این فصل زیبای خداند ، زیر آسمان آبی بیکرانش ؛ شاد و سلامت قدم بردارید
#سپیده‌جمشیدی
