دانیال حسینی
دانیال حسینی
خواندن ۱ دقیقه·۴ سال پیش

چقدر بدون منت باهامون رفیقن

ت

وی قرنطینه به این نتیجه رسیدم که گوشیا خیلی دوستن باهامون برای بازی کردن برای مطالعه برای خرید کردن برای وب گردی ......

ولی جالب اینجاست که ما زیاد باهاشون دوست نیستیم بیشتر وقتا تو شارژ باهاشون کار میکنیم نمیدونم چرا خراب میشه ولی وقتی فکر میکنم مثل این میمونه تو غذا خوردن بخوای تند بدوی

بیشتر وقتا گوشیامون میخورن زمین نگم براتون از ابعاد بزرگشون و بعضا بد دست بودنشون ولی اگه نباشن خیلی زندگیا لنگ میمونه و خیلی شغلا تعطیل میشه

من توی قرنطینه با گوشیم یاد گرفتم پول دربیارم فقط کاشکی صفحه هاشون جوری بود کمتر چشم ادمو اذیت میکرد ولی فکر میکنم 11 ساعت در روز به هرچی نگا کنم چشم اذیت میشه

زندگی بدون بودن گوشی تو این قرنطیه هم سخت تر بود هم حوصله سر بر خیلی خوشحالم که گوشیم تو این مدت پیشم بود

خیلی دوسش دارم بهترین دوستمه

رفتن کرونا ارزو شده برامون ولی من علاوه بر اینا از اینکه بخوام دوباره از گوشی دور بشم بخاطر کارا ناراحتم

زندگی بعد از کرونا دیگه مثل قبل نیست مردم با گوشیا خیلی دوست شدن و نمیتونن به راحتی از گوشی دل بکنن

گوشی خیلی برای فیلم دیدن و سیرال دیدن عالیه فقط کاشکی ایقد زود توی فیلم دیدن شارژ تموم نمیکرد

راستی کرونا باعث شد بفهمم که توی دستشویی نت ندارم با گوشی اگه اهنگ گوش بدم ولی صداش کم باشه بهتر از تلویزیونه درکل قرنطیه بهم گفت گوشیمو خیلی دوس داشته باشم چون این گوشی خیلی مهمه تو زندگیم فقط کاشکی شارژشون بیشتر میرفت یا حداقل روی پاور سیوینگ یه بازیه ساده بود که بتونیم وقتی شارژ نداریم سرگرم شیم

امید وارم بهترینا براتو پیش بیاد گوشیاتون همیشه فول شارژ باشه دلاتون غم نداشته باشه

و بهترینا برای خودتونو خانوادتون

روایتگرباشسامسونگهمرفیقرفیق
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید