عجایب هفتگانه جهان باستان
آثار هنری و معماری شگفت‌انگیز معروف به عجایب هفتگانه جهان باستان شاهدی بر ابتکار، تخیل و سخت‌کوشی است که بشر توانایی آن را دارد. با این حال، آن‌ها همچنین یادآور توانایی انسان برای اختلاف، تخریب و احتمالاً تزئین هستند. به محض موافقت نویسندگان باستانی برای تهیه فهرستی از "هفت شگفتی" بحث در مورد این‌که کدام دستاوردها مستحق گنجاندن در این لیست هستند شکل گرفت. لیست اصلی مربوط به اثری از فیلو بیزانس است که در سال 225 پیش از میلاد به نام "عجایب هفتگانه" نوشته شد. اما سرانجام، دستان انسان با نیروهای طبیعی به هم پیوستند تا به جز یکی از عجایب، همگی نابود شدند. باغ‌های معلق بابل، فانوس دریایی اسکندریه، معبد آرتمیس، کلوسوس رودس، مجسمه زئوس در المپیا و آرامگاه هالیکارناسوس همه در غبار و حافظه محوشده‌اند. از عجایب هفتگانه اصلی جهان، فقط یکی (اهرام بزرگ جیزه) هنوز باقی‌مانده است.
هرم بزرگ جیزه، مصر
هرم بزرگ، واقع در جیزه در کرانه غربی رود نیل در شمال قاهره در مصر، تنها شگفتی جهان باستان بوده که تا به امروز باقی‌مانده است. این هرم بخشی از یک گروه شامل سه هرم به نام‌های خوفو، خافرا و منکورا است که بین سال‌های 2700-2500 قبل از میلاد و به عنوان مقبره سلطنتی ساخته‌شده‌اند. بزرگ‌ترین و چشمگیرترین آن‌ها "خوفو"، معروف به "هرم بزرگ" است که 13 هکتار مساحت دارد و گمان می‌رود حاوی بیش از 2 میلیون بلوک سنگی باشد که هر کدام از 2 تا 30 تن وزن دارند. برای بیش از 4000 سال، خوفو به عنوان بلندترین ساختمان جهان شناخته می‌شد. در واقع انسان مدرن تا قرن نوزدهم طول کشید تا یک ساختار بلندتر بسازد. به طرز شگفت‌انگیزی، اهرام تقریباً متقارن مصری بدون کمک ابزارهای مدرن یا تجهیزات نقشه‌برداری ساخته‌شده‌اند. دانشمندان بر این باورند که مصری‌ها از غلتک‌های چوبی و سورتمه برای جابجایی سنگ‌ها در جای خود استفاده کرده‌اند. دیوارهای شیب‌دار که به منظور تقلید از پرتوهای Ra (خدای خورشید) در نظر گرفته‌شده بودند، در ابتدا به‌صورت پلکانی ساخته شده و سپس با سنگ‌آهک پر شدند.
در سال 2007 بیش از 100 میلیون نفر به اعلام هفت عجایب جدید جهان رأی دادند. لیست زیر از هفت برنده بدون رتبه‌بندی ارائه‌شده و هدف آن نشان دادن میراث جهانی است. همه شگفتی‌های موجود در این لیست، میراث جهانی یونسکو هستند و با نظرسنجی ده‌ها میلیون رأی آنلاین انتخاب‌شده است.
1. دیوار بزرگ چین
این دیوار بین قرن 5 قبل از میلاد و قرن شانزدهم ساخته‌شده و استحکامات سنگی و خاکی می‌باشد که برای محافظت از مرزهای امپراتوری چین از حمله مغول ایجادشده است. دیوار بزرگ در واقع جانشینی از چندین دیوار است که تقریباً 4000 مایل طول دارد و آن را به طولانی‌ترین سازه ساخته‌شده توسط انسان تبدیل کرده است.
2. تندیس مسیح فدیه دهنده (ریودوژانیرو، برزیل)
این مجسمه به سبک آرت دکو از سال 1931 تاکنون بر فراز کوه کورکووادو به شکل یک مجسمه باابهت از یک برکت ابدی دیده می‌شود. این مجسمه 38 متری (شامل 8 متر پایه) از جنس بتن مسلح و سنگ صابون توسط "هیتور دا سیلوا کوستا" طراحی‌شده است و هزینه ساخت آن تقریباً 250 هزار دلار شد که بخش زیادی از این هزینه از طریق کمک‌های مالی جمع گردید. این مجسمه برای ریو و برزیل به نمادی تبدیل‌شده که به‌راحتی قابل‌تشخیص است.
3. ماچو پیچو (پرو)
ماچو پیچو، یک شهر گرانیت درخشان اینکان است که به‌طور مخاطره‌‌‌‌آمیزی در بین دو قله سر به فلک کشیده اند قرارگرفته و از نظر دانشمندان یک مرکز باستان‌شناسی مقدس برای اینکان پایتخت کوسکو بوده است. این ارگ کوهستانی در اواسط دهه 1400 در قله امپراتوری اینکان ساخته شد و بعداً توسط اینکاها رها شد. این مکان به جز برای افراد محلی ناشناخته مانده بود تا سال 1911 زمانی که توسط باستان‌شناسی به نام هیرام بینگهام کشف شد. دسترسی به آن فقط با پای پیاده، قطار یا هلی‌کوپتر امکان‌پذیر است و بیشتر بازدیدکنندگان با قطار از نزدیکی کوسکو بازدید می‌کنند.
4. چیچن ایتزا (شبه‌جزیره یوکاتان ، مکزیک)
نبوغ و سازگاری فرهنگ مایا را می‌توان در ویرانه‌های باشکوه چیچن ایتزا مشاهده کرد. این شهر قدرتمند، یک مرکز تجاری پارچه، برده، عسل و نمک تقریباً از سال 800 تا 1200 شکوفا شد و به‌عنوان قطب سیاسی و اقتصادی تمدن مایا عمل کرد. آشناترین خرابه در این سایت ال کاراکول بوده که یک رصدخانه نجومی پیچیده است.
5. کولوسئوم رم (ایتالیا)
ماندگارترین نماد رم و شاید ایتالیا، بدون شک کولوسئوم آن می‌باشد که بین سال‌های 70 و 80 میلادی ساخته‌شده است و حدود 500 سال در حال استفاده بود. این ساختار بیضوی نزدیک به 50 هزار تماشاگر را در خود جای داده بود که این افراد برای تماشای مراسم گلادیاتور و همچنین سایر نمایش‌های عمومی از جمله بازسازی صحنه‌های جنگ، شکار حیوانات و اعدام‌ها جمع شده بودند. زمین‌لرزه‌ها و سارقین سنگ، کولوسئوم را در معرض ویرانی قرار داده‌اند، اما بخش‌هایی از این سازه همچنان در معرض دید گردشگران قرار دارد و با گذشت 2000 سال، همچنان طراحی آن بر ساختار آمفی‌تئاترهای امروزی تأثیر می‌گذارد.
6. تاج محل (آگرا، هند)
تاج محل مقبره‌ای است که برای همسر شاه جهان، شاه مغول، سفارش داده و بین سال‌های 1632 و 1648 ساخته شد. این سازه که از کامل‌ترین نمونه‌های هنر مسلمانان در هند محسوب می‌شود، درواقع یک ساختار سنگ مرمر سفید است که نمایانگر تعدادی از سبک‌های معماری ازجمله ایرانی، اسلامی، ترکی و هندی می‌باشد. تاج‌محل همچنین شامل باغ‌های رسمی از مسیرهای مرتفع، تخت گل‌های فرورفته در آب و یک استخر منعکس‌کننده خطی است.
7. پترا (اردن)
پترا که در سال 1985 به‌عنوان میراث جهانی اعلام شد؛ پایتخت امپراتوری نباتای پادشاه آرتاس چهارم بود که احتمالاً از سال 9 قبل از میلاد تا 40 میلادی در اوج خود قرار‌داشته است. ثابت‌شده که اعضای این تمدن در زمینه دست‌کاری فناوری آب، ساخت تونل‌های پیچیده و محفظه‌های آب از متخصصان اولیه بودند که به ایجاد یک شبه آبادی کمک کردند. تعدادی از سازه‌های باورنکردنی تراشیده شده در سنگ، آمفی‌تئاتر 4000 نفری و صومعه الدیر نیز به شهرت این شهر کمک کرده است.
یکی از بارزترین ویژگی‌های عجایب هفتگانه، ابعاد بسیار بزرگ آن‌ها می‌باشد و هر دودسته باستانی و امروزی آن‌ها، نمادی از توانایی‌های انسان در این دنیاست که حتی اگرچه نمونه‌های باستانی آن از بین رفته‌اند و تنها یک مورد آن باقی‌مانده، اما هنوز هم الگوهایی مطرح در هنر و معماری هستند.
