نتیجه انتخابات اعلام شده در سطح مشارکت ۴۰ درصدی را دیدیم. و اما چند نکته:
۱. تمام زور اصول گرایان برای جلب رای مردم همین بود. کل رای اصولگرایان در این دوره بسیار کمتر از ۵ دوره اخیر (از ۱۳۸۴ تا کنون) بود.
۲. اگر به فرض محال کل آرا قالیباف و پورمحمدی در دور دوم به سبد جلیلی برود که نمی رود(تسویه حساب شخصی)، اما اگر فقط و فقط "پنج" درصد رشد مشارکت در دور دوم اتفاق بیفتد، پزشکیان قطعا پیروز انتخابات است. فراموش نکنیم کل آرا ماخوده امسال ۲۴ میلیون بوده و آرای اصلاح طلبان و تحول خواهان به روحانی در ۷سال پیش به تنهایی ۲۴میلیون بود.
۳. گول فعالان سایبری حامی قالیباف برای پیوستن به ستاد پزشکیان را نباید خورد. این جنگ درون گفتمانی و تسویه حساب شخصی است. به فرض صحت پیوستن حامیان ستادی قالیباف به سمت پزشکیان، چگونه می توان راستی آزمایی کرد که سبد رای قالیباف به پزشکیان منتقل شده اشت.؟ این حمایت کذایی و بعدا تبعات احتمالی در معرفی کابینه به مجلس نتایج مایوس کننده برای حامیان اصلاحات و آشتی کنندگان با صندوق رای خواهد داشت.
۴. حمایت قالیبافی ها از پزشکیان ، ضربه پذیری اصلاح طلبان را در برابر حملات ستاد جلیلی به فرماندهی منصوری، رسایی، ثابتی را بیشتر خواهد کرد. مخصوصا با برجسته سازی دوگانه: فساد سیتز/فسادپذیر.
۵. تنها راه تحول خواهان و اصلاح جویان در مدت اندک مانده به ۱۵تیر، دعوت چهره به چهره و شخصی و گفتگوی اقناعی با تحریم کنندگان دور اول است. چون اینان برگ برنده پزشکیان هستند.
