خبر ناگوار رابطه جنسی یک روان‌شناس مشهور ایرانی با یک درمانجوی خانم، جامعه روانشناسی را در شوک فروبرد.
درمانگری راه‌رفتن روی شمشیری دولبه است. اگر مراقب نباشیم هم به خود آسیب می‌زنیم و هم به درمانجو. وقتی که مراجع با کوهی از درد و رنج سراغ ما می‌آید، یعنی بسیار مستأصل و ناامید است. او به ما پناه آورده است و از ما درخواست کمک دارد؛ بنابراین مراقبت زیادی می‌خواهد که از او سوءاستفاده نکنیم و دنبال ارضای نیازهای خود نباشیم. برای همین رعایت اخلاق حرفه‌ای در روانشناسی بسیار ضروری است.
از طرفی اگر درمانگر ازخود مراقبت نکند، آسیب‌های مراجع می‌تواند اثر منفی خود را روی درمانگر بگذارد و آسیب وسیعی به او بزند. فرسودگی شغلی شدید و مراجع‌گریزی از جمله عواقب مراقبت نکردن از خود است.
بنابراین اگر شما روان‌شناس هستید لازم است حتما سوپروایزر داشته باشید و برنامه‌های خودمراقبتی برای محافظت از خود داشته باشید.
اگر هم مراجع هستید و قصد دارید به درمانگر مراجعه کنید، حتما نکات زیر را بررسی کنید:
روان‌شناس شما آیا واقعا در این رشته تحصیل کرده‌است؟
آیا مجوز سازمان نظام روانشناسی و یا مجوز از سازمان‌های ذیربط دارد؟ ( البته که این مورد به‌هیچ‌وجه کافی نیست و می‌تواند جزو شرایط اولیه باشد و اگر یک درمانگر تحت نظارت یک روان‌شناس دیگر کار کند نیازی به این مجوزها ندارد.)
آیا تحت نظارت یک سوپروایزر کار می‌کند؟ (به نظر من این مورد از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، چون درمانگری که تحت نظارت یک متخصص دیگر فعالیت می‌کند، احتمال خطاکردن بسیار پایین‌تری دارد.)
آیا صلاحیت حرفه‌ای کافی دارد؟
البته که تشخیص این‌ها کار راحتی نیست، اما بعد از اینکه تمام این تلاش‌ها را انجام دادید باید در جلسات درمان حواستان به موارد زیر باشد:
درمانگر به هیچ عنوان حق ندارد که رابطه عاطفی، جنسی و یا اقتصادی با شما برقرارکند. هر جایی که ابراز علاقه کرد، و یا شما را به صورت فیزیکی لمس کرد، به خودتان اعتماد کنید و جلسات درمان را قطع کنید. و اگر جسور هستید، این موضوع را به مراتب بالاتر اطلاع دهید.
برای من که با عشق و علاقه وارد این رشته شدم و بعد از تحصیلات طولانی و جلسات سوپرویژنی مفصل مشغول به خدمت شدم، لکه‌دار شدن نام روان‌شناس بسیار سنگین و دردناک است.
مرضیه فیضی, کاندید دکترای روانشناسی بالینی.
سایت: marziyefeizi.com
پیج اینستاگرام: marziye_feizi_psy
