درباره هویت جنسیتی (Gender Identity) و گرایش جنسی خودم

من به لحاظ ژنتیک مرد هستم اما از اینکه مردم، خوشم نمیاد. دقیق‌تر بگم: از اینکه آلت مردانه دارم، متنفرم.

رفتارم نه رفتاریه که به لحاظ عرفی مردانه نامیده میشه و نه رفتاری که زنانه در نظر گرفته میشه. در برخورد با دیگران، می‌تونم عین یه مرد سخت و خشن باشم و عین یه زن نرم و لطیف. می‌تونم در اجتماع هم در نقش یه مرد ظاهر بشم و هم در نقش یه زن. در واقع خودم رو با این چیزها تعریف نمی‌کنم.

از طرف دیگه، تمایلی به داشتن ظاهر زنانه هم ندارم. چهره‌ام مردانه است. نسبت بهش احساس خاصی ندارم و تمایلی هم ندارم چهره‌ام زنانه باشه. تمایلی ندارم سینه برجسته داشته باشم.

اما از آلت تناسلی مردانه بدم میاد و ترجیح میدم آلت تناسلی زنانه داشته باشم. دلیلش هم اینه که خواهان حفظ میل جنسی و تجربه ارضای این میل هستم و ترجیحم اینه که این میل رو در یه بدن زنانه تجربه کنم. این یعنی بدن زنانه برای من بیشتر یک مدیوم تجربه است تا یک هویت.

البته این به این معنی نیست که مشتاقانه خواهان حذف آلت مردانه‌ام باشم؛ یعنی قبولش کردم. اما ترجیح میدم ریختش هم نبینم. البته اگه شرطش جور بشه، حتما از شرش خلاص خواهم شد (و این شرط یه شرط خاصه).

به دنبال رابطه جنسی با مرد هم نیستم. یعنی حتی اگه از شر این آلت خلاص بشم، باز هم ترجیح میدم که با زن رابطه جنسی داشته باشم.

بدن ایده‌آلم ترکیبی از دو جنس زن و مرده. سینه مردانه همراه با آلت تناسلی زنانه. سینه زن یه برجستگی اضافی نسبت به مرد داره و آلت تناسلی مرد یه برجستگی یا زائده است که در زن نیست. ترجیح میدم چیز زائدی نباشه.

پ.ن:
من اگه بخوام تغییر جنسیت بدم و با یه زن ازدواج کنم، کی می‌تونه مانعم بشه؟ دقت کنید که من می‌تونم قبل عمل اسپرم خودم رو ذخیره کنم و بعد عمل برای فرزندآوری ازشون استفاده کنم. البته که فرزندآوری امروز یه تکلیف نیست، اما حتی اگه زمانی برسه که فرزندآوری مجددا یه تکلیف بشه، من می‌تونم به این ترتیب این تکلیف رو ادا کنم. پس قانون حق نداره مانع من بشه.