هجدهمین نسخه از سری محبوب کالاف دیوتی ، که توسط اسلج همر ساخته شد ، متاسفانه بسیار ناموفق عمل کرد . فکر می کنید به چه دلیل ؟ باگ ؟ مشکلات فنی ؟ نه ! فقط و فقط بخاطر اینکه سوژه ای کاملا تکراری و دموده داشت . بله . جنگ جهانی دوم . حدود 4 سال قبل از انتشار کالاف دیوتی ونگارد ، یک بازی از سری کالاف با همین سبک منتشر شده بود و اصلا دلیلی نداشت که به این زودی یک بازی با سبک جنگ جهانی ساخته شود . با این حال کالاف دیوتی ونگارد جنبه های مثبت بسیاری نیز دارد .
از همان ابتدای بازی ، شما هیچ چیز را نمی توانید درک کنید . شخصیت اصلی ، همراه با چند تن از همکارانش ، بر روی یک قطار در حال کشت و کشتار هستند . همین . ولی بعد از سی دقیقه ، بازی روی دیگر خود را به شما نشان می دهد . در حقیقت ، گیم پلی بازی در خاطرات شخصیت ها شکل گرفته است . ( ادامه حاوی اسپویل است ) در ادامه وقتی گروه شما به پایگاه زیرآبی المان ها می رسد ، اعضای گروه شما پس یک نبرد خونین دستگیر می شوند . و شخصیت اصلی ( که هیچ وقت معلوم نشد چه کسی بود ) کشته می شود . بله ، شخصیتی که فکر می کردید تا ساعت ها همراه او نازی هارا قتل عام خواهید کرد ، به دیار باقی میرود !!. و اینجاست که یکی از بزرگ ترین پیچش های کالاف دیوتی ونگارد روی می دهد . حال ، همانطور که گفتم ، گیم پلی بازی در خاطرات اتفاق می افتد . هنگامی که تک تک شخصیت هارا برای بازجویی می برند ، و آنها خاطرات و حوادث ایی که برایشان روی داد را تعریف می کنند ، گیم پلی اصلی از اینجا شروع می شود . شما در نقش چهار شخصیت بازی خواهید کرد . اما این خاطرات تلخ ، چیز جدیدی برای ارائه ندارند . گیم پلی بازی بشدت تکراری و حوصله سربر است و عملا فرقی با نسخه های قبل تر کالاف دیوتی ندارد . تیراندازی و کمی هم مخفی کاری ، کل گیم پلی بازی در این جمله خلاصه می شود . فقط محیط ها کمی تفاوت دارند . جنگل ، کوه ، دشت ، صحرا ، شهر و ..... . اما از کمپین که بگذریم ، در سمت مخالف ، بخش چند نفره کالاف دیوتی ونگارد ، می درخشد . بخش چند نفره بازی ، با داشتن تعداد زیادی نقشه و سلاح و همچنین کلی امکانات شخصی سازی ، بسیار سرگرم کننده است . می توان ساعتها در بخش چند نفره آن ( که قابلیت اسپیلت اسکرین هم دارد ) غرق شد . درکل تنها نکته مثبت گیم پلی این عنوان ، همین بخش چند نفره است .
هنگامی که شخصیت ها داستان زندگی شان را برای افسر آلمانی تعریف می کنند ، متوجه هنر اسلج همر می شویم . هرکدام از آنها سرگذشت بسیار جذاب و زیبا و غم انگیزی دارند . از سرباز معمولی ایی در جنگل هورتگن گرفته ، تا دختر روسی ایی که پدر و برادرش را از دست داده . بازی دارای شخصیت پردازی ایی بسیار قدرتمند است . هر کدام از آنها داستانی بسیار عمیق و مفصل دارند . میتوان گفت اسلج همر ، شخصیت هایی بسیار قوی را در داستانی بسیار ضعیف جا کرده . کلیت داستان درباره محموله ایی به نام ( ونگارد ) است که این گروه موظف هستند آنرا توقیف کنند . همین . داستان بازی ، ساده ترین حالت ممکن خود را دارد .
در میان این همه جنبه مثبت و منفی ، متوجه یک نکته بسیار مهم می شویم . بازی از هیچ مشکل فنی ایی رنج نمی برد . درست است که گاه گاهی میتوان باگ هایی را اینطرف و آنطرف دید اما از لحاظ افت فریم و غیره ، بازی هیچ مشکلی ( در برابر گرافیک نسبتا بالایش ) ندارد . اما در سمت دیگر ، اسلج همر ، همانطور که در کالاف دیوتی جنگ جهانی دوم دیدیم ، هنر صداگذاری اش را به رخ گیمر می کشد . در هر صحنه از بازی صداهایی بسیار واقعی استفاده شده . از صدای شعله اتش تا صدای بارش برف . شاید این مهم ترین ویژگی مثبت کالاف دیوتی ونگارد باشد .
کالاف دیوتی ونگارد ، موضوعی بسیار کلیشه ای داشت . اما با این حال ، اسلج همر توانست ویژگی های مثبت خوبی را در بازی جای دهد . شاید بهتر می بود که سازنده ، همین داستان را در قالبی دیگر اجرا کند . که اگر این اتفاق می افتاد ، چه بسا با بهترین نسخه سری کالاف دیوتی طرف می بودیم . اما با وجود همه این ها ، کالاف دیوتی ونگارد را میتوان جز نسخه های خوب کالاف دیوتی ، به شمار آورد . این نسخه فقط و فقط برای عاشقان سری کالاف و بازی های شوتر سرگرم کننده است . پس اگر جز این دو دسته نیستید ، به خرید آن اصلا فکر نکنید .
+ گرافیک بالاتر نسبت به نسخه های دیگر
+ صداگذاری عالی
+ شخصیت پردازی بی نقص
+ بخش چند نفره
-گیم پلی خشک
- موضوع تکراری
-داستان ضعیف
