مدتی است فیلمی از یک خواننده زن وایرال شده که در کنسرت روی صورت طرفدارش ادرار میکند.
تصویر که حتی برای رها ترین کشورهای جهان هم مشمئز کننده است.
اما این ویدئوی چند ثانیه ای فقط همین چند ثانیه نیست، و نباید از کنارش راحت گذشت.
این تصویر تابلویی از "آزادی" است.
البته این اسم (آزادی) دروغی است که رسانه های جهانی سعی دارند به ما القا کنند.
در مغز ما فرو کرده اند که آزادی یعنی هر چه دلت (نَفس و شهوتت) میخواهد انجام بده و در بند هیچ دین و اعتقادی نباش و کسی نبود که بگوید چطور اگر غلام حلقه به گوش شهوتم باشم در بند نیستم اما اگر به دستورات و چارچوب یک دین(هر دینی) عمل کنم منافات با آزادی من دارد.
بگذریم
این ویدئو نتیجه ی در بند شهوت بودن (آزادی مصطلح) است و اتفاقا این ویدئو تازه اول راه است. انسان هر چقدر رهاتر شود بیشتر در باتلاق حیوانیت(حیف اسم حیوان) فرو میرود.
البته خیلی غصه نخورید، رسانه ها به تدریج این مسائل را نیز برایتان آسان میکنند. مثل دوست دختر دوست پسر، همجنسبازی، قتل عام کودکان (یمن)، دزدی از یک کشور (فلسطین) و هزاران اتفاق دیگر که دیگر هضم شان برایمان آسان شده. به راحتی بلعیدن خرمالو
متاسفانه این آزادی در جامعه ی ما نیز مطالبه میشود، آزادی که در پی رهایی حیوانیتی است که اگر رها شود کسی جلودارش نیست.
پ.ن: میدانم که خیلی هایتان در دل میگویید فقط این رفتارهای جزئی زشت را نبین، پیشرفت و علم و فناوری و رفاه را هم ببین، کسی منکر خوبی ها نیست اما مبادا دچار این مفالطه شوید که پیشرفت و رفاه و ... فقط از مسیر رهایی بوجود می آید.
مسیر این دو کاملا از هم جداست و هیچ، (هیچ یعنی هیچ) ربطی به هم ندارند.
