با افزایش جمعیت و استفاده روزافزون از کیسه پلاستیک اهمیت بازیافت کیسه پلاستیک دو چندان می شود. در کشورهای پیشرفته تدابیر زیادی برای این موضوع ایجاد شده است و این فرهنگ سازی صورت گرفته تا کمتر از کیسه پلاستیک استفاده شود و نمونه های کاغذی یا پارچه ای را جایگزین کرده اند. درست است که کیسه های جایگزین هم معضلات خاص خود را دارند اما نسبت به پلاستیک که بیش از ۳۰۰ سال زمان برای تجزیه نیاز دارد، بهتر است. اما با این وجود، خواه یا ناخواه امروزه بیشتر صنایع برای بسته بندی خشکبار، بسته بندی چایی، بسته بندی ادویه جات،بسته بندی سبزیجات، بسته بندی لوازم الکترونیک و غیره از کیسه پلاستیک استفاده می کنند و این موضوع قابل پیشگیری نیست. جدیت داشتن برای نجات محیط زیست از شر پلاستیک را باید از خانه شروع کنیم. راهکارهای بسیاری برای کاهش مصرف پلاستیک وجود دارد اما مهمترین اصل بازیافت صحیح است که در ایران امکانات آن محدود ، هزینه بر و برای بیشتر صنایع صرفه اقتصادی ندارد.
کیسه پلاستیک ساخته شده از مواد پلیمری هستند که این مواد بعد از یک دوره مصرف، قابلیت بازیافت و استفاده مجدد را دارند. رها شدن این کیسه ها در طبیعت که نمونه ی آن را در بیشتر مکان های تفریحی و گردشگری میبینیم، معضل بزرگ و تاسف باری است و اگر روند مصرف پلاستیک به همین منوال پیش برود دیری نمی پاید که تمام سطح زمین را پلاستیک فرا می گیرد و گونه های گیاهی و جانوری زیادی نابود می شوند. فرآوری کیسه پلاستیک به دلیل سودآوری پایین مورد توجه قرار نمی گیرد.
فرآیند بازیافت کیسه پلاستیک با توجه به نوع پلاستیک تا حدودی متفاوت است. در مراحل ابتدایی بازیافت، موادی به این پلاستیک ها اضافه می شود. اگر توجه کرده باشید معمولا پلاستیک های بازیافتی ضخیم تر از پلاستیک با مواد اولیه هستند. دلیل این امر این است که بازیافت باعث پایین آوردن مقاومت و استحکام پلاستیک می شود و برای اینکه بتوان تا حدودی این مقاومت و استحکام را حفظ کرد باید ضخامت کیسه ها را بالا برد. رسیدن به مقاومت مطلوب نیازمند این است که، به پلیمری که بازیافت می شود توجه کرد.
برای این کار پلیمرها را دسته بندی می کنند و هر کدام را جداگانه بازیافت می کنند. جداسازی در نتیجه بخش بودن نتیجه کار موثر خواهد بود، در غیر این صورت فرایند بازیافت به مشکل برمیخورد. انواع پلیمرهایی که در صنعت بازیافت جداسازی می شوند، شامل پلی اتیلن ها، پلی پروپیلن ها، پلی آمیدها و غیره هستند که همگی به صورت جداگانه وارد مراحل بازیافت می شود.
تصور کنید که بازیافت کیسه پلاستیک و ظروف پلاستیکی با هم انجام شود، طبیعتا نقطه ذوب هر پلیمری متفاوت است و وقتی دو محصول با دو نقطه ذوب متفاوت با هم ذوب می شوند ترکیب ناهمگونی ایجاد می کنند.
موضوع دیگری که شایان ذکر است مربوط به رنگ است. نداشتن رنگ در مواد پلاستیکی اهمیت بسیاری در صنعت بازیافت دارد. در کارگاهای بازیافت بعد از اینکه پلیمرها را جداسازی کردند آن ها را از لحاظ جنس و رنگ هم دسته بندی می کنند. اگر بخواهید پلاستیک ها را از لحاظ جنس برای بازیافت دسته بندی کنیم، به طور کلی در دو دسته بادی و تزریقی دسته بندی می شوند. نمونه های بادی جزء پلاستیک های فشرده هستند و ویژگی های بارز آن ها خشکی و شکنندگی زیاد است. اما برخلاف آن ها پلاستیک تزریقی نرم و انعطاف پذیر است. پارامتر بعدی برای دسته بندی رنگ است که معمولا کیسه پلاستیک در رنگ های بی رنگ، سفید، آبی، سبز و زرد دسته بندی می شوند.
اما سوال اصلی اینجاست که اگر دو پلاستیک از جنس بادی و تزریقی با هم وارد مرحله بازیافت شوند محصول نهایی چه ویژگی دارد؟ اگر توجه کرده باشید در بازار نمونه هایی از پلاستیک را می بینیم که داخل آن ها تکه هایی به صورت شن ریزه وجود دارد که این کیفیت پایین، نتیجه ترکیب کردن جنس های مختلف پلاستیک است که در نهایت از کیفیت مطلوب فاصله زیادی گرفته است. اگر هدف مشخصی پشت جمع آوری کیسه پلاستیک وجود نداشته باشد، عملا جمع آوری آن ها فایده ای نخواهد داشت.
حتما بارها تبلیغات کاهش مصرف کیسه پلاستیک را دیده اید اما این تبلیغات زمانی موثر واقع می شود که افراد بتوانند به آن عمل کنند و در فروشگاه های زنجیره ای و بزرگ، جایگزینی برای کیسه ها باشد. معمولا جایگزین هایی که افراد در نظر دارند در وهله ی اول کیسه های نخی و مقوایی است اما این کیسه ها هم برای ماندگاری بیشتر و ضد آب شدن با الیاف پلیمری ترکیب می شوند و در نهایت بر روی محیط زیست تاثیر منفی می گذارند.
مهمترین راه حل برای کاهش مصرف پلاستیک و کمک به صنعت بازیافت کیسه پلاستیک استفاده کردن از نایلون گیاهی و تجزیه پذیر است.امروزه در شهرهای بزرگ، سعی بر آن شده تا مصرف مصرف کاهش پیدا کند و از کیسه های تجزیه پذیر استفاده شود. امامعایبی که این کیسه ها دارن هزینه زیاد آن است که برای مصرف کننده به صرفه نیست. به طور کلی استفاده از این کیسه های صد درصد گیاهی، معضلات خاص خود را دارد و این معضلات باعث شده که تاکنون، جایگزین صد درصدی برای کیسه های پلاستیکی پیدا نشود و کیسه های گیاهی هم نتوانسته اند به عنوان جایگزین برتر معرفی شوند.
تولید زباله مربوط به کیسه های پلاستیکی روز به روز در حال افزایش است و این مسئله در شهرهای بزرگی همچون مشهد، تهران و اصفهان بیشتر است چون حجم مسافران در این مناطق زیاد است و به مراتب حجم مصرف کیسه های پلاستیکی هم افزایش پیدا می کند. کارخانه های بازیافت معمولا انواع پلاستیک را بعد از دسته بندی خرد می کنند و برای تولید محصولات پلاستیکی جدید و با کیفیت بهتر یا برای ارسال و صادر کردن به بقیه کشورها اقدام می کنند. از آنجا که بازیافت محصولات نیازمند اصول و دستگاه های خاص و مواد ویژه ای است، پس لازم است در کارخانه های معتبر و توسط افراد متخصص انجام شود. زیرا ناآگاهی افراد از شیوه های انجام بازیافت، باعث تولید محصولات نامرغوبی می شود که سلامت انسان و محیط زیست را به خطر می اندازد.
بازیافت کیسه پلاستیک به معنی نجات محیط زیست است. در این مقاله به مشکلات صد راه بازیافت کیسه پلاستیک پرداختیم. در حال حاضر بهترین روش نجات محیط زیست کاهش مصرف هر چه بیشتر پلاستیک توسط افراد جامعه می باشد. امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در سایر حوزه ها به وب سایت گواتر کنترل مراجعه نمایید.
صنایع بسته بندی گواتر کنترل با دو دهه تجربه، بهترین مشاوره شما برای خرید دستگاه می باشد.
برای کسب اطلاع از قیمت ماشین آلات بسته بندی GCPACK با شماره ۰۹۱۲۱۱۷۳۹۰۴ تماس بگیرید
