قدیمیا میگن هر چیزی حکمتی داره ، بعضی روزا انقد برام این قضیه های لایت میشه که فکر میکنم حکمت هر بد بیاری (به ذهن کوچیک من) چیه؟ حکمت این اتفاق چی بود؟ یا به زبون راحت تر امروز چه درسی برای من داشت.
این ایده مثله آینه توی آینه برای من درسی بود که دنیا بهم داد؛ قبل اینکه دنیا بهت یاد بده خودت یاد بگیر ، قبل از انتظار صبر رو یاد بگیر، قبل از ناشکری شکر کردن رو، قدر بدون و بدون شرایط الان تو شاید واسه میلیاردها نفر یکی نباشه.
زندگی واقعیه، و واقعیت گاهی تلخه، میخوره تو ذوقت و احساس سرخوردگی میکنی احساس پوچی ... احساس اینکه دلیل بودنت پس چی بود؟ اما اینا همه تله است اصل کار اون درسیه که باید از اون اتفاق بگیری وگرنه میوفتی تو یه دوره اتفاقات یکسان که مدام تکرار میشه و مدام باید تجربه اش کنی اونقدر که دیگه مجبور به قبول درسی که توی اون اتفاق هست بشی.
زمین جای عادلانه ای نیست؛ روزایی هست که حقتون پیروزی بوده و باختید و روزایی که حقتون بازندگی بوده ولی بردید؛ امکان نداره از چرخه خارج باشید پس دنیارو زیاد جدی نگیرید هیچی سرجاش نیست. ( زندگی هیچ وقت عادلانه نبوده و نخواهد بود ) اما شما هیچ وقت نقش قربانی رو بازی نکنید( یه شیر وقتی توسط کفتارها احاطه میشه خودشو کفتار نمیپنداره تا اخرین لحظه میجنگه)
