استاد علی اکبر حسنوند
دانشجو مکیه حسینی
نقد و تحلیل فیلم درخت گردو
درخت گردو یکی دیگر از فیلم های حسین مهدویان است که تمرکز آن اشاره به رنج های قربانی های سلاح شیمیایی است به همین دلیل مخاطب را تاحدودی آزار می‌دهد و مدام عواطف بیننده را هدف می‌گیرد.
این فیلم با الهام از ماجرایی واقعی، در خلال بمباران شیمیایی شهر سردشت شکل گرفته‌است و این موضوع بعدازاتمام فیلم غم بیننده را دو چندان میکند.
بااستفاده از موسیقی و اسلوموشن کردن به نتیجه ناامید کننده ای اشاره میکند.و می‌توان گفت قاب بندی هایی که وجود دارد امضای کار آقای مهدویان است که فیلم رااز نظر زیبایی شناسی به درجه بالاتری میرساند.
از بخش های مثبت فیلم می‌توان به بازی فوق العاده آقای پیمان معادی اشاره کرد که مخاطب رو درگیر خودش میکنه هم به دلیل ملموس بودن داستان و هم خود آقای معادی که به خوبی نقش یک پدر دلسوز خانواده رو ایفا کرده و اما درمورد بازی آقای مدیری بااینکه بازی نسبتا خوبی از خودش نشان داد اما یکی از نقطه ضعف های فیلم محسوب می‌شود وبرخلاف گفته های خودش:«من دراین اتفاق خودم بودم و برای همین دوست داشتم دراین فیلم بازی کنم.دردوران سربازی ما بانه بودیم و وقتی سردشت بمباران شیمیایی شد به آنجا اعزام شدیم»نتوانسته بود ارتباط عمیقی با شخصیت بر قرار کند.و زمانیکه این دوشخص مقابل همدیگر قرار میگیرند شاهد تضاد بازی آنها هستیم و ممکن است به چشم نیامدن بازی اقای مدیری بازی فوق العاده پیمان معادی باشد
درنتیجه نه می‌توان گفت فیلم درخت گردو فیلمی بسیار فاخر و بی نقصی است و نه می‌توان گفت فیلم به درد نخوری است.
