مردم شریف و غیور ویزنه، سلام!
با دلی پر از شرمندگی و سری افکنده، در برابر شما عزیزان ایستادهایم. یک سال از آغاز به کار شورای جدید میگذرد و ما، اعضای این شورا، با تمام وجود اذعان میکنیم که نتوانستهایم آنگونه که شایسته شما و شایسته ویزنه است، خدمتگزار باشیم.
میدانیم و میبینیم که خیابانهایمان همچنان نیازمند آسفالت و جدولکشی هستند. میدانیم که وعده احداث میدان در خیابانها به سرانجام نرسیده است. مسئله آب شرب، این مایه حیات، هنوز به بهرهبرداری نرسیده و حتی نتوانستیم زمین مورد نیاز برای احداث مخزن آب را به اداره آب تحویل دهیم.
قلبمان از این میگیرد که نتوانستیم برای جوانان پرشورمان، زمین ورزشی مناسبی فراهم کنیم و رویای احداث پارک برای خانوادهها و کودکانمان، هنوز در حد یک رویا باقی مانده است. طرح کادوس که میتوانست هم تفریحی برای مردم باشد و هم اشتغالی برای جوانانمان ایجاد کند، در پیچ و خم کاغذبازیها ماند و به سرانجام نرسید.
آسفالت تخریب شده رکو، همچنان گواهی بر کمکاری ماست و نتوانستیم کناره خیابانها را شنریزی کنیم تا مقدمهای برای جدولکشی باشد. در پیگیری ماشینآلات از سازمان شهرداری و دهیاریها نیز ناکام ماندیم و حتی آرزوی احداث یک بانک برای رفاه حال شما، محقق نشد.
مردم عزیز ویزنه، متاسفانه در این یک سال، هیچ جلسه مؤثر، هیچ مشورت سازنده و هیچ برنامه مدونی که بتواند گرهای از مشکلات شما بگشاید، برگزار نکردیم. راستش را بخواهید، بیشتر درگیر حواشی ویزنه بودیم تا خدمت به شما.
از این بابت، با تمام وجود، شرمندهایم. شرمنده از اینکه آنگونه که میبایست ویزنه را آباد کنیم، نتوانستیم.
از شما میخواهیم که ما را از دعای خیرتان محروم نکنید و در ادامه راه، با انتقادات سازنده و پیشنهادات دلسوزانهتان، یاریمان کنید. امیدواریم با تلاش مضاعف و جبران کاستیها، بتوانیم در فرصت باقیمانده، قدمهایی محکمتر برای آبادانی ویزنه برداریم و غبار شرمندگی را از چهره خود بزداییم.
با احترام و پوزش فراوان،
اعضای شورای روستای ویزنه مهدی درویشی
