ما خانم ها حتی اگه تو اوج خوشی و خوشبختی باشیم
اگه بیست سالمونه و دانشجوییم نمره های خوب، معدل خوب ،دانشگاه خوب،دوست و خانواده خوب کافیه یه روز از خواب پاشیم و ببینیم یه جوش زدیم همه خوشی ها فراموش میشه دنیا برامون به آخر میرسه تموم هم و غممون برطرف کردن اون مشکله
اگه سی ساله شدیم حتی یه شغل خوب داریم از استرس درس و دانشگاه و.. بیرون اومدیم
هرروز قبل اینکه سرکار بریم خودمون و جلو آینه نگاه میکنیم چیکار کنم بهتر به نظر برسم پوستم موهام آرایشم و..
ظهرش که برمیگردیم خونه خستگی روی پوستمون میبینیم دلمون پر غصه میشه که چرا اینجوری شدم من که اول صبح خوب بودم دغدغه مون میشه حل کردنش برم فلان کرم و سرم و بخرم اون ماسک و بگیرم و...
از چهل سالگی به بعد یه جاهایی می‌ترسیم جلو آینه بریم چون موی سفید میبینیم چروک هایی میبینیم که قبلاً نبود طرواتی دیگه نیست ای وای چرا من دارم شکم میزنم و توی گوشی دنبال دکتر گشتن برای فرار از این ترس ها که نکنه دارم پیر میشم
ولی می‌خوام یه چیزی و بهت بگم اینا رو منظورم این اعداد و خانواده و جامعه برات تعریف کردن خودت دیدی هزاران آدمی و که پنجاه ساله بودن و سی ساله به نظر رسیدن
پس کجای کار و من بلد نیستم
من اینجام که بهت بگم دیگه با تموم دغدغه‌هات توی هر سنی هستی خداحافظی کن
با اصول علمی و پزشکی تایید شده ما قدم به قدم جلو بیا معجزه شو خودت توی آینه اتاقت میبینی
