به نام خدا
امروز کلا یه چیزی ذهنم را درگیر کرده .
هی می خواهم در موردش مطلب بنویسم ولی متاسفانه تا وقتم آزاد میشه تا گوشی دست می گیرم بلافاصله چشم ها بسته میشه یعنی آنقدر ها خواب میاد سراغم که راستش نمی تونم تحمل کنم آنقدر که خواب اجازه نمیده حداقل اینترنت گوشیم رو خاموش تنها کاری که می‌کنم سایلنت ش می کنم تا موقع خواب با زنگ خورن اذیت نشم.
خلاصه که بهتره وارد قضیه بشیم و تعریف کنیم هر چند نظرات در مورد هر مطلبی فرق می کنه به هر حال تو این دنیا محاله دو تا آدم کاملا شبیه هم دیگه باشن از همه لحاظ اخلاق ، چهره ، ویژگی ، مهربونی ، بدجنسی ، رفتار ، افکار ، باور ها ، اعتماد به نفس همه این ها شامل ش میشه.
حالا من از یه دسته آدما نمیشه گفت بدم میاد کلا متنفرم نمی خوام ریخت شون رو ببینم فقط اگه بتونم یا از لحاظ دین و اسلام دستم باز بود این دسته از آدما رو به خدا می کشتم شون بدون هیچ فکری هم.
حالا این دسته آدما بنظرتون کی ها هستن؟؟؟
واقعا تا اینجا نمی دونم چی تو ذهن هاتون اومده و به چه چیزی فکر کردید؟
حالا خودم میگم که راحت بشید.
یه دسته از آدما هستن که می خوام بدون رو در وایسی حرف بزنم هر چند این کلمه بده و نباید به زبون آورد ولی خب شرمنده و معذرت می خواهم باید به طور مستقیم حرف بزنم.
اون دسته از آدما مثل خررررر کار می کنند به هیچ جایی هم نمی رسند.
حالا چرا ؟
چونکه اونا فقط و فقط چسبیدن به کار و کار و بازم کار از کل زندگی شون شادی ها و هر چیز دیگه زدن و دست کشیدن این همه کار های خوب زندگی فقط کار رو انتخاب کردن.
این آدم های گستاخ اصلا وقتی برای خانواده نمی گذراند وقتی برای شادی و تفریح ندارن اصلا زن و بچه براشون مهم نیست یا هم بعضی از پسرا هم همینطور هستن. یعنی فقط متنفرم و بس.
طرف نامزدی کرده هیچ وقت برای نامزدش نداره حالا اون بیرون رفتن های همیشگی رو نمی‌گم اون یه روز آخر هفته رو میگم که اونم هیچ از همه ی اینا کع بگذریم می رسیم به حرف زدن های روزانه که اینم هیچ ؟؟
خب آدم خر آدم بی‌شعور آدم نفهم مرض داشتی اومدی سمت دختر مردم وقتی هیچ وقتی نداشتی براش؟؟
بازم متنفرم و بس.
فقط یه سری میاد و میگه ببخشید که اصلا فرصت ندارم و یا کل وقتم پر از کاره اصلا هیچ وقت و هیچ برنامه ای برای گوشی ندارم.
برای هیچ کاری تو وقت نداری مگه چه کاره هستی که آنقدر وقتت پره ؟؟
خیلی بدم میاد از آدم هایی که همیشه و همیشه وقت شون پره و از همه برنامه های خوب زندگی بی خبرند من میگم خاک عالم بر سرهر کی این جوریه هر چند که تا حالا به کسی چنین توهینی نکرده بودم ولی ...
حالا اینا چرا اینجوری می کنند؟؟
به قول دوستم میگه به دلیل اینکه اونا خیلی خر و سگ هستن همین .
ولی به جز اینکه اون خرهستن و بی شعور هستن یه‌دلیل دیگه هم داره .
اینکه اونا نمی دونن هر چیزی به خودش وقت داره هر چیزی به خودش یه زمان مخصوص داره هز چیزی باید تو زمان خودش شکل بگیره باید به هر چیزی به اندازه خودش بها بدی نه اینکه بیشتر از اون چیزی که ارزشش رو نداره.
ولی اونا این چیزا رو نمی فهمند.
دیگه راستش دوست ندارم بیشتر از این وارد جزئیات بشم چون الان حوصله نوشتن بیشتر از این رو ندارم.
فقط اینو که چه چیزی باعث شد در مورد این دسته از آدما های احمق بنویسم رو میگم و پایان میدم.
دوستم یه پسری عاشق میشه و دختره هم قبول می کنه فک می کنه حالا که عاشقمه خوبه ولی بعد ها براش بد میشه وارد جزئیات نمیشم.
می گفت طول روز فقط صبح ها یه صبح بخیری به پیام میده شب ها هم یه شب بخیری بهم هدیه می کنه و بس.
میگه وقتی که بهش میگم همیشه میگه خب من سر کارم من دستم همش تو کاره وقت ندارم همیشه وقتم پره نمی تونم بخاطر همین .
میگه منم هیچی نمی‌گم.
ولی واقعآ از دستش خسته شدم.
پیشنهاد من براش این بود که قبل از این که وارد زندگی همه دیگه بشد بهتره از‌هم جدا بشید.
ولی اینو بهش نگفتم چونکه اگه فردا زندگی ش خوب میشد به من نمی گفت وای نیلوفر دستت درد نکنه تو باعث این زندگی خوب من شدی.
اگه بد میشد دیکه بد تر تا لحظه مرگمم منت میذاشت رو سرم کع تو باعث این زندگی بد من شدی پس با خودم فکر کردم گفتم بهتر که دخالتی نکنم هر چند دلم براش می سوخت و خیلی هم دوستش داشتم گفتم به من چه اصلا ربطی به من نداره.
اینجا بود که به این نتیجه رسیدم و به معنی اصل این جملا پی بردم.
یک ساعت تفکر از هفتاد سال عبادت بدون تفکر ارزشمند تر است.
پس بهتر که همیشه فکر کنیم هر چیزی در زمان خودش رخ بدهد آرام آرام و در وقت خودش.
و اما با یه جمله بسیار قشنگ‌پایان بدهیم.
رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود
رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود.
27\7\1402
مهر
