شاید با شنیدن این کلمه، نقد های آقای فراستی به ذهنتان بیاید اما با اطمینان کامل میتوانم این جمله را به وضع سینمای ایران نسبت بدهم، هرچند ایران ناآشنا و بیگانه با هنر نیست اما فکر میکنم هنر را و مهم تر از آن سینما را اشتباهی گرفته ایم و اشتباه به خرد مخاطب میدهیم! اما مخاطب فعلا راضیست، جز ما منتقدین همه راضی اند، اما این دلیل بر این نیست که هر فیلمی را بسازیم و اکران کنیم! فعلا اینطور که مشخص است سینما محلی برای کاسبی چند دلال حرفه ای شده، کارگردانان بی هنری که با ساخت هر کمدی مبتذل و ضد فرهنگی و با اضافه کردن بازیگران پر زرق و برق به آن پول درو میکنند. تا وقتی هم که مخاطب اینقدر نسبت به پولش و زمانش بی اهمیت است همین آش و همین کاسه. البته حق هم دارند، حق هم دارند آن دسته از کرگردان هایی که هنرشان ستودنی ست اما به دلیل دیده نشدن فیلم هایشان و بودجه ناکافی خانه نشین شده اند. ای کاش قدر پول و وقت را می دانستیم!
