مهدی داورپناه
مهدی داورپناه
خواندن ۵ دقیقه·۴ ماه پیش

تی. اس. الیوت

T. S. Eliot
T. S. Eliot

زندگی

تی اس الیوت در 26 سپتامبر 1888 در سنت لوئیس، میسوری به دنیا آمد. او در خانواده ای روشنفکر بزرگ شد و از همان دوران کودکی به ادبیات و شعر علاقه مند بود. الیوت تحصیلات عالی خود را در دانشگاه هاروارد و سپس سوربن پاریس گذراند. او در سال1914 به لندن نقل مکان کرد. الیوت در سال 1915 با همسر اول خود، ویوین هیگ وود ازدواج کرد. در سال 1927 تابعیت انگلیس را گرفت و عضو کلیسای انگلیکان شد. در سال 1925 به انتشارات فابر و گویر (بعداً فابر و فابر) پیوست و در نهایت یکی از مدیران این شرکت شد. بین سال‌های 1917 و 1919، الیوت دستیار سردبیر مجله اگوییست بود. او همچنین مدتی کارمند بانک لویدز بود که پس از چند سال از این شغل استعفا داد. از سال 1919 به بعد، او به طور منظم در ضمیمه ادبی تایمز مشارکت داشت.. تصور می شد که ازدواج اول او مشکلات زناشویی حاصل از آن بر شاهکار شعر غم انگیز الیوت یعنی سرزمین بایر تأثیر گذاشته است . در سال 1933 الیوت ازهمسر خود جدا شد و پس از آن ویوین در یک بیمارستان روانی سر می کرد تا اینکه در سال 1947 در همان تیمارستان درگذشت. الیوت در سال 1948 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. در سال 1957، در سن 68 سالگی، الیوت با اسمه والری فلچر، منشی او در فابر و فابر ازدواج کرد. سر انجام تی اس الیوت در سال 1965 در سن 76 سالگی بر اثر بیماری امفیزما درگذشت.

سبک

مانند بسیاری از نویسندگان مدرنیست، الیوت می خواست آثارش بیانگر وضعیت روانی شکننده بشریت در قرن بیستم باشد او میخواست دنیای دگرگون شده خود را به تصویر بکشد که آن را شکسته، بیگانه و تحقیر شده می دانست. الیوت جامعه را فلج و زخمی میدید و تصور می کرد که فرهنگ در حال فروپاشی و انحلال است.

با اینکه اکثر شهرت الیوت وامدار اشعار اوست اما او در تئاتر نیز اهمیت بالایی دارد. الیوت سبکی از نمایش را رواج می دهد به نام درام شاعرانه. برای او درام شاعرانه تلفیقی است از عقل و تخیل، زندگی و هنر و همینطور شعر و نمایش. الیوت شعر را بهترین روش بیان می داند و از نظر او در همین نقطست که واقعیت به شیوه ای عمیق بیان می شود. تصاویری که در شعر به کار می‌روند در درام شاعرانه بهترین ها را به وجود می آورند و همینطور نویسنده را قادر می سازند بیش از آنچه که می تواند بگوید. ریتم، تصاویر، اسطوره ها و نمادها نقش حیاتی در تقویت درام شاعرانه را دارند. نمایشنامه‌نویسان شاعر باید چیزها را با عمل و اتفاقات واقعی در تعداد کلمات محدود بیان کنند. تزیین کلمات، باید وسیله ای باشد برای نگریستن و نه صرفاً تزیینی برای نمایش. برای او شعر منعطف است و ظرافت آن به بیان بهتر درام کمک می کند و بهتر از نثر می تواند احساس را به وجود آورد. همانطور که خود الیوت می گوید: "کار کردنِ یک نمایشنامه به صورت شعر، کار کردن مانند یک موسیقیدان و همچنین مانند یک نمایشنامه نویس است."  از نظر او گرایش به درام منثور به هر حال تأکید بر امری زودگذر و سطحی است.الیوت ارزش درام شاعرانه را در این می داند که می تواند مبارزات و کشمکش های دائمی انسان ها را فراتر از امری زودگذر و سطحی بیان کند. مانند آثار شکسپیر، از منظر او نمایشنامه های شکسپیر شاعرانه ترین ودراماتیک ترینِ نمایش ها هستند. اوهمینطور معتقد بود که یک گروه کر هنوز هم می تواند کارکردی اساسی را انجام دهد که برای یونانیان دارد. می تواند کنش را با نمایش پیامدهای احساسی آن تشدید کند تا ما به عنوان مخاطب آن را ببینیم.

آثار

اولین نمایشنامه او به نام صخره در سال 1934 نوشته شد. داستان این نمایشنامه حول محورساختمان کلیسای جدیدی می گردد که توسط گروهی از افراد اداره می شود. این افراد با داستان هایی از مواجه خود با موانعی که هنگام انجام کار خدا با آن مواجه می شوند سعی در تشویق یکدیگر دارند.

قتل در کلیسای جامع نمایش نامه ای از الیوت است که ترور اسقف اعظم تامس بکت در کلیسای جامع کانتربری در سال ۱۱۷۰ راتوصیف می کند، که نخستین بار در سال ۱۹۳۵ اجرا شد. تامس بکت توسط پادشاه هنری دوم به منصب سراسقفی کلیسای کانتربری می رسد. پادشاه که امید داشت دوست نزدیکش در تحت تسلط درآوردن کلیسا به او کمک برساند، پس از هشت سال کشمکش، چهارشوالیه را برای قتل بکت به کلیسا می فرستد و اسقف اعظم در کلیسا کشته می شود. قتل در کلیسای جامع (1935)اولین بار درکلیسای جامع کانتربری اجرا شد؛ کلیسای جامعی که در آن قتل توماس بکت، قهرمان نمایشنامه اتفاق افتاد این نمایش به موفقیتی انتقادی و تجاری نسبی رسید وجایگاه الیوت را به عنوان یک نمایشنامه نویس تثبیت کرد و درام شاعرانه را به عنوان یک فرم احیا کرد. مجموعه‌ای از نمایشنامه‌ها دنبال شد درام‌هایی از زندگی معاصر که بر اساس مدل‌های کلاسیک پایه‌گذاری شده‌اند از جمله: دورهمی خانوادگی، کوکتل پارتی، منشی رازدار و سیاستمدار مهتر.

با دورهمی خانوادگی (1939)، الیوت از یک نمایشنامه تاریخی که می‌توانست به راحتی شعر را در خود جای دهد، به نمایشنامه ای در زندگی مدرن رسید؛ جایی که شعر در معرض خطر«غیرطبیعی به نظر رسیدن» بود. او در به کارگیری روش اسطوره‌ای خود،خشم‌های آیسخولوس را با فضایی معاصر اقتباس کرد. این روش (الهام گرفتن در درام کلاسیک) در تمام نمایشنامه های بعدی تکرار میشود.

کوکتل پارتی نمایشنامه ای از تی اس الیوت است. این نمایشنامه محبوب ترین نمایشنامه الیوت در طول زندگی اش بود، نمایشنامه روی یک زوج متاهل مشکل دار تمرکز دارد که با دخالت یک غریبه مرموز، مشکلات خود را حل می کنند و به زندگی خود ادامه میدهند.کوکتل پارتی اولین موفقیت تجاری الیوت بود. همچنین توانست موفقیتی در مناسب ساختن شعر برای انواع موقعیت های نمایشی،از گفتگوهای بی اهمیت تا بیان احساسات عمیق به ارمغان آورد.او برای این نمایش برنده جایزه تونی شد. دو نمایشنامه ی پس از آن،منشی رازدار (1954) و سیاستمدار مهتر (1958) کار های بعدی او هستند.

نمایشنامه های ترجمه شده

جنایت در کلیسا ، فرهاد ناظرزاده کرمانی (مترجم)

منشی رازدار، معصومه بوذری (مترجم)، نشر قطره

سیاستمدار مهتر، معصومه بوذری (مترجم)، انتشارات افراز

کوکتیل پارتی، نکیسا شرفیان (مترجم)، نشر لاهیتا

اس الیوت
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید