بررسی فیلم«انولا هلمز۲»_خواهر شرلوک کارآگاه می شود.

حتی اگر اهل کتاب و سینما هم نباشید،قطعا نام«شرلوک هلمز»به گوشتان خورده است.معروف ترین کارآگاه جهان که توسط «سر آرتور کانن دویل» خلق شد و تحولات بی بدیلی در صنعت سینما و ادبیات ایجاد کرد.پس از آن،نویسنده ای به نام نانسی اسپرینگر،کاراکتر«انولا هلمز» را به عنوان خواهر شرلوک و مایکرافت هلمز خلق کرد و این شخصیت پس از ساخت اولین فیلمش در نتفلیکس بسیار مشهور و مورد بحث شد.امروز قرار است درمورد قسمت دوم ماجراهای دختر کارآگاه صحبت کنیم و با قسمت اول نیز مقایسه ای داشته باشیم.(این مطلب اسپویل ندارد)

در این قسمت متوجه می شویم که پس از روادید پیش آمده در فیلم اول،انولا یک کارآگاه خصوصی می شود که بدلیل دختر بودن و سن کمش،او را نمی پذیرند.وی از این اتفاقات بسیار ناامید می شود اما در نهایت دختری برای یافتن خواهر گمشده اش به او مراجعه می کند.
خب داستان بسیار ساده به نظر می رسد اما نکات قابل توجهی دارد:
1_جنبه فمینیستی پر رنگ تر از فیلم اول است و طیف وسیع تری از دختران و زنان را در بر می گیرد.
۲_در تم‌ داستان از یک داستان واقعی استفاده شده است(ماجرای اعتصاب دختران کبریتی).

فیلمنامه
فیلمنامه فیلم دوم نسبت به قسمت قبل پخته تر است،شخصیت پردازی ها قوی تر صورت گرفته و تعادل بیشتری دارد.گرچه داستان کاملا قوام نیافته و ایرادات زیادی هم دارد که در ادامه به آن می پردازیم.
نکته جالب در مورد داستان اثر،وجود یک تم تاریک از زندگی افزون بر آن کمدی همیشگی است که آن را دوچندان واقع گرایانه می سازد.

شخصیت پردازی

مشکل شخصیت پردازی در فیلم اول بسیار آزار دهنده بود.به خصوص کاراکتر شرلوک هلمز با بازی هنری کویل.او اصلا آن شرلوک زیادی باهوش دارای رفتار های عجیب نبود و یک فرد کاملا متعادل بود که به دنبال بازی های ذهنی خواهر و مادرش پیش می رود.کشفیات هلمز در فیلم اول اصلا مخاطب را غافلگیر نمی کند و کاریزمای کافی را به همراه ندارد.

اما در فیلم دوم شخصیت پردازی کاراکتر ها تا حد زیادی بهبود یافته و حتی انولا نیز سیر تکاملی خوبی را پس از سازگاری در لندن طی کرده است.

بازیگری

تمامی بازیگران اثر وظیفه خود را به نحو احسن انجام می دهند.

میلی بابی براون(بازیگر نقش انولا هلمز) همان ابتدا با سریال چیز های عجیب(stranger things)بیان کرد که یک ستاره آینده دار است و توانایی ایفای طیف وسیعی از نقش ها را دارد.لوئیس پارتریج(بازیگر نقش تویکسبری)نیز یک پسر فوق العاده با استعداد است که موقعیت های فیلمنامه را به خوبی درک کرده و از فضای کمیک و تم کمدی فیلم فرصتی برای دیده شدن خود می سازد.لازم نیست از زوج بامزه هلنا کارتر و سوزان ووکوما(بازیگران نقش های یودوریا هلمز و ادیث) و نقش آنها در جذاب شدن صحنه های اکشن بگویم.و اما هنری کویل....هنری بازیگر کاریزماتیک،با جذبه و توانمندی است که نمونه هنرنمایی اش را در دنیای توسعه یافته دی سی(فیلم مرد پولادین، لیگ عدالت زک اسنایدر)و سریال ویچر دیده ایم.اما بحث من این است که شرلوک هلمز کاریزماتیک است، هنری کویل هم همینطور.اما دلیل نمی شود که نتیجه جان بخشی و پیوند آن دو هم خوب باشد.در واقع آن جاذبه ای که بندیکت کامبربچ و رابرت جونیور به نمایش می گذارند در وجود کویل وجود ندارد و مناسب این نقش نیست.گرچه در قسمت دوم بازی اش اصلاح شده اما کماکان منتقد ایفای نقش او هستم.

سخن پایانی
سینماگران امروز دیدگاه تجاری دارند و همین باعث کاهش کیفیت آثار از منظر روانشناختی و تحلیلی شده است.انولا هلمز نیز یک اثر با پتانسیل چند قسمتی شدن است که اصلا هنری به حساب نمی آید.

اگر می خواهید برای لحظاتی از روز مُردگی دور شوید.تماشای دو قسمت توصیه می شود.

امتیاز:

قسمت اول: ۷.۳/۱۰

قسمت دوم۸.۲/۱۰