خیلی از نام آوران در عرصه هایی درخشیده اند که در آن حوزه ها تحصیلات دانشگاهی نداشته اند. مثلا سهراب سپهری تحصیلاتش نقاشی بود اما در شاعری درخشید و صادق هدایت نیز تحصیلات نیمه کاره ای در ریاضیات و مهندسی و دندانسازی داشت اما بزرگ ترین چهره ی ادبی ایران معاصر شد. در پیرامون چهره های جهانی نیز، ویتگنشتاین که بزرگ ترین فیلسوف دویست سال اخیر است مهندسی خوانده بود؛ چِخوفِ نویسنده تحصیلاتی در طب داشت و لایپنیتسِ ریاضیدان و فیلسوف هم فارغ التحصیل رشته ی حقوق بود. در این باره، مثال خیلی زیاد است و نمی خواهم که کلام به اطاله بکشد، فقط خواستم یادآوری کنم که مسخ ساختارها نباشیم. ساختارها را ما انسان ها خودمان وضع کرده و قرار نیست که خود مُسخَر کاردستی های خود باشیم
