سندبلاست
سندبلاست يا همان ساب پاشی يكى از اقدامات اصلی براى تميز كارى يك جسم است. اين عمل اغلب براى تميز كردن سطوح و آماده سازى سطح اجسامى مانند سنگ ، چوب ، شيشه ، فلز و گاهاً پارچه انجام مى شود.
در عمل سندبلاست براى تميزكارى سطوح اجسام ، مواد فلزى يا غير فلزى با فشار زياد هوا يا نيروى گريز از مركز با سطح جسم برخورد مى‌كند. اين عمل كه يكى از روش هاى ساب پاشی است با دستگاه هاى سندبلاستر انجام مى شود. در انجام Sandblast از موادى جامد و سخت استفاده مى شود. اين مواد به جهت سختى بالا داراى قابليت بالاى لايه بردارى هستند. به اين مواد ساينده گفته مى شود.
ساينده ها به دو دسته فلزى و غير فلزى تقسيم مى شوند:
- ساينده هاى فلزى عبارتند از: چدن ، فولاد با ميزان كربن بالا ، فولاد با ميزان كربن پايين
- ساينده هاى غير فلزى به دو دسته طبيعى و سنتزى تقسيم مى شوند.
- ساينده هاى غير فلزى طبيعى عبارتند از: ماسه سيليكا ، ماسه اليوين ، استاروليت ، گارنت
- ساينده هاى غير فلزى سنتزى شامل سرباره كوره آهن ، سرباره پالايشگاه مس ، سرباره پالايشگاه نيكل ، سرباره كوره زغال سنگ، آلومينيوم اكسيد ذوب شده مى شوند.
- ماسه سيليكا : يكى از قديمى‌ترين ساينده هاى متداول در سندبلاست است. از اين ماده معمولاً در مكان هايى كه امكان بازيابى وجود ندارد استفاده مى شود.
- گارنت : يكى ديگر از مواد مورد استفاده در Sandblast گارنت است. اين ماده نسبت به سيليكا هزينه بالاترى دارد. ولی ميزان غبار حاصل از سندبلاست كارى با گارنت كمتر است. بر خلاف سيليكا تنفس غبار حاصل از سندبلاست كارى با گارنت خطری براى سلامتى افراد ندارد.
- سرباره زغال سنگ : از اين ماده ساينده اغلب در صنايع كشتى سازى استفاده مى شود. هر چند مقدار سيليس در اين ماده كم است اما باعث آزاد شدن آلاينده هاى مختلفى می شود.
- استاروليت : تركيبی از ماسه هاى ريز و درشت مى باشد كه بدون ايجاد گرد و غبار زياد براى از بين بردن خوردگى هاى سطوح فولادی استفاده مى شود.
ساينده هاى ديگرى از جنس پلاستيك ، شيشه ، پوست گردو ، چوب بلال وجود دارند. اين مواد قابل بازيابى هستند. در انتها بهتر است بدانيم هر كدام از اين ساينده ها مزيت و معايبی دارند و جهت بكارگيرى در Sandblast سطوح مختلف بازدهى بهترى دارند. با تحقيق و بررسی كامل با استفاده از مواد متناسب بهره بهترى خواهيم برد.
