قرار است دوباره هری پاتر بازگردد...
اما نه در قالب فیلم سینمایی، اینبار در قالب یک برنامه تلویزیونی یک دورهمی باشد برای مرور خاطرات و ماجراهای دنیای جذاب و جادویی هری پاتر
اما این دورهمی یک غایب بسیار بزرگ دارد. کسی که حضورش به اندازه خود دنیل رادکلیف (بازیگر هری پاتر) اهمیت دارد.
جی.کی.رولینگ خالق مجموعه هری پاتر
او در این برنامه حضور ندارد. البته نه به علت کرونا و مریضی و مشکلات خانوادگی و مشکلاتی از این دست.
او بایکوت رسانه ای شده است.
چرا؟
چون مخالف استانداردهای (بخوانید حیوانیت های) جهانی عمل کرده. نه اینکه فکر کنید تمام قد مقابل این استانداردها که بخش اعظمی از آن جنسی است ایستاده و با چاقو تکه پاره شان کرد
نه! او فقط لُپی از آنها کشیده بود.
ماجرا از این قرار بود که چندوقت پیش سایت Devex مقالهای تحت عنوان «ساختن جامعهای برابرتر پس از کووید ۱۹ برای افراد که دچار خونریزی رحم میشوند» منتشر کرد که بلافاصله جی.کی.رولینگ با این توییت واکنش نشان داد:
افرادی که دچار خونریزی رحم میشوند؟ مطمئنم در گذشته این نوع افراد یک اسم خاصی داشتند. یک نفر کمکم کند.
در واقع مجله سعی کرده بود عنوانی انتخاب کند که علاوه بر زنان افراد تراجنسیتی(ترنس) که چنین خصوصیتی را دارد شامل شود.
و خانوم جی.کی.رولنیگ هم میبیند که اگر با همین فرمان جلو بروند کار به جایی میرسد که دیگر هیچ جنسیتی وجود نخواهد داشت و هویت زنانه و مردانه نابود میشود و اصلا خر در خری میشود که بیا و تماشا کن. به همین علت مخالفت میکند و وقتی با موج انتقادات مواجه میشود میگوید:
اگر جنسیت واقعی نیست، پس همجنسگرایی هم عملا معنایی ندارد. من افراد ترنس زیادی را میشناسم و آنها را دوست دارم اما پاک کردن مفهوم جنسیت کاری میکند خیلیها دیگر زندگی و دغدغههایشان هیچ معنایی نداشته باشد. صحبت کردن راجع به حقیقت، تنفرورزی نیست.
همانطور که میبینید این یک لپ کشیدن ساده است و سعی میکند در همین توییت در عین انتقاد، هم از همجنسبازها حمایت کند هم از ترنس ها
اما اما اما
جامعه جهانی مدرن (که شما بخوانید حیوانیت مدرن) حتی تاب اینقدر مخالفت را ندارد و مشهورترین نویسنده جهان را در چارچوب های آزادی بیان بایکوت میکند و حتی به این بسنده نمیکند، به صورت کاملا اتفاقی تمام بازیگران مهم هری پاتر حمایت های خود را از ترنس ها نشان میدهند تا مبادا به این پروتکل ها و استانداردها خدشه ای وارد شود.
پ.ن: راستی چرا مسائل جنسی بالاخص اقلیت های جنسیتی تبدیل به دغدغه اول جامعه جهانی شده و در هرجایی که میروید اثری از آن میبینید؟ ورزشگاه ها، فیلم ها، سریال، شبکه های اجتماعی، کمپین، راه پیمایی، نام گذاری روزهای سال؟ دغدغه مهمتری وجود ندارد؟؟؟؟؟؟؟؟