توضیحاتی در خصوص آموزش و پرورش ابتدایی
انسان در سالهای اولیه عمر خود مهمترین و موثرترین لحظات را طی می کند و در این زمان است که رشد عقلی او شکل می گیرد. بنابر این تعلیم و تربیت به عنوان تعیین کننده و رکن اساسی سعادت انسانها و منشاء تغییرات و تحولات و دگرگونیهای اجتماعی فرهنگی اقتصادی در بین جوامع مختلف است ، پس بدون شک باید بدان توجه بیشتری شود . باید توجه داشته باشیم که دوران ابتدایی، مهمتر از دانشگاه میباشد، چرا؟ زیرا رشد عقلی در این دوران شکل می گیرد تا دانش آموز بتواند در دانشگاه پیشرفت کند . در جوامع مختلف باید توجه شود که دوره ابتدایی جایگاه خاصی دارد و با طی این دوره رسیدن به مراحل بعدی بهتر خواهد بود .
در این دوران است که شخصیت کودک شکل می گیرد و این شکل گیری و رمز موفقیت آن در دست کسی است که با کودک این راه را می پیماید و او کسی نیست جز ، معلم .
دوره ابتدایی به دو دوره اول و دوم قابل تفکیک است . در دوره ابتدایی کودکان 6 تا 9 ساله در کلاس های اول، دوم و سوم قرار می گیرند و دوره دوم شامل کودکان 9 تا 12 ساله است که در کلاس چهارم، پنجم، و اول راهنمایی یا همان کلاس ششم تحصیل می کنند.
در مدارس دولتی رایگان این آموزش برای کودکان دختر و پسر اجباری است . مدارس ابتدایی موسسات آموزشی ملی هستند که توسط دولت برای تعلیم و تربیت پسران و دختران از طریق دوره اموزش اجباری 5 ساله ایجاد شده اند .
عوامل زیستی همانند ،می توانند باعث تشابه کودکان در بسیاری از موارد شود ولی از آن جا که هر فرد ترکیب یگانه ای از ژن ها را داراست در معرض مجموعه یگانه و خاصی از تجارب قرار می گیرد و به این ترتیب کودکان از یگدیگر متفاوت می شوند. قابل ذکر است که هر چه کودکان از الگوی رشد یکسانی تبعیت می کنند کودکان از یگدیگر متفاوت می شوند. قابل ذکر است که گر چه همه کودکان از الگوی رشد یکسانی تبعیت می کنند ولی تفاوت های ارثی و تجارب محیطی سبب می شود که هر یک منبطق با فردیت خاص خود قدم دراین مراحل بگذارد. نکته قابل توجه اینست که جایگزینی هر ویژگی در یک دوره قرار دادی است و فرایند رشد آن چنان ثابت و خط کشی شده نیست که هر تعمیمی از آن فقط در یک دوره خاص کاربرد داشته باشد و به دلیل وجود تفاوت های فردی بعضی از خصوصیات در این دو دوره با مهم تداخل دارند.
به دلیل این اهمیت و نقشی که معلمان و مدیران این مقطع تحصیلی در رشد تربیتی و آموزشی دانش آموزان به عهده دارند تا دوره های تحصیلی آینده شکل بگیرد؛ لازم است کارکردهای مهم این دوره از نگاه فعالیت آموزشی و پرورشی شناخته شود تا جایگاه فعالیت مدیران و معلمان مجال بررسی پیدا کند. از جمله کارکردهای مهم این مقطع تحصیلی می توان به امور زیر اشاره کرد:
رشد ارزش ها: دوره کودکی به واسطه روح مستعد و آماده فراگیر برای آموختن، زمینه ای را ایجاد می کند که هر فعالیتی مانند نقشی بر سنگ ماندگار باقی بماند. تحویل گرفتن روح های مستعد دانش آموزان در مدارس ابتدایی این فرصت طلایی را به معلمان و مدیران این مدارس می دهد تا بهترین بهره را برای ظهور و تجلی ارزش ها در کودکان بگیرند.
رشد اجتماعی: جایگاه رشد اجتماعی در خصوصیات رفتاری قابل مشاهده است. هر رفتاری برمبنای ارزش های آموخته شده و شکل جسمانی خاص خود در کودک ظاهر می شود. ورود کودک به دبستان آمیخته با رفتار خاصی است و این وظیفه مدرسه است که این رفتار را تعدیل یا الگوسازی کند و از این طریق است که تطابق رفتارها با ارزش های انسانی و الهی امکان پذیر می شود.
رشد عقلانی: ذهن آماده دانش آ موز در ارتباط با روح و جسمش زمینه ای را ایجاد می کند که پایه اولیه آموزش در این دوره تحصیلی می شود. شاید بتوان مهم ترین نقش مدارس ابتدایی را در عقلانی کردن و ظهور تفکر در دانش آموزان به حساب آورد. فعالیتی که اگر دقیق شناخته شود، زیربنای بسیاری از فعالیت های دیگر خواهد بود. در این بررسی نمی توان از کوشش ها و تلاش های بسیاری از مدارس موفق در دوره ابتدایی که مرهون مدیران و معلمان موفق هستند چشم پوشی کرد، اگر چه این قبیل فعالیت ها جای تامل دارند.
در یادداشت های بعد به موضوع آموزش ابتدایی بیشتر خواهیم پرداخت ...
