وهب نصرانی چگونه مسلمان شد؟ وهب بن وهب که به وهب بن عبدالله کلبی معروف بود. که مذهب مسیحی(نصرانی) داشت. به همراه خانواده خود(مادر و همسر)، در صحرا زندگی می کردند. وهب یک شب خواب مسیحی را دید و فردای آن شب راهی بیابان و صحرا شد تا آبی برای نوشیدن بیابد. مادر و همسر وهب در چادر بودند که امام حسین علیه السلام؛از دور چادری دیدند و سراغ آن چادر رفتند و جویای حال آنها شدند و آب را برمادر وهبمهیا کردند. و امام علیه السلام؛ سراغ وهب را گرفتند و فرمودند که به ایشان سر زند و ایشان را در امر مهمی یاری کند. وهب بن عبدالله به وسیله امام حسین علیه السلام؛ مسلمان شد. با اینکه وهب تازه داماد بود و تنها بیست و پنج سال داشت اما وهب در نبرد کربلا حضور داشت. وهب یکی از شهیدان روز عاشورا در کربلا شد.
وهب بن وهب یا وهب بن عبدالله بن حُباب الکلبی از شهدای واقعه کربلا و یاران امام حسین علیه السلام؛ بود. منابع تاریخی وهب جوان مسیحی را توصیف کرده اند که به همراهی مادرش به راهنمایی امام حسین (ع) مسلمان شد و با امام (ع) به کربلا رفت و در روز عاشورا به شهادت رسید.
او از جمله کسانی بود که در اکثر منابع نامش در فهرست شهدای کربلا آمده است. با این حال، بر سر نسب او و اشاره به یک یا چند نفر اختلاف نظر وجود دارد. برخی از نویسندگان معتقدند شخصی به نام وهب وجود نداشته است و برخی منابع تنها از یک نفر به این نام در کربلا یاد کرده اند. اما تحقیقات جدیدتر وجود وهب ذکر شده و نیز شخص دیگری با نام مشابه (وهب بن عبد الله بن عمیر) را تأیید کرده است.
وهب بن وهب یا وهب بن عبدالله بن حباب کلبی از شهدای واقعه کربلا و یاران امام حسین(ع) بود. منابع وهب را جوانی مسیحی دانسته اند که به همراه مادرش به دست امام حسین(ع) مسلمان شد و همراه با امام به کربلا آمد و در روز عاشورا به شهادت رسید.
اکثر منابع نام وهب را در میان شهدای کربلا ذکر کرده اند، اما نام ها یا نسب های مختلفی برای او ذکر کرده اند، از جمله؛
وهب بن وهب
وهب بن عبدالله بن حباب الکلبی
وهب بن جنه (حباب) الکلبی
وهب بن عبدالله بن عمیرالکلبی
وهب بن عبدالله الکلبی
وهب بن عبدالله بن جناب الکلبی خوارزمی
وهب بن وهب یا وهب بن عبدالله بن حباب کلبی از شهدای واقعه کربلا و یاران امام حسین(ع) بود. منابع وهب را جوانی مسیحی دانسته اند که به همراه مادرش به دست امام حسین(ع) مسلمان شد و همراه با امام به کربلا آمد و در روز عاشورا به شهادت رسید.
ام وهب دختر عبد از خاندان نمر بن قاسط بود. قاسط و همسر عبدالله بن عمیر کلبی از شهدای واقعه کربلا بود. برخی منابع او را مادر وهب بن وهب دانسته اند. اما مطالعه منابع مختلف و مقایسه گزارش شهدای واقعه عاشورا نشان می دهد که مادر وهب شخص دیگری بوده و با ام وهب همسر عبدالله بن عمیر ارتباطی نداشته است.
وهاب بن عبدالله الکلبی تازه ازدواج کرده بود و به همراه مادرش و تازه عروس حنیه به زادگاهش باز می گشت. با عبور از کربلا، اردوگاهی را در یک طرف یافتند و لشکر بزرگی را در برابر عده معدودی که در آن خیمه ها بودند آماده کرده بودند. وهاب پس از پرس و جو متوجه شد که امام حسین علیه السلام؛پسر امام علی علیه السلام؛ و نوه پیامبر (ص) از هر طرف در محاصره گروه های یزید قرار گرفته است که از امام حسین علیه السلام ؛ اصرار می کردند که رهبری یزید را بپذیرد یا بمیرد. وهاب این خبر را به همسر و مادرش رساند.
هنگامی که وهب به او خبر داد که امام حسین علیه السلام با چند تن از یاران مؤمن، با مشکلات فراوانی مواجه است، از فرزندش خواست که به یاری او بشتابد. هر سه به محضر امام حسین علیه السلام؛ رسیدند. و مادرش به امام حسین علیه السلام؛ التماس کرد که وهاب به او ملحق شود.
امام حسین علیه السلام؛ وقتی فهمید که وهاب چند روز قبل ازدواج کرده است، اصرار کرد که او را رها کند و نزد همسر و مادرش برود. با این حال، آن پسر شجاع یک مادر شجاع با این امر موافقت نمی کند. با سر خمیده گفت: «ای امام، چگونه ممکن است تو و عزیزانت را در این حال رها کنم، اگر تو را رها کنم و بروم، وجدانم به خاطر کوتاهی در انجام وظیفه ام به درد می آید.» او توانست امام حسین (علیه السلام) را متقاعد کند که تصمیمش را گرفته است و هیچ چیزی نمی تواند تصمیمش را تغییر دهد.
بر اساس منابع تاریخی، وهب پس از بُرَیر بن خُضَیر و یا زیاد بن مهاجر کندی و قبل از عمرو بن خالد ازدی یا مُسْلِم بن عَوْسَجِه اَسَدی و یا هلال بن حجاج به میدان جنگ رفت. در مورد مبارزه او گزارش های مختلفی وجود دارد. می گویند در میان نبرد پیش مادر و همسرش برگشت و از مادرش پرسید که آیا از او راضی هستی؟ مادرش پاسخ داد که وقتی در راه امام حسین علیه السلام؛ کشته شود، از او راضی خواهد بود.» همچنین از گفتگوی او با همسرش در آن زمان خبرهایی در مورد نحوه شهادت او گزارش های متفاوتی وجود دارد. که آمیخته به گزارش هایی درباره شهادت عبداللّه بن عمیر کلبی است. نقل شده است که همسرش نیز به میدان رفت و لباس او را گرفت و گفت: «تا با تو کشته شوم برنمی گردم» و امام حسین علیه السلام؛ او را با وعده پاداش خیر در آخرت به خیمه بازگرداند. پس نزد زنان دیگر بازگشت. گفته شده است که وهب دوازده پیاده و نوزده سوار از سپاه ابن سعد را کشت. او در روز عاشورا به همراه مادرش دلاورانه جنگید، سپس او را به اسارت گرفتند و به دستور عمربن سعد سرش را بریدند. سپس سر او را به طرف لشکر امام حسین علیه السلام؛ انداختند. همسرش به سمت او رفت و خون صورتش را پاک کرد. شمر او را دید و به غلامش دستور داد او را بکشد. هانیه تنها زن شهیدهی کربلاست.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت گلدون مراجعه کنید.
