کتاب انجمن شاعران مرده اثر نانسی اچ کلاین بام روزنامه نگار و نویسنده آمریکایی است. او رمان های زیادی نوشته است که بیشترشان مورد توجه سینما قرار گرفت . فیلم .<<انجمن شاعران مرده>>در سال 1989 به کارگردانی پیتر و پیش از چاب رمان آن ساخته شد و توانست جایزه بهترین فیلم اسکار آن سال را به خود اختصاص بدهد.
در قسمتی از کتاب انجمن شاعران مرده می‌خوانیم:
غرق در خیال فرداییم
وقتی فردایی در کار نیست
غرق در اندیشه‌ی شکوه پیروزی
وقتی به راستی آن را نمی‌خواهیم
غرق در اندیشه‌ی روزی تازه‌ایم
وقتی روز تازه همین امروز است
از جنگ می‌گریزیم
وقتی باید با آن بجنگیم.
داستان کتاب انجمن شاعران مرده در سال ۱۹۵۹ و در آمریکا می‌گذرد. بیشتر اتفاقات این داستان در دبیرستانی به نام ولتون اتفاق می‌افتد. در دبیرستان ولتون قوانین خشک و سختگیرانه‌ای اجرا می‌شود و اساسنامه دبیرستان بر چهار شعار استوار است:
در گردهمایی که هم برای شروع سال تحصیلی جدید و هم برای صدمین سال تاسیس دبیرستان ترتیب داده شده بود، مدیر مدرسه – آقای نولان – که مدیر سختگیر و منظمی‌ست، جان کیتینگ را به عنوان معلم جدید ادبیات مدرسه معرفی می‌کند.
معلم جدید برخلاف اساسنامه و قواعد ثابت مدرسه رفتار کرده و دانش آموزان را به تالار تشریفات مدرسه می‌برد و عکس‌هایی را به آنها نشان می‌دهد که شصت، هفتاد سال پیش در وجود داشته‌اند و به آنها گوشزد می‌کند که دیگر زنده نیستند. این اولین درس بچه‌های مدرسه ولتون است: «مرگ آگاهی». بعد از درس مرگ آگاهی، معلم شعری برای آنها می‌خواند تا اهمیت استفاده از فرصت‌ها و لحظه حال را به آنان یادآوری کند:
شکوفه‌های سرخ را
همین حالا که می‌توانی
از جا برچین
زمان کهن سال
آرام در گذر است
همین گل که کنون به روی تو لبخند می‌زند
فردا روز
عمرش فانی خواهد بود. (کتاب انجمن شاعران مرده – صفحه ۳۲)
و در ادامه به کلمه لاتین کارپه دیم اشاره می‌کند: «کارپه دیم یعنی دم را غنیمت بشمار.» جان کیتینگ منظور خودش را اینگونه توضیح می‌دهد: «چون ما غذای کرم‌ها خواهیم شد، پسرها! چون فقط قراره تعداد محدودی از بهار و تابستان و پاییز رو تجربه کنیم. با این که باور کردنش سخته اما یک روز هر کدوم از ما از نفس خواهیم افتاد، تن‌مون سرد خواهد شد و خواهیم مرد.
