پیراهن شماره ۱۰ در رئال مادرید همیشه نمادی از خلاقیت، تکنیک و نقش کلیدی در زمین بوده است. حالا که صحبت از حضور کیلیان امباپه در مادرید داغ است، بسیاری از هواداران کنجکاو هستند بدانند چه ستارههایی طی دو دهه گذشته این شماره پرافتخار را به تن کردهاند و عملکردشان چگونه بوده است.
ستارههایی که شماره ۱۰ رئال مادرید را پوشیدند
رقابت برای پوشیدن این پیراهن همیشه سخت بوده؛ کافی است نگاهی به فهرست بازیکنانی بیندازیم که از سال ۲۰۰۰ تاکنون این شماره را داشتهاند. سطح بالای این رقابت حتی در موردی مثل لاسانا دیارا هم دیده میشود. او یک هافبک تدافعی بود و برخلاف بقیه، بیشتر در کارهای دفاعی نقش داشت. قبل از آمدن به مادرید، برای تیمهایی مثل چلسی و آرسنال بازی کرده بود و بعد از انتقال به رئال در سال ۲۰۰۹ ابتدا شماره ۶ را پوشید، اما با جدایی وسلی اسنایدر، شماره ۱۰ را در اختیار گرفت. در همان فصل بازیکن ثابت بود، اما با ورود خدیرا، نقش کمرنگتری پیدا کرد و در نهایت راهی روسیه شد.
روبینیو، ستاره جوان برزیلی که در سال ۲۰۰۵ به رئال آمد، مستقیماً شماره ۱۰ را به تن کرد و قرار بود جانشین فیگو شود. اما نوسان در عملکردش باعث شد جایگاه خود را از دست بدهد. او دو قهرمانی لالیگا به دست آورد و بعد به منچسترسیتی رفت؛ تیمی که حالا در خبرهای داخلی فوتبال ایران همواره بهعنوان یکی از قدرتمندترین باشگاههای اروپایی شناخته میشود. داستان زندگی روبینیو البته به حاشیه کشیده شد و او بعدها به دلیل مسائل قضایی با چالشهای بزرگی مواجه شد.
خامس رودریگز که پس از درخشش در جام جهانی ۲۰۱۴ به رئال پیوست، در همان ابتدای حضورش مصدوم شد، اما پس از بازگشت توانست آمار خوبی از خود به جا بگذارد: ۱۲۵ بازی، ۳۷ گل و ۴۲ پاس گل. در این دوران، رئال مادرید نه تنها قهرمان لالیگا شد، بلکه به اولین تیمی تبدیل شد که موفق شد از عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان دفاع کند. جالب است که هنوز هم وقتی بحث خبرهای سایر ورزشها مطرح میشود، نام خامس بهعنوان یکی از نمادهای نسل جدید فوتبال کلمبیا به گوش میرسد.
وسلی اسنایدر دیگر نام آشناست. او در نخستین بازیاش برای رئال مقابل اتلتیکو گل زد و همان فصل لالیگا را فتح کرد. اما فصل بعدی برایش سختتر شد و مصدومیت و بیانضباطی باعث افت عملکردش گردید. با ورود بازیکنانی مثل کاکا و کریستیانو رونالدو، فرصتهایش کمتر شد و در نهایت راهی اینتر شد و همان سال توانست سهگانه تاریخی را با این تیم به دست بیاورد.
در بین تمام شماره ۱۰ها، مسعود اوزیل شاید متفاوتترین نقش را داشت. او با پاسهای خلاقانهاش یکی از کلیدیترین عناصر تیم مورینیو بود. در ۱۵۹ بازی، ۸۱ پاس گل داد و این آماری است که حتی امروز هم در رسانه های معتبر ورزشی بهعنوان یکی از رکوردهای مهم این باشگاه مطرح میشود. خروج او اما باعث نارضایتی شدید کریستیانو رونالدو شد، کسی که معتقد بود اوزیل بهترین درک را از حرکاتش داشت.
کلارنس سیدورف هم یکی از نامهای بزرگ این فهرست است؛ بازیکنی که قبل از سال ۲۰۰۰ برای مادرید بازی کرد اما تأثیرش آنقدر زیاد بود که هنوز هم از او بهعنوان یکی از مؤثرترین شماره ۱۰های تاریخ این باشگاه یاد میشود. او چهار قهرمانی لیگ قهرمانان را با سه باشگاه مختلف تجربه کرد و گل ۴۰ یاردیاش به اتلتیکو همچنان در ذهن هواداران قدیمی زنده است.
لوکا مودریچ، دیگر ستاره این شماره، شاید در ابتدا کسی رویش حساب نمیکرد. وقتی از تاتنهام آمد، حتی لقب «بدترین خرید فصل» را گرفت، اما حالا یکی از اسطورههای رئال به حساب میآید و توپ طلای ۲۰۱۸ را هم در کارنامه دارد. احتمال دارد او در تابستان آینده راهی MLS شود.
و اما در صدر این لیست، لوئیس فیگو قرار دارد؛ ستارهای که انتقال جنجالیاش از بارسلونا به رئال هنوز هم یکی از بحثبرانگیزترین رویدادهای تاریخ فوتبال است. هواداران بارسا از شدت عصبانیت در اولین الکلاسیکو یک سر خوک به سمتش پرتاب کردند. با این حال، فیگو در مادرید همهچیز را برد و حتی توپ طلای سال ۲۰۰۰ را کسب کرد.
امباپه و آینده شماره ۱۰ رئال مادرید
حالا سؤال اینجاست: امباپه میتواند جایگاه شایستهای در این فهرست به دست بیاورد؟ تاریخ نشان داده شماره ۱۰ در رئال فقط یک عدد نیست؛ یک مسئولیت بزرگ است.
