نی نی بان: اگر پدر یا مادری هستید که به بیماری روانی دچارید، شرایط سختی دارید، اما با حمایت مناسب، میتوانید در حالی که سلامت روان خود را مدیریت میکنید، والدین خوبی باقی بمانید. این مقاله درباره والدین و سلامت روان، اطلاعات خوبی در اختیارتان میگذارد.
بسیاری از والدین مبتلا به مشکلات روانی میتوانند از فرزندان خود به شیوهای ایمن و محبتآمیز مراقبت کنند. اما گاهی اوقات ممکن است برای گذراندن این دوران سخت به حمایتهای بیشتری از طرف خانواده، دوستان یا متخصصان مراقبتهای بهداشتی به حمایت بیشتری نیاز داشته باشید.
چگونه مشکل سلامت روان میتواند بر والد بودن شما تاثیر بگذارد؟
همه والدین با چالشهایی روبرو هستند، اما اگر مشکل روانی دارید ممکن است با مشکلات بیشتری روبرو باشید.
مشکلات بهداشت روانی از نظر شدت و نحوه تاثیر آنها متفاوت است. ممکن است به حمایت منظم اضافی احتیاج داشته باشید، یا ممکن است برای مدت طولانی خوب باشید و در دورههایی نیاز به کمک داشته باشید. بهترین راهکار، صحبت با متخصص روانشناسی است.
سایر تجربیات استرسزای زندگی ممکن است کارها را چالشبرانگیزتر کند مثلا مشکلات مالی یا مشکلات در رابطه با همسر میتواند بر سلامت روانی شما تاثیر منفی بگذارد.
شما همچنین ممکن است در معرض پیشداوریهای دیگران قرار بگیرید.
شاید لازم باشد از فرزندان خود کمک بخواهید، مثلا از فرزند بزرگتان بخواهید به خواهر یا برادر کوچکش برای رفته به مدرسه کمک کند. این کارها میتواند به شما احساس گناه بدهد و بر میزان وقت آزاد کودکان تاثیر بگذارد.
مراقبت از خود
وقتی پدر یا مادر هستید، درخواست کردن کمک دشوار است. ممکن است نگران قضاوت شدن توسط دیگران باشید، یا دائم به خودتان بگویید که باید به تنهایی ادامه دهید.
سعی کنید برای «والدِ کامل بودن» خودتان را تحت فشار نگذارید. به یاد داشته باشید همه والدین روزهای سختی را سپری میکنند و اینکه به حمایت بیشتری نیاز داشته باشید، اصلا شرمآور نیست.
ایدههایی برای مراقبت از خود
برخی از این ایدهها ممکن است در سلامتی عمومی شما موثر باشد.
مراقب سلامت روان خود باشید
مراقب از سلامت روان میتواند به معنی خوب غذا خوردن، وقت گذاشتن برای انجام فعالیت بدنی و ورزش، ترک سیگار، خواب بهتر یا صحبت با پزشک عمومی در مورد گزینههای مختلف درمانی باشد.
ایجاد یک شبکه پشتیبانی
افرادی را پیدا کنید که میتوانید برای حمایت عملی و احساسی به آنها تکیه کنید. هنگامی که کارهای دشوار انجام میدهید، آنها را مطلع کنید و به آنها بگویید به چه چیزی نیاز دارید.
یک برنامه معمول داشته باشید و به آن پایبند بمانید
رعایت زمانهای معمول برای غذا خوردن و خوابیدن میتواند به شما کمک کند احساس امنیت بیشتری داشته باشید و به فرزندتان هم کمک میکند تا بیشتر احساس امنیت بکند.
روال خانوادگی خود را بنویسید تا سایر افرادی که از خانواده شما حمایت میکنند بتوانند تداوم و احساس امنیت را ایجاد کنند.
علاوه بر برنامههای روزانه و هفتگی فرزندان خود، میتوانید موارد مورد نظر فرزندانتان را هم در نظر بگیرید.
از کارفرمای خود در مورد کار انعطافپذیر سئوال بپرسید
داشتن تعادل بهتر بین کار و زندگی میتواند به شما در مدیریت کار و فرزندپروری کمک کند.
چگونه کودکان تحت تاثیر مشکلات والدین قرار میگیرند؟
بسیاری از کودکانی که والدینی با مشکل روانی دارند، هیچ اثر منفی را تجربه نمیکنند، اما اگر والدین آنها از حمایت کافی برخوردار نباشند، ممکن است سلامت کودکان کودکان تحت تاثیر قرار بگیرند. آنها چنین شرایطی را تجربه میکنند:
والدین و سلامت روان کودکان
مواردی وجود دارد که میتواند سلامت روانی کودکان را در صورت داشتن والدینی که مشکل روانی دارند، حفظ کند که شامل موارد زیر است:
راههای عملی برای کمک به فرزندان
کارهایی وجود دارد که میتوانید انجام دهید که به فرزندانتان کمک کنید درکی از مشکلات سلامت روان شما به دست بیاورند.
اگر حقیقت به بچهها گفته شود، کمتر مضطرب میشوند، بنابراین اطلاعاتی واضح، واقعی و مناسب سن کودک را در مورد مشکل سلامت روانیتان به او بدهید. این کار میتواند به او کمک کند تا هر گونه ترس یا تصور غلطی را که دارد، برطرف کند.
مواردی را که هنگام ناراحتی مفید است، یا مفید نیست بنویسید و آن را با یک دوست یا یک فامیل مورد اعتماد، در میان بگذارید.
یک فرد بالغ مورد اعتماد میتواند با کودک در مورد سلامت روانی شما صحبت کند، کودک را حمایت کند و به حرفهای او گوش بدهد. این فرد میتواند یک خویشاوند، دوست خانوادگی یا معلم باشد.
اگر فرزند شما برای ملاقات شما به بیمارستان میآید، مهم است که هر کس او را به مرکز درمانی میآورد برایش شرایطی را که در مرکز درمانی با آن مواجه خواهد شد، توضیح بدهد.
این اطلاعات میتواند شامل این موارد باشد: ساختمان بیمارستان چگونه است؟ کودک چگونه باید رفتار کند؟ داروها چه تاثیری بر شما میگذارند؟
بهتر است که کودکان، والدین خود را در یک بخش مجزا ملاقات کنند، اما اگر این امکان نیست، خوب است پدر یا مادری را که بستری شده در خارج از فضایی که همه بیماران در آن قرار دارند، ملاقات کنند.