هدف اصلی این تحقیق افزایش کارایی و امنیت خدمات پرداخت مبتنی بر معماری کارآمد نرم افزار در بخش تجارت الکترونیک است. با توجه به نقش مهمی که سیستم های پرداخت در موفقیت تجارت الکترونیک ایفا می کنند، این تحقیق با هدف پرداختن به چندین هدف کلیدی است:
ارزیابی سرویس های پرداخت تجارت الکترونیک موجود: این شامل تجزیه و تحلیل جامع روش های پرداخت فعلی مورد استفاده در تجارت الکترونیک است. هدف درک نقاط قوت و ضعف این سیستم ها با تمرکز بر جنبه هایی مانند سرعت، کاربرپسندی، امنیت و قابلیت های یکپارچه سازی است.
شناسایی چالشها و محدودیتهای کلیدی: یک هدف مهم شناسایی چالشها و محدودیتهای موجود در سیستمهای پرداخت تجارت الکترونیک موجود است. این شامل مسائل مربوط به آسیبپذیریهای امنیتی، تاخیر در تراکنش، مشکلات تجربه کاربر و نگرانیهای مقیاسپذیری است که اغلب در ادبیات تجارت الکترونیک به آن اشاره میشود.
برسی تاثیر اجرای الگوی کد تمیز در توسعه سیستم پرداخت: بر اهمیت شیوههای کد تمیز در توسعه سیستمهای پرداخت برای اطمینان از حفظ، کارایی و کاهش خطاها کد تأکید شده است.
برسی تاثیر طراحی معماری نرمافزار قوی برای سیستمهای پرداخت: بر طراحی یک معماری نرمافزاری مقیاسپذیر، ایمن و انعطافپذیر تمرکز شده که بتواند با نیازها و فناوریهای تجارت الکترونیک در حال تغییر سازگار باشد.
تجزیه و تحلیل تأثیر راه حل ها پیشنهادی مبتنی بر معماری نرم افزار جدید سرویس پرداخت بر معاملات تجارت الکترونیک سازمان به صورت مطالعه موردی: بخش اساسی این تحقیق، تجزیه و تحلیل این است که چگونه راه حل های پیشنهادی بر روند کلی معاملات تجارت الکترونیک تأثیر می گذارد. این شامل ارزیابی بهبود در سرعت تراکنش، کاهش نرخ خرابی، پایش لحضه ای و کاهش صف برای مشتری است.
ارائه توصیه هایی برای ذینفعان تجارت الکترونیکی: هدف نهایی ارائه توصیه های عملی به مشاغل تجارت الکترونیک، توسعه دهندگان فناوری و سیاست گذاران است. هدف این توصیه ها هدایت اجرای سیستم های پرداخت کارآمد و ایمن در صنعت تجارت الکترونیک است [1].
تجارت الکترونیک، اصطلاحی که در اواخر قرن بیستم پدیدار شد، به خرید و فروش کالاها و خدمات از طریق اینترنت اشاره دارد. رشد تجارت الکترونیکی به ویژه با پیشرفت در فناوری اینترنت و گسترش دستگاه های دیجیتال، رشد نمایی بوده است. راحتی، دسترسی و انتخاب گسترده محصولات، تجارت الکترونیک را به انتخابی برتر برای بسیاری از مصرف کنندگان در سراسر جهان تبدیل کرده است[2].
در روزهای اولیه تجارت الکترونیک، روش های پرداخت محدود و اغلب دست و پا گیر بود. روشهای سنتی مانند حوالههای بانکی و نقدی هنگام تحویل رایج بودند. با این حال، نیاز به گزینه های پرداخت کارآمد، ایمن و راحت با افزایش حجم تراکنش های آنلاین آشکار شد. این امر منجر به توسعه سیستم های پرداخت الکترونیکی شد که در طول سال ها به طور قابل توجهی تکامل یافته اند[3].
تاریخچه صنعت پرداخت در تجارت الکترونیک هم در جهان و هم در ایران نشان دهنده رشد و تکامل قابل توجهای است. در سطح جهانی، بازار پرداخت الکترونیکی در تجارت الکترونیک تا سال 2022 میلادی شاهد رشدی معادل 32.7 میلیارد دلار آمریکا بوده و انتظار میرود با نرخ رشد ترکیبی سالانه 12.9 درصدی رشد کند. این رشد با گسترش فزاینده تجارت الکترونیک و اقتصاد دیجیتال محور همراه بوده است که نیاز به گزینههای پرداخت الکترونیکی را افزایش داده است. همچنین، نفوذ اینترنت و افزایش مالکیت تلفنهای هوشمند تمایل به پرداختهای آنلاین را تقویت کرده، و همزمان تلاشهای جهانی برای گنجاندن افراد بیشتری در نظام مالی و کاهش تعداد افراد فاقد حساب بانکی به پذیرش گزینههای پرداخت آنلاین کمک کرده است [4].
در ایران، سیستم بانکی شتاب به عنوان یک سیستم تسویه الکترونیکی و پرداختهای خودکار در سال 2002 معرفی شد تا یک زیرساخت یکپارچه برای سیستم بانکی ایرانی به منظور انجام تراکنشهای مبتنی بر کارت فراهم کند. قبل از معرفی این سیستم، برخی از بانکهای ایرانی کارتهایی صادر میکردند که تنها در دستگاههای ATM و POS بانک صادرکننده قابل استفاده بودند. با معرفی سیستم شتاب، تمام بانکها ملزم به رعایت استانداردهای آن و اتصال به این سیستم شدند. در سال 2007، قبل از تحریمهای جدید علیه ایران، کارتهای ویزا و مسترکارت برای فروش آنلاین و در ترمینالهای کارت الکترونیکی در مراکز خرید، هتلها، رستورانها و آژانسهای مسافرتی برای ایرانیان و گردشگران خارجی امکانپذیر و در دسترس بودند. تا سال 2010 تقریباً هر شعبه بانکی در ایران دارای یک دستگاه ATM متصل به سیستم شتاب بود[5].
تا سال 2010 میلادی بیش از 70% از فروشگاهها، رستورانها و بازارها به این سیستم متصل بودند. همچنین، اتصالات بینالمللی با کشورهایی مانند بحرین، چین، قطر و دیگر کشورها برای دسترسی مستقیم مشتریان به حسابهای خود از ایران و کشورهای عربی برقرار بود [5].
این تاریخچه نشان میدهد که صنعت پرداخت در تجارت الکترونیک چه در سطح جهانی و چه در ایران شاهد پیشرفتهای چشمگیری بوده است، و این پیشرفتها نقش مهمی در تسهیل و گسترش تجارت الکترونیک داشتهاند.
سیستمهای پرداخت الکترونیکی با ارائه روشهای سریعتر و ایمنتر برای انجام معاملات آنلاین، تجارت الکترونیک را متحول کردند. کارتهای اعتباری، که در ابتدا روش اصلی پرداختهای آنلاین بودند، به زودی با اشکال مختلف کیف پولهای دیجیتال، بانکداری آنلاین و اخیراً پرداختهای ارزهای دیجیتال به آن ملحق شدند. هر یک از این روشها سطوح مختلفی از راحتی و امنیت را ارائه میدهند و نیازهای متنوع مصرفکنندگان و کسبوکارهای آنلاین را برآورده میکنند [6].
با رشد تراکنشهای آنلاین، نگرانیهای امنیتی در اولویت قرار گرفتند. خطر تقلب و نقض داده ها توسعه اقدامات امنیتی پیچیده تر را ضروری می کند. فناوری هایی مانند رمزگذاری، احراز هویت دو مرحله ای و بلاک چین در افزایش امنیت پرداخت های آنلاین بسیار موثر بوده اند[7].
خدمات پرداخت کارآمد و ایمن فقط یک راحتی نیستند. آنها عاملی حیاتی در رشد و پایداری تجارت الکترونیک هستند. آنها اعتماد مصرف کننده را ایجاد می کنند، معاملات روان را تضمین می کنند و تأثیر مستقیمی بر تجربه کلی مشتری دارند. این امر منجر به نوآوری های مستمر در خدمات پرداخت شده است، درمحیطی یکپارچه و ایمن می باشد [8].
کارایی خدمات پرداخت یک عامل حیاتی در موفقیت پلتفرم های تجارت الکترونیک است. در عصر دیجیتال، مشتریان انتظار معاملات سریع، آسان و ایمن را دارند. فرآیند پرداخت فقط یک نقطه پایانی معامله نیست، بلکه بخش مهمی از تجربه کلی مشتری است. خدمات پرداخت کارآمد می تواند رضایت مشتری را افزایش دهد، اعتماد ایجاد کند و تجارت را افزایش دهد.
خدمات پرداخت کارآمد تأثیر عمیقی بر رفتار مصرف کننده دارد. یک فرآیند پرداخت ساده، رها شدن سبد خرید را کاهش می دهد و احتمال تکمیل خرید را افزایش می دهد. طبق مطالعه خلیل زاده و همکاران [9] ، سهولت استفاده و امنیت درک شده از سیستم های پرداخت آنلاین به طور قابل توجهی بر اعتماد مصرف کنندگان و قصد آنها برای خرید آنلاین تأثیر می گذارد.
امنیت در معاملات آنلاین بسیار مهم است. خدمات پرداخت کارآمد باید تدابیر امنیتی قوی برای محافظت از داده های حساس مشتری را در خود داشته باشد. مطالعه ای توسط کیم و همکاران [10]تأکید می کند که امنیت درک شده در سیستم های پرداخت آنلاین به طور مثبت بر اعتماد مشتریان و تمایل آنها برای مشارکت در تجارت الکترونیک تأثیر می گذارد.
سیستم های پرداخت کارآمد برای دوام اقتصادی پلتفرم های تجارت الکترونیک حیاتی هستند. آنها کسب و کارها را قادر می سازند تا عملیات خود را ساده کنند، هزینه های تراکنش را کاهش دهند و پایگاه مشتریان خود را در سطح جهانی گسترش دهند. مقاله پژوهشی چاندرا و همکاران [11] بحث می کند که چگونه سیستم های پرداخت بهبود یافته می تواند منجر به افزایش فروش و درآمد برای خرده فروشان آنلاین شود.
ادغام فناوری های پیشرفته مانند بلاک چین، هوش مصنوعی و پرداخت های موبایلی در پلتفرم های تجارت الکترونیک، خدمات پرداخت را متحول کرده است. این نوآوریها نه تنها امنیت و کارایی تراکنشها را افزایش میدهند، بلکه یک تجربه خرید یکپارچه و شخصی را نیز فراهم میکنند، همانطور که در تحقیقات گومبر و همکاران [12]بررسی شده است.
سرویسهای پرداخت یک جزء حیاتی در تجارت الکترونیک به شمار میروند، زیرا آنها به تجار امکان میدهند تا پرداختها را از طریق روشهای مختلفی مانند کارتهای اعتباری ، کیفهای پول الکترونیکی، انتقالهای بانکی و موارد دیگر امکان پذیر کنند. این سرویسها علاوه بر اینکه یک بخش ضروری از انجام کسبوکار هستند، نقش دیگری هم دارند که اطلاعات پرداخت مشتری را دریافت کرده، به صورت امن پردازش میکنند و از تجار در برابر تراکنشهای تقلبی محافظت میکنند[13].
یک پردازنده پرداخت به طور بیصدا و نامرئی با فروشگاه آنلاین شما ادغام میشود و پرداختها را از طریق دروازه پرداخت دریافت میکند، دادهها را برای تایید به بانک صادرکننده ارسال میکند و پیامی را به وبسایت برای تایید تراکنش سفارش در چند لحظه باز میگرداند[13].
امنیت در فضای تجارت الکترونیکی بسیار مهم است؛ استفاده کنندگان سرویس پرداخت برای محافظت از خود در برابر تراکنشهای تقلبی اعتماد زیادی به سرویس پرداخت دارند.معمولا یک سرویس پرداخت معتبر تیمی اختصاصی برای مبارزه با تقلب دارد که مسئول شناسایی تراکنشهای متقلبانه و کشف آنها است. همچنین، اطلاعات حساس مشتریان هنگام خرید، ثبت و بین بانکها ارسال میشود که باید به صورت امن و خصوصی با سطوح بالایی از رمزگذاری حفظ شوند تا اعتماد مشتریان از دست نرود[13].
علاوه بر این، استاندارد صنعتی و الزام قانونی PCI DSS برای کسانی که پرداختها را دریافت میکنند و اطلاعات خصوصی مرتبط با تراکنشهای پرداخت را ثبت میکنند، الزامیست.شرکتهای پرداخت باید یک ارائهدهنده خدمات پرداخت باشند که بالاترین سطح از انطباق امنیتی PCI DSS را داشته باشند[13].
بازطراحی یک سرویس پرداخت قدیمی در حوزه تجارت الکترونیک یک فرآیند پیچیده است که اساساً به یک درک دقیق از محدودیتهای سیستم فعلی و ویژگیهای کیفی مطلوب معماری بهروز نیاز دارد. مرحله اول شامل ارزیابی از زیرساخت پرداخت موجود است تا مواردی که در مورد ویژگیهای کیفی مانند قابلیت های توسعه و نگهداری ،مقیاسپذیری، امنیت، و پایداری نقص دارند، شناسایی شود. [14]این قابلیت ها توسط اصول معماری نرمافزار که این ویژگیهای کیفی را در اولویت قرار میدهند ارزیابی میشود، زیرا این قابلیت ها برای اطمینان از توانایی سیستم در مدیریت افزایش بار ، حفاظت از دادههای مشتری، ارائه تجربه کاربری بینقص و حفظ عملکرد در طول زمان ضروری هستند . [15]پس از اتمام ارزیابی، فرآیند بازطراحی به مفهومسازی یک معماری جدید که میتواند این نیازهای شناسایی شده را برآورده کند، میپردازد. این موارد شامل مدلسازی راهکارهای ممکن و تحلیل مقایسهای بین گزینههای معماری مختلف برای یافتن تعادل بهینهای است که هم با نیازهای کارکردی و هم با نیازهای غیرکارکردی سیستم سازگار باشد[16].
بازطراحی یک فرآیند تکرار شونده است که در مراحل مختلف ذینفعان را درگیر میکند تا اطمینان حاصل شود که سیستم در حال تکامل، با اهداف تجاری و انتظارات کاربران هماهنگ است. استفاده از مدلهای طراحی چابک که ارتباط واضح بین تیم توسعه و ذینفعان را تسهیل میکند ار اولویت بالایی برخوردار است. [16]علاوه بر این، فرآیند بازطراحی شامل تغییرات تنها در معماری نیست، بلکه متابعت از استانداردهای صنعتی مرتبط مانند PCI DSS را برای اطمینان از تطابق و محافظت در برابر آسیبپذیریهای امنیتی نیز مهم هستند. در طی این مسیر، بسیارحائز اهمیت است که رضایت مشتری را فراموش نکنیم، زیرا کیفیت سرویس پرداخت به طور قابل توجهی بر تجربه کاربری تأثیر میگذارد. سیستم بازطراحیشده نه تنها باید به بدهی فنی سیستم قدیمی پاسخ دهد، بلکه باید با نیازهای بازار در حال تکامل نیز سازگار باشد و اطمینان حاصل کند که فناوریهای پرداخت مدرن قابل پیاده سازی وتوسعه هستند. حفظ یا افزایش ویژگیهای کیفی برای موفقیت بلندمدت سیستم بسیار مهم هستند[17].
تکامل سیستم های پرداخت تجارت الکترونیک مسیری است که منعکس کننده توسعه گسترده تر اینترنت و فناوری دیجیتال است. این تکامل را می توان در چند مرحله کلیدی درک کرد:
مراحل اولیه تراکنش های آنلاین دهه 1990: در ابتدا، پرداخت های تجارت الکترونیک اساساً مبتنی بر روش های پرداخت سنتی بود که برای استفاده آنلاین اقتباس شده بودند، مانند تراکنش های کارت اعتباری از طریق فرم های وب ساده. امنیت یک نگرانی مهم بود که منجر به توسعه پروتکل های رمزگذاری مانند SSL لایه سوکت شد.
ظهور خدمات پرداخت آنلاین اواخر دهه 1990 - اوایل دهه 2000: اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 شاهد ظهور سیستم های پرداخت آنلاین اختصاصی مانند پی پال بود. این خدمات با ایفای نقش به عنوان واسطه بین خریداران و فروشندگان، امنیت و راحتی کاربر را افزایش داد.
ادغام پرداخت های موبایلی اواسط دهه 2000 تا 2010: با ظهور تلفن های هوشمند، راه حل های پرداخت تلفن همراه مانند Apple Pay و Google Wallet شروع به ظهور کردند. این سیستم ها از فناوری تلفن همراه برای تسهیل تراکنش های آسان تر و ایمن تر استفاده کردند.
پذیرش بلاک چین و ارزهای دیجیتال دهه 2010 - اکنون: سال های اخیر شاهد معرفی فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین بوده ایم که گزینه های پرداخت غیرمتمرکز و اغلب ایمن تر را ارائه می دهند. این دوره نشانگر تغییر قابل توجهی به سمت راه حل های پرداخت نوآورانه و مبتنی بر فناوری در تجارت الکترونیک است.
روندها و نوآوری های آینده حالا - آینده: روندهای فعلی حرکت به سمت راه حل های پرداخت یکپارچه تر، کاربرپسندتر و ایمن را نشان می دهد. نوآوری هایی مانند احراز هویت بیومتریک، تشخیص کلاهبرداری مبتنی بر هوش مصنوعی، و تراکنش های یکپارچه برون مرزی، آینده پرداخت های تجارت الکترونیک را شکل می دهند[18].
صنعت تجارت الکترونیک روش های پرداخت متنوعی را برای پاسخگویی به ترجیحات و نیازهای مختلف مصرف کنندگان ارائه می دهد. درک این انواع پرداخت برای طراحی سیستم های پرداخت کارآمد و کاربرپسند بسیار مهم است. در زیر متداول ترین روش های پرداخت مورد استفاده در تجارت الکترونیک آورده شده است:
کارت های اعتباری: کارت های اعتباری یکی از پرکاربردترین روش های پرداخت در خرید آنلاین هستند. آنها راحتی و توانایی خرید اعتباری را ارائه می دهند. با این حال، نگرانی های امنیتی، مانند کلاهبرداری و نقض داده ها، مسائل مهم مرتبط با تراکنش های کارت اعتباری هستند.
کارتهای نقدی: کارتهای نقدی مشابه کارتهای اعتباری هستند اما مستقیماً به حساب بانکی کاربر مرتبط هستند. تراکنشها معمولاً فوری هستند و خطر هزينههای بيش از حد را کاهش میدهند. کارتهای نقدی به دلیل دسترسی مستقیم به وجوه موجود و ریسک تقلب کمتر در مقایسه با کارتهای اعتباری ترجیح داده میشوند.
نقدی هنگام تحویل COD :در مناطقی با نفوذ کمتر کارت اعتباری/دبیت محبوبیت دارد. این امکان را به مشتریان می دهد تا هزینه کالا را در زمان تحویل پرداخت کنند، که می تواند اعتماد به پلت فرم تجارت الکترونیک را افزایش دهد. با این حال، چالشها و ریسکهای لجستیکی مانند پیشفرض پرداختها را برای فروشندگان به همراه دارد.
کیف پول های الکترونیکی :کیف پول های الکترونیکی مانند PayPal، Apple Pay و Google Pay روشی امن و سریع برای انجام تراکنش ها بدون وارد کردن جزئیات کارت برای هر تراکنش ارائه می دهند. آنها به دلیل راحتی و ویژگی های امنیتی پیشرفته، محبوبیت بیشتری پیدا می کنند.
نقل و انتقالات بانکی: انتقال مستقیم بانکی برای تراکنش های تجارت الکترونیک، به ویژه برای مبالغ بزرگتر استفاده می شود. آنها امن در نظر گرفته می شوند اما به دلیل زمان پردازش طولانی تر در مقایسه با پرداخت های کارت یا کیف پول الکترونیکی می توانند راحت تر باشند.
رمز ارز: یک روش پرداخت نوظهور استفاده از ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین است. رمزارزها امنیت و ناشناس بودن بالایی دارند اما هنوز به طور گسترده پذیرفته نشده اند و می توانند از نظر ارزش متغیر باشند.
اکنون بخرید، دیرتر بپردازید BNPL : خدمات BNPL محبوبیت پیدا کرده است و به مصرف کنندگان اجازه می دهد اقلام را فوراً خریداری کرده و به صورت اقساطی پرداخت کنند. این روش می تواند قدرت خرید را افزایش دهد اما ممکن است باعث افزایش هزینه ها نیز شود.
کارتهای پیشپرداخت: کارتهای اعتباری نوعی کارت نقدی هستند که با مقدار مشخصی پول بارگذاری میشوند و مشتری میتواند مانند کارت بانکی معمولی برای خرید آنلاین از آن استفاده کند.
پرداخت امن : در این روش پرداخت، خریدار پول را به شخص ثالثی می سپارد تا بعد از انجام معامله و رضایت طرفین پول پرداخت شده که به امانت در نزد شخص ثالث به حساب فروشنده واریز شود.
پرداخت قراردادی:در این روش پرداخت بدون توجه به میزان اعتبار خریدار از طرف فروشنده کالا و خدمات تعهدی با سقف مشخص میزان برداشت از یک حساب مشتری اخذ میشود تا فروشنده بدون مراجعه به خریدار ماهیانه مبلغ کالا و خدمات خود را از این حساب برداشت نماید [3].
چشم انداز خدمات پرداخت تجارت الکترونیک به طور مداوم در حال تغییر است که تحت تأثیر پیشرفت های تکنولوژیکی، تغییر رفتارهای مصرف کننده و نیاز به افزایش امنیت است. روندهای کلیدی در این بخش عبارتند از:
افزایش استفاده از پرداخت های موبایلی: پلتفرم های پرداخت موبایلی مانند Apple Pay و Google Pay شاهد افزایش استفاده بوده اند. راحتی تکمیل تراکنشها با گوشیهای هوشمند برای مشتریانی که از فناوری آگاه هستند جذاب است.
ظهور پرداختهای ارزهای دیجیتال: پلتفرمهای تجارت الکترونیک بیشتری شروع به پذیرش ارزهای دیجیتال به عنوان نوعی پرداخت کردهاند. این روند با پذیرش رو به رشد ارزهای دیجیتال و پتانسیل آنها برای تراکنش های امن و غیرمتمرکز پیش می رود.
پذیرش پرداختهای بدون تماس فیزیکی: روشهای پرداخت بدون تماس محبوبتر میشوند و راهی سریع و مطمئن برای تکمیل تراکنشها بدون تماس فیزیکی ارائه میدهند.
اقدامات امنیتی پیشرفته: با افزایش تهدیدات سایبری، خدمات پرداخت تجارت الکترونیک بیشتر بر امنیت تمرکز میکنند. این شامل پذیرش احراز هویت بیومتریک، احراز هویت دو عاملی و روشهای رمزگذاری پیشرفته است.
ادغام هوش مصنوعیAI : هوش مصنوعی برای شخصی سازی تجربه خرید و بهبود امنیت پرداخت استفاده می شود. الگوریتم های هوش مصنوعی می توانند فعالیت های تقلبی را شناسایی کرده و کارایی پردازش پرداخت را بهبود بخشند.
تمرکز بر تجربه کاربر: سادهسازی فرآیند پرداخت و بهبود رابطهای کاربری بسیار مهم است. فرآیندهای پرداخت ساده و ادغام یکپارچه با پلتفرم های تجارت الکترونیک برای کاهش نرخ رها شدن سبد خرید در اولویت قرار دارند.
انطباق با مقررات: با گسترش تجارت الکترونیک در سطح جهانی، پیروی از مقررات و استانداردهای پرداخت بین المللی، مانند GDPR و PSD2، اهمیت فزاینده ای پیدا می کند [19].
سیستمهای پرداخت تجارت الکترونیکی جزء لاینفک موفقیت تجارت آنلاین هستند، اما با چالشهای متعددی روبرو هستند که میتواند مانع کارایی و قابلیت اطمینان آنها شود. درک این چالش ها برای توسعه راه حل های پرداخت قوی بسیار مهم است. چالش های کلیدی عبارتند از:
آسیب پذیری های امنیتی: یکی از مهم ترین چالش ها تضمین امنیت تراکنش ها است. با افزایش پیچیدگی حملات سایبری، سیستمهای پرداخت دائماً در معرض خطر نقض دادهها و کلاهبرداری هستند. این امر مستلزم اقدامات امنیتی پیشرفته برای محافظت از اطلاعات حساس مشتری است.
اعتماد و تجربه کاربر: حفظ اعتماد کاربر برای موفقیت تجارت الکترونیک ضروری است. سیستم های پرداخت نه تنها باید ایمن باشند، بلکه باید کاربر پسند نیز باشند. سیستم های پیچیده یا غیرقابل اعتماد می توانند منجر به از دست دادن اعتماد مصرف کننده و کاهش نرخ تکمیل تراکنش شوند.
سرعت و کارایی تراکنش: تأخیر بالای تراکنش می تواند بر تجربه کاربر تأثیر منفی بگذارد. پلتفرم های تجارت الکترونیک به سیستم های پرداختی نیاز دارند که بتوانند معاملات را به سرعت پردازش کنند تا رضایت مشتری را حفظ کنند.
مسائل مقیاسپذیری و یکپارچهسازی: با رشد پلتفرمهای تجارت الکترونیک، سیستمهای پرداخت آنها باید بر این اساس مقیاس شوند. ادغام روشهای پرداخت جدید یا گسترش به مناطق جغرافیایی مختلف اغلب چالشهای فنی و نظارتی را به همراه دارد.
امنیت و اعتماد در معاملات تجارت الکترونیکی بسیار مهم است و به طور قابل توجهی بر رفتار مصرف کننده و موفقیت کسب و کارهای آنلاین تأثیر می گذارد. ادغام اقدامات امنیتی قوی و ایجاد اعتماد نه تنها مکمل هم نیستند، بلکه برای شکوفایی تجارت الکترونیک ضروری هستند. این بخش به نقش این دو عنصر می پردازد:
اهمیت امنیت در معاملات تجارت الکترونیک: امنیت در تجارت الکترونیکی شامل محافظت از داده های حساس مانند اطلاعات شخصی مشتری و جزئیات پرداخت در برابر دسترسی های غیرمجاز و نقض می شود. وجود اقدامات امنیتی قوی، مانند رمزگذاری و لایه های سوکت ایمن SSL، برای جلوگیری از سرقت داده ها و کلاهبرداری بسیار مهم است. نقض امنیت می تواند نه تنها به ضرر مالی منجر شود، بلکه به اعتبار شرکت نیز آسیب رسانده و منجر به از دست دادن اعتماد مشتری می شود.
ایجاد اعتماد در تجارت الکترونیک: اعتماد یک عامل کلیدی است که بر تصمیم مشتری برای شرکت در یک معامله آنلاین تأثیر می گذارد. این شامل اعتماد به پلت فرم آنلاین، سیستم پرداخت و محصول یا خدمات ارائه شده است. عواملی مانند سیاستهای حفظ حریم خصوصی واضح، بررسیهای کاربران، درگاههای پرداخت امن و شیوههای تجاری شفاف به ایجاد این اعتماد کمک میکنند. اعتماد به ویژه در جذب و حفظ مشتریان بسیار مهم است، زیرا نگرانی در مورد خطرات مربوط به معاملات آنلاین را کاهش می دهد.
ارتباط متقابل امنیت و اعتماد: امنیت و اعتماد عمیقاً به هم مرتبط هستند. اقدامات امنیتی پیشرفته به ایجاد اعتماد در بین کاربران کمک می کند. برعکس، عدم اعتماد به دلیل امنیت ضعیف می تواند مشتریان بالقوه را از خرید آنلاین منصرف کند. در این عصر دیجیتال، جایی که نقض داده ها غیر معمول نیست، حفظ امنیت بالا برای حفظ اعتماد و اطمینان در پلتفرم های تجارت الکترونیک ضروری است.
نگرانی های امنیتی و کلاهبرداری در سیستم های پرداخت تجارت الکترونیکی بسیار مهم است. از آنجایی که این سیستم ها داده های مالی حساس و حجم زیادی از تراکنش ها را مدیریت می کنند، اهداف جذابی برای مجرمان سایبری هستند. این بخش به بررسی ماهیت این نگرانی ها و تأثیر آنها بر تجارت الکترونیک می پردازد.
ماهیت نگرانیهای مربوط به امنیت و تقلب: سیستمهای پرداخت تجارت الکترونیک در معرض انواع مختلفی از نقضهای امنیتی، از جمله سرقت اطلاعات، حملات فیشینگ، تراکنشهای غیرمجاز و بدافزار هستند. پیچیدگی این سیستم ها و دخالت چند سهامدار مشتریان، بازرگانان، ارائه دهندگان خدمات پرداخت و غیره آسیب پذیری را افزایش می دهد.
تأثیر بر اعتماد مصرفکننده و رشد تجارت الکترونیک: نقضهای امنیتی و تقلب میتوانند به شدت اعتماد مصرفکننده به پلتفرمهای تجارت الکترونیک را تضعیف کنند. یک حادثه واحد می تواند منجر به خسارات مالی قابل توجهی برای مصرف کنندگان و بازرگانان شود و به شهرت پلت فرم تجارت الکترونیک درگیر آسیب برساند و مانع رشد آن شود.
استراتژیهای کنونی برای مبارزه با تهدیدات امنیتی: اکثر پلتفرمهای تجارت الکترونیک از طیف وسیعی از اقدامات امنیتی مانند رمزگذاری، گواهیهای لایه سوکت امن SSL، احراز هویت دو مرحلهای و الگوریتمهای تشخیص تقلب استفاده میکنند. با این حال، ماهیت در حال تحول تهدیدات سایبری مستلزم به روز رسانی و نوآوری های مداوم در این استراتژی های امنیتی است.
چالش ها در اجرای اقدامات امنیتی موثر: اجرای اقدامات امنیتی قوی در سیستم های پرداخت تجارت الکترونیک با چالش های متعددی روبرو است. اینها شامل نیاز به تعادل امنیت با راحتی کاربر، مدیریت هزینه های فناوری های امنیتی پیشرفته و اطمینان از انطباق با قوانین مختلف منطقه ای و جهانی حفاظت از داده ها است.
دستورالعملهای آینده در افزایش امنیت: استراتژیهای آینده برای افزایش امنیت در سیستمهای پرداخت تجارت الکترونیک ممکن است شامل ادغام فناوریهای پیشرفته مانند هوش مصنوعی AI برای تشخیص تقلب در زمان واقعی، بلاک چین برای تراکنشهای ایمن و شفاف، و احراز هویت بیومتریک برای بهبود کاربر باشد [20].
اعتماد و رضایت کاربر عوامل مهمی هستند که به طور قابل توجهی بر موفقیت سیستم های پرداخت تجارت الکترونیک تأثیر می گذارند. این بخش از تحقیق با هدف بررسی عمیق این جنبه ها است.
درک اعتماد کاربر در سیستم های پرداخت تجارت الکترونیک: اعتماد یک مؤلفه اساسی است که بر تمایل مصرف کننده برای شرکت در معاملات آنلاین تأثیر می گذارد. این تحقیق عواملی را که باعث ایجاد یا از بین رفتن اعتماد در سیستمهای پرداخت تجارت الکترونیکی میشوند، مانند ویژگیهای امنیتی، سیاستهای حفظ حریم خصوصی، تجربه کاربر و شهرت ارائهدهنده خدمات پرداخت، بررسی میکند.
تجزیه و تحلیل عوامل مؤثر در رضایت کاربر: رضایت در تجارت الکترونیک ارتباط تنگاتنگی با سهولت و قابلیت اطمینان فرآیند پرداخت دارد. عناصر کلیدی که به رضایت کاربر کمک می کنند عبارتند از: سرعت تراکنش، سادگی فرآیند پرداخت، وضوح اطلاعات پرداخت و در دسترس بودن گزینه های پرداخت متنوع. این تحقیق بررسی خواهد کرد که چگونه این عوامل بر رضایت کلی کاربر تأثیر می گذارد.
تأثیر اعتماد و رضایت کاربر بر موفقیت تجارت الکترونیک: این تحقیق ارتباط بین اعتماد کاربر، رضایت و موفقیت پلتفرم های تجارت الکترونیک را بررسی می کند. انتظار می رود درجه بالاتری از اعتماد و رضایت منجر به افزایش وفاداری مصرف کننده، خریدهای تکراری و ارجاعات دهان به دهان مثبت شود که برای رشد و پایداری تجارت الکترونیک حیاتی است.
استراتژیهایی برای افزایش اعتماد و رضایت: این تحقیق استراتژیهایی را برای افزایش اعتماد و رضایت کاربر در سیستمهای پرداخت تجارت الکترونیک پیشنهاد میکند. این استراتژی ها ممکن است شامل بهبود اقدامات امنیتی، تضمین شفافیت در معاملات، بهبود طراحی رابط کاربری و ارائه پشتیبانی کارآمد از مشتری باشد.
این بخش از تحقیق بر درک محدودیتهای فنی و چالشهای مقیاسپذیری که سیستمهای پرداخت تجارت الکترونیک با آن مواجه هستند، تمرکز دارد. با توجه به ماهیت و سرعت در حال تحول تجارت الکترونیک، سیستم های پرداخت نه تنها باید ایمن و کارآمد باشند، بلکه باید مقیاس پذیر و قابل انطباق با تغییر تقاضاهای تکنولوژیکی و بازار نیز باشند.
محدودیت های فنی:
مسائل یکپارچه سازی: یکی از محدودیت های فنی رایج، ادغام سیستم های پرداخت با پلتفرم های مختلف تجارت الکترونیک و سیستم های بانکی است. این اغلب شامل سر و کار داشتن با API ها، فرمت های داده و پروتکل های مختلف است.
آسیب پذیری های امنیتی: پیچیدگی سیستم های پرداخت می تواند منجر به آسیب پذیری های امنیتی شود. با پیچیدهتر شدن سیستمهای پرداخت، آنها به طور فزایندهای هدف حملات سایبری قرار میگیرند و آنها را در معرض نقض قرار میدهند.
گلوگاه های عملکرد: حجم بالای تراکنش می تواند باعث ایجاد گلوگاه عملکرد در پردازش پرداخت شود. این تنگناها می تواند منجر به تاخیر در تراکنش ها و تجربه کاربری ضعیف شود.
چالش های مقیاس پذیری:
مدیریت افزایش بار تراکنش: با رشد تجارت الکترونیک، سیستمهای پرداخت باید بتوانند حجم معاملات را بدون به خطر انداختن سرعت یا قابلیت اطمینان مدیریت کنند.
گسترش جهانی: پلتفرمهای تجارت الکترونیک اغلب در سطح جهانی گسترش مییابند و سیستمهای پرداخت را ملزم به انطباق با ارزهای مختلف، مقررات و ترجیحات مشتری میکنند.
ارتقای فناوری: سیستمهای پرداخت باید به طور مستمر با پیشرفتهای فناوری مانند بلاک چین، هوش مصنوعی و پرداختهای موبایلی تکامل پیدا کنند و به ارتقا و مقیاسپذیری دائمی نیاز دارند.
راه حل هایی برای رفع محدودیت های فنی و مقیاس پذیری:
معماری مدولار: پیادهسازی یک معماری مدولار میتواند به مقیاسبندی کارآمد سیستمهای پرداخت کمک کند. این امکان افزودن آسان ویژگی های جدید و مدیریت بارهای افزایش یافته را فراهم می کند.
پروتکل های امنیتی پیشرفته: به روز رسانی منظم پروتکل های امنیتی و ترکیب روش های رمزگذاری پیشرفته می تواند خطرات امنیتی را کاهش دهد.
متعادلسازی بار و بهینهسازی عملکرد: تکنیکهایی مانند متعادلسازی بار و بهینهسازی عملکرد میتوانند به مدیریت حجم بالای تراکنشها کمک کنند و از پردازش پرداخت روان اطمینان حاصل کنند [20].
در مورد مطالعه موردی سرویس پرداخت نسخه 1.0 شرکت بررسی شده، چند مشکل و نقاط ضعف شناسایی شده است که در تضاد با الگوها، سبکها، اصول معماری و پارادایمهای برنامهنویسی قرار می گیرد.آدرس کد بررسی شده در مخزن زیر می باشد:
https://github.com/behrangaghili/AllBanksPayment.git
اولاً، شرکت الگوهای مدل-نما-کنترلر MVC و طراحی محور دامنه DDD را در معماری خود به کار برده، با این حال اجرای آن نقص داشت. مرزهای بین لایههای MVC به خوبی تعریف نشده و این امر منجر به اتصال زیاد و انسجام کم شده است. منطق کسب و کار به لایه رابط کاربری نفوذ کرده و منطق دامنه به نادرستی کپسوله نشده ، که باعث مشکل در آزمون و نگهداری سیستم می شود. رویکرد DDD به دلیل عدم وجوددرک درست، منجر به ابهام و عدم همسانی بین تیم توسعه و ذینفعان شده است.
از نظر سبک معماری، ابتدا سیستم به عنوان یک برنامه چند لایه طراحی شده، که توسعه و راهاندازی را آسان می کند. با افزایش اندازه برنامه، ماهیت کلاسهای این برنامه به علت بزرگی یک نقطه ضعف محسوب می شود مثلا 1500 خط کد در کلاس کنترلر آن به نظر یک ایراد طراحی است. ساختار لایهای و MVC برنامه تحت فشار ویژگیها و ادغامهای جدید قرار گرفت است. رویکرد مبتنی بر کامپوننت به صورت موثر بهرهبرداری قرار نگرفته ، که منجر به یک شبکه پیچیده از وابستگیها و عدم وجود مرزهای واضح می شود. این امر تغییر اندازه و بهروزرسانی خدمات را سخت می کند و توسعه نسخههای جدید پرریسک و زمانبر خواهد شد.
از دیدگاه الگوهای طراحی سیستم مانند ناظر Observer ، استراتژی Strategy و کارخانه Factory به صورت نامنظم اعمال شده اند. استفاده بیش از حد از الگوی ناظر منجر به پیامدهای عدم پیشبینی در هنگام تغییرات وضعیت شده است و پیچیدگی در فرآیند اشکالزدایی را رقم زده است. الگوی استراتژی به صورت ناکارآمد استفاده شده است، که به ساختاری کم انعطاف منجر شده در نتیجه به راحتی روشهای پرداخت جدید یا تغییرات در قوانین تجاری امکان پذیر نیست. الگوهای کارخانه به درستی استفاده نشده است و پیچیدگی غیرضروری به فرآیند نمونهسازی اشیاء اضافه شده، در ضمن مواردی از جمله اطلاعا از عدم پرداخت پیاده شده که با اصل "شما به آن نیاز ندارید" YAGNI متناقض است.
اصول طراحی معمولاً برای تضمین یک سیستم قابل انعطاف و منعطف استفاده می شوند. اصل "ترکیب به جای ارثبری" Composition Over Inheritance نادیده گرفته شده، که منجر به یک کلاس پایه و یک سلسله مراتب ارثبری پیچیده شده است که به سختی بدون تأثیر بر روی تمام کلاسهای مشتق شده تغییر می یابد. اصول SOLID به طور جزئی نادیده گرفته شدند، به ویژه اصول یک کارکرد و باز برای توسعه، که به کلاسهایی منجر شده که دلایل متعددی برای تغییر داشتند و برای توسعه بسته بودند .همه این موارد امکان مژولاریتی را بسیار سخت کرده است.
در زمینه برنامهنویسی شیءگرا، مفاهیم اصلی ارثبری، چندشکلی، کپسولهسازی و انتزاع به صورت کامل بهینهسازی نشدند. ارثبری به صورت زیادی استفاده شد، که منجر به سلسله مراتب عمیق و پیچیده شد. قابلیتهای چندشکلی مورد بهرهبرداری کامل قرار نگرفته، که موجب محدودیت تعویض کامپوننتها می شود. کپسولهسازی نقض شده و جزئیات داخلی کلاسها از بیرون قابل دسترسی است، که موجب کاهش مژولاریتی و افزایش احتمال خطا در فرآیند ادغام می شود.
سرانجام، اصول کد تمیز به صورت نامنظم اعمال شدند. نامگذاریها شفاف و توصیفی نبودند که تمیزی کدها را کاهش داده است و منجر به افزایش زمان در یادگیری و فهم کد برای توسعهدهندگان جدید می شود. ساختار و سبک کد نویسی نامنظم است که منجر به ابهام و عدم وجود ساختار شفاف می شود. این ناهمگونی نگهداری و توسعه کدها را سخت می کند، چرا که عدم درک کد باعث افزایش توسعه و رفع خطا می شود.
کلیتاً، نسخه 1.0 از سرویس پرداخت با ترکیبی از پیچیدگی بیش از حد، کپسولهسازی ناکافی، اتصال زیاد و عدم پایبندی به الگوها و اصول مورد قبول ساختار مناسبی ندارد. نتیجه این بود که یک سیستم پر هزینه برای نگهداری، مقیاسپذیری و توسعه برای تأمین نیازهای متغیر کسبوکار شکل گرفته است.
برای افزایش کارایی و امنیت سیستم پرداخت بررسی شده، با توجه به چالش ها و پیشرفت های منحصر به فرد در معماری سیستم های پرداخت و توسعه نرم افزار، پیاده سازی راه حل های زیر در یک پلاگین قابل نصب مبتنی بر معماری مایکروسرویس پیشنهاد شده است.
کاهش مهلت زمانی timeout: اجرای بازه های زمانی کمتر برای سیستم پرداخت بررسی شده می تواند زمان پاسخگویی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و اتلاف منابع را کاهش دهد. تنظیمات مهلت زمانی پیشفرض میتواند بیش از حد طولانی باشد و منجر به تاخیرهای غیرضروری و افزایش هزینههای زیرساخت شود. یک رویکرد بهینهتر شامل تنظیم زمانهای کمتر میشود، بهعنوان مثال، زمان باز کردن یک ثانیه و بازه زمانی نوشتن/خواندن یا پرسوجو پنج ثانیه، برای اطمینان از تعادل بین عملکرد و تجربه کاربر.
استفاده از الگوی قطع مدار Circuit Breakers: استفاده از کلیدهای مدار مانند 's Semian می تواند انعطاف پذیری سیستم پرداخت را افزایش دهد. این شامل افزایش فوری استثنائات زمانی است که یک سرویس خاموش است، بنابراین با اجتناب از انتظار برای وقفه های مورد انتظار، در منابع صرفه جویی می شود. بهعلاوه، اجرای قطعکنندههای مدار تنظیمشده میتواند از تأثیر قطعیهای محلی در یک کشور بر تراکنشهای سایر کشورها جلوگیری کند، که به ویژه برای عملیاتهای جهانی مانند بررسی شده مهم است [21].
ظرفیت سیستم و مدیریت صف Capacity and Queue Management :با استفاده از اصول تئوری صف، مانند قانون لیتل، می توان سیستم را برای مدیریت بارها بهینه تر کرد. مدیریت رابطه بین اندازه صف، توان عملیاتی و تأخیر برای حفظ پایداری سیستم، به ویژه در دوره های ترافیکی بالا، حیاتی است. تکنیکهایی مانند محدود کردن نرخ و کاهش بار را میتوان برای مدیریت میزان کاری که وارد میشود به کار برد، و اطمینان حاصل کرد که سیستم از ظرفیت آن تجاوز نمیکند [21].
نظارت و هشدار Monitoring and Alerting : پیادهسازی سیستمهای نظارت و هشدار قوی برای معیارهای کلیدی مانند تأخیر، ترافیک و خطاها میتواند به تشخیص زودهنگام اضافه بار یا خرابی سیستم کمک کند. این امر به ویژه در سیستمهای پرداخت که مسائل میتوانند پیامدهای مالی قابل توجهی داشته باشند، اهمیت دارد. نظارت بر این معیارها می تواند بینش ارزشمندی در مورد عملکرد سیستم ارائه دهد و به مدیریت فعال مشکلات احتمالی کمک کند [21].
توسعه درگاه پرداخت سفارشی Custom Payment Gateway: توسعه درگاه پرداخت سفارشی می تواند مزایایی مانند صرفه جویی در هزینه های توسعه و اشتراک، توانایی تغییر زیرساخت بر اساس نیازهای تجاری، پردازش تراکنش های چند ارزی و افزایش سود با عدم اتکا به برنامه های شخص ثالث را ارائه دهد. با این حال، چالش هایی مانند هزینه های بالا، توسعه زمان بر و نیاز به اقدامات امنیتی سایبری قوی باید در نظر گرفته شود [22].
پس از پیاده سازی راه حل های پرداخت پیشنهادی در بررسی شده، جمع آوری بازخورد و فرآیند تجزیه و تحلیل داده ها انجام شد. این فرآیند برای درک اثربخشی سیستم پرداخت جدید، با تمرکز بر جنبه هایی مانند تجربه کاربر، امنیت، سرعت تراکنش، و پایبندی به اصول کد تمیز و معماری نرم افزار قوی، حیاتی بود.
روش جمع آوری بازخورد:
نظرسنجی ها و پرسشنامه ها: برای مشتریان با استفاده از پلت فرم بررسی شده توزیع شده است. این نظرسنجی ها شامل سوالاتی در مورد سهولت استفاده، سرعت تراکنش و رضایت کلی از سیستم پرداخت جدید بود.
مصاحبه با بازرگانان منتخب: مصاحبههای عمیق با نمونهای از مشتریان بررسی شده برای به دست آوردن بینش کیفی در مورد تجربه آنها با سیستم جدید، با تمرکز بر جنبههایی مانند سهولت ادغام، تأثیر تجاری و قابلیت اطمینان فنی انجام شد.
تجزیه و تحلیل داده های تعامل کاربر: داده های مربوط به تعاملات کاربر با سیستم پرداخت، مانند زمان تراکنش، نرخ موفقیت و فراوانی خطا جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد.
تحلیل داده ها:
تجزیه و تحلیل کمی: از روش های آماری برای تجزیه و تحلیل پاسخ های نظرسنجی و داده های تعامل کاربر استفاده شد. شاخص های کلیدی عملکرد KPI مانند سرعت تراکنش، نرخ خطا و امتیازات رضایت کاربر محاسبه و با سیستم قبلی مقایسه شد.
تجزیه و تحلیل کیفی: پاسخهای حاصل از مصاحبهها و سؤالات نظرسنجی باز برای شناسایی موضوعات مشترک، مانند مزایا یا چالشهای درکشده، و پیشنهادهایی برای بهبود بیشتر، تجزیه و تحلیل شدند.
بررسی کد و تجزیه و تحلیل سیستم: ارزیابی پایگاه کد و معماری سیستم با تمرکز بر اجرای شیوههای کد تمیز و معماری نرمافزار انجام شد. این بررسی با هدف ارزیابی کیفیت کد، قابلیت نگهداری و مقیاس پذیری انجام شد.
یافته های کلیدی:
تجربه کاربری پیشرفته: اکثر کاربران بهبود قابل توجهی در سهولت و سرعت تراکنش گزارش کردند که نشان دهنده پاسخ مثبت به رابط کاربری و تغییرات طراحی است.
تأثیر مثبت بر عملیات تجاری: کاربران بررسی شده کاهش شکایات مربوط به تراکنش و افزایش اعتماد مشتریان را مشاهده کردند که تأثیر مثبتی بر عملیات تجاری آنها داشت.
کد تمیز و طراحی سیستم: بررسی کد و تجزیه و تحلیل سیستم نشان داد که از رویههای کد تمیز پیروی میشود، که به خطاهای کمتر و افزایش کارایی سیستم کمک میکند. مشخص شد که معماری نرم افزار قوی است و مقیاس پذیری و انعطاف پذیری را برای پیشرفت های آینده تضمین می کند.
زمینههایی برای بهبود: برخی از کاربران پیشرفتهای بیشتری را در گزینههای پرداخت تلفن همراه پیشنهاد کردند و نیاز به پشتیبانی شخصیتر از مشتری را بیان کردند.
کد پیاده سازی شده در این مخزن در دسترس است:
https://github.com/behrangaghili/Microservice.Payment
نتیجه:
بازخورد و تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که اجرای راهحلهای پرداخت جدید در بررسی شده موفقیتآمیز بوده و پیشرفتهایی را در تجربه کاربر، امنیت تراکنش و کارایی سیستم نشان میدهد. ادغام شیوههای کد تمیز و معماری نرمافزار قوی نقش مهمی در این پیشرفتها داشت. با این حال، جا برای پیشرفتهای بیشتر، بهویژه در گسترش گزینههای پرداخت تلفن همراه و افزایش پشتیبانی مشتری وجود دارد.
[1]X
. Y. a. F. W. W. S. Fatonah, "A Review of E-Payment System in E-Commerce," Journal of Physics, vol. 1140, no. 1, p. 012033, 2018.
[2]
Y. &. S. C. Tian, "History of e-commerce. In Electronic commerce: concepts, methodologies, tools, and applications," IGI Global., pp. 1-8, 2008.
[3]
S. Y. A. &. W. F. W. Fatonah, "A review of e-payment system in e-commerce," Journal of Physics, vol. 1140, no. 1, p. 012033, 2018.
[4]
Adyen, "Evolution of payments: Payment industry explained," Adyen, [Online]. Available: https://www.adyen.com/en_GB/knowledge-hub/how-the-payment-industry-evolved . [Accessed 07 11 2023].
[5]
w. contributors, "Shetab Banking System," 19 12 2022. [Online]. Available: https://en.wikipedia.org/wiki/Shetab_Banking_System. [Accessed 07 11 2023].
[6]
Sumanjeet., "Emergence of payment systems in the age of electronic commerce: The state of art," In First Asian Himalayas International Conference on Internet, vol. 65, no. 1, pp. 1-18, 2009.
[7]
S. Solat, "Security of electronic payment systems: A comprehensive survey," arXiv , vol. 1701.04556., 2017.
[8]
A. L. S. B. H. &. P. D. P. Kilay, "The influence of e-payment and e-commerce services on supply chain performance: Implications of open innovation and solutions for the digitalization of micro, small, and medium enterprises (MSMEs) in Indonesia.," Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity, vol. 119, no. 1, pp. 3-8, 2022.
[9]
J. O. A. B. &. B. A. Khalilzadeh, " Understanding Mobile Financial Services Adoption through a Systematic Review of the Technology Acceptance Model," Computers in human behavior, vol. 70, no. 1, pp. 460-474, 2017.
[10]
C. T. W. S. N. &. K. K. S. Kim, " An empirical study of customers’ perceptions of security and trust in e-payment systems.," Electronic commerce research and applications, vol. 9, no. 1, pp. 84-95, 2010.
[11]
S. S. S. C. &. T. Y. L. Chandra, " Evaluating the role of trust in consumer adoption of mobile payment systems: An empirical analysis," Communications of the association for information systems, vol. 27, no. 1, pp. 29-32, 2010.
[12]
P. K. J. A. &. S. M. Gomber, " Digital Finance and FinTech: current research and future research directions," Journal of Business Economics, vol. 87, pp. 537-580, 2017.
[13]
G. Rop, "The Role of Payment Processing in eCommerce," DPO Group, 11 11 2020. [Online]. Available: https://dpogroup.com/the-role-of-payment-processing-in-ecommerce/.
[14]
L. Bass, "Principles for Designing Software Architecture to Achieve Quality Attribute Requirements," in Fourth International Conference on Software Engineering Research, Management and Applications, Seattle, WA, USA,, 2006.
[15]
Rajkumar, "What Are Quality Attributes in Software Architecture," Software Testing Material , 22 10 2020. [Online]. Available: https://www.softwaretestingmaterial.com/quality-attributes-in-software-architecture/. [Accessed 07 11 2023].
[16]
Y. C. a. O. C. Ç. Q. Jia, "A Model-based, Quality Attribute-guided Architecture Re-Design Process at Google Software Engineering in Practice," in 45th International Conference on Software Engineering, Melbourne, Australia, 2023 .
[17]
C. Happuch, "Online Payment Processing Architecture for eCommerce.," Medium , 11 05 2023. [Online]. Available: https://medium.com/@carinahappuch/how-to-architect-online-payment-processing-system-for-an-online-store-def155dd0dd8#:~:text=,Credit%20Card%20information%2C%20but. [Accessed 07 11 2023].
[18]
G. O. G. E. O. a. W. H. Rizvi, "The determinants of electronic payment systems usage from consumers’ perspective," Economic Research-Ekonomska Istraživanja, vol. 30, no. 1, p. 394–415, 2017.
[19]
A. a. M. N. Khan, " Determining mobile payment adoption: A systematic literature search and bibliometric analysis," Cogent Business & Management, vol. 8, no. 1, p. 1893245, 2021.
[20]
S. Z. H. M. Hassan MA, " An Efficient Secure Electronic Payment System for E-Commerce," Computers, vol. 32, no. 1, pp. 34-35, 2020.
[21]
Shopify, " 10 Tips for Building Resilient Payment Systems," shopify, [Online]. Available: shopify.engineering/building-resilient-payment-systems. .
[22]
D. Software, "Building Payment System Architecture: Comprehensive Guide," Devox Software, [Online]. Available: devoxsoftware.com/blog/the-2022-manual-to-payment-system-architecture.
این مطلب، بخشی از تمرینهای درس معماری نرمافزار در دانشگاه شهیدبهشتی است