شروع این مسیله از یه دوستی بود که میخواستم بیشتر درکش کنم.
یه روزی شروع کردم پیج های مرتبط با چیزهایی که میخواستم بهشون برسم یا داشته باشم رو دنبال کردم و به لطف الگوریتم های اینستاگرام، بمباران می شدم اونم با بمب های دوست داشتنی.
یک ماهی به همین شکل گذشت تا اینکه دیدم ذهن من حتی دیگه اقدام یا تلاشی برای خواستن خواستنی هاش نمیکنه، ذهن من هروز میبینه و حس میکنه که اون ها رو داره.
اونجا درک کردم اون دوست چرا فقط حرف از آرزوهاش می زد بدون قدمی.
