سلامت چیست؟
وقتی میگوییم کسی شخصیت سالمی دارد باید بگوییم سلامت به چه معنا است یا در کدام ساحت سلامت دارد؟
تعابیری در هر زبانی وجود دارد که فقط یک معنا دارد و ما با اینها مشکلی نداریم، اینها اشتراک لفظی ندارند مثل دیوار ، الفاظی هم در یک زبان وجود دارند که چند معنا دارند، ولی معنا هایشان آنقدر از هم دور است که ما می فهمیم آنها را با هم اشتباه نکنیم، و خلط نمیشوند، مثلاً شیر هم شیر آب است هم شیر جنگل است و هم شیر خوردنی است. اما یک الفاظی وجود دارند که چند معنا دارند ولی این چند معنا آنقدر به هم نزدیکند که ما نمی توانیم آنها را از هم تفکیک کنیم ، مثلاً انسان سالم، هوای سالم، غذای سالم محیط سالم، دموکراسی سالم، سالم در همه اینها چند معنا دارد ولی نمی توانیم این معانی را از هم تفکیک کنیم. وقتی میگویم هوا سالم است یعنی هوا فاقد عوامل آلودگی مضر برای سلامتی است. لفظ سالم دربدن سالم با هوای سالم متفاوت است. توماس آکوئینی اولین بار این را در الهیات مسیحی عنوان کرد، ایشان گفت خدا عادل است یا انسان عادل است ، دو معنای متفاوت دارد، و این ها انقدر نزدیک اند که ما نمیتوانیم آنها را از هم تفکیک کنیم. میگفت یکی از اشتباهات این است که بعضی ها فکر میکنند که خدا اصلاً عدالت انسانی ندارد. ولی واقعیت این است که« عادل است» در انسان نوع عادل بودن با خدا شاید متفاوت است « در خدا تفاوتش مثل شیر جنگل و شیر خوردنی است. ولی بعضیها هم فکر میکنند وقتی میگوییم خدا عادل و وقتی می گوییم علی بن ابیطالب عادل است با اینکه میگویم خدا عادل است دو معنای متفاوت دارد، ولی این دو معنا از هم قابل تفکیک نیستند ، شما وقتی می گویید یک نجار استاد یا وقتی می گویید یک فیلسوف استاد یا استاد بنا، سه تعبیر متفاوت هستند، ولی خیلی به هم نزدیک هستند و نمی توان آنها را از هم تفکیک کرد.
ما میگویم فلانی شخصیت و منش سالمی دارد، ولی سلامت شاخص های گوناگونی دارد و این نیاز به تفکیک دارد