وزارت بهداشت درباره شیوع سرخک در ایران هشدار داد. به گفته وزارت بهداشت ایران، سرخک در کشورهای همسایه افزایش یافته است و احتمال شیوع آن در ایران هم زیاد است.
به همین دلیل زهرایی؛ رئیس اداره بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن از همه والدین خواسته است تا فارغ از ملیت، اگر کودک کمتر از ۵ سال دارند، برای واکسیناسیون او علیه سرخک اقدام کنند.»
این واکسن در دو نوبت ۱۲ و ۱۸ماهگی به کودکان تزریق می‌شود.
سرخک یک عفونت تنفسی بسیار مسری است که باعث بثورات پوستی کل بدن و علائمی شبیه آنفولانزا می‌شود. سرخک در برخی کشورها مانند ایالات متحده به لطف ایمن‌سازی گسترده، بسیار نادر است. اما سالانه میلیون‌ها مورد در سراسر جهان اتفاق می‌افتد.
سرخک که به آن سرخجه هم می‌گویند توسط ویروس ایجاد می‌شود، بنابراین درمان پزشکی خاصی برای آن وجود ندارد. ویروس باید مسیر خود را طی کند. کودکی که بیمار است باید مایعات زیادی بنوشد، استراحت زیادی داشته باشد و در خانه بماند تا از انتشار عفونت جلوگیری شود.
اولین علائم عفونت سرخک معمولا سرفه شدید، آبریزش بینی، تب بالا و قرمزی چشم است. کودکان همچنین ممکن است قبل از شروع بثورات، لکه‌های کوپلیک (لکه‌های قرمز کوچک با مرکز آبی-سفید) در داخل دهان داشته باشند.
بثورات 3 تا 5روز پس از شروع علائم ظاهر می‌شوند که گاهی اوقات همراه با تب بالاتر از 40 درجه سانتیگراد همراه است.
بثورات قرمز یا قهوه‌ای مایل به قرمز، معمولا به صورت لکه‌های قرمز صاف روی پیشانی شروع می‌شود. سپس بقیه صورت، سپس به سمت پایین گردن و بالاتنه به بازوها و پاها گسترش می‌یابد. تب و بثورات بعد از چند روز به آرامی از بین می‌روند.
سرخک، یک بیماری بسیار مسری است. در واقع، 9نفر از هر 10نفری که برای سرخک واکسینه نشده‌اند، اگر در نزدیکی فرد مبتلا قرار بگیرند، به آن مبتلا می‌شوند.
سرخک زمانی پخش می‌شود که افراد تنفس می‌کنند یا با مایع آلوده به ویروس تماس مستقیم دارند که می‌تواند از طریق قطراتی که هنگام عطسه یا سرفه فرد مبتلا به سرخک به هوا پاشیده می‌شود، انتقال یابد.
فردی که در معرض ویروس قرار می‌گیرد معمولا 7 تا 14روز بعد علائم را نشان می‌دهد.
افراد مبتلا به سرخک می‌توانند بیماری را از 4روز قبل از شروع بثورات تا حدود 4روز پس از شروع آن گسترش دهند.
زمانی که تب، آبریزش بینی و سرفه دارند بیشتر مسری هستند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند به دلیل شرایط دیگر (مانند اچ آی وی و ایدز) می‌توانند ویروس سرخک را تا زمان بهبودی گسترش دهند.
هیچ درمان دارویی خاصی برای سرخک وجود ندارد. برای کمک به مدیریت علائم، این اقدامات را انجام دهید:
کودکان مبتلا به سرخک باید تحت نظر پزشک باشند. در برخی موارد، سرخک می‌تواند منجر به مشکلات دیگری شود که عبارتند از:
کودکان مبتلا به سرخک باید به مدت 4روز پس از ظاهر شدن بثورات از دیگران دور نگه داشته شوند. برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، این کار باید تا زمان بهبودی کامل و از بین رفتن همه علائم ادامه یابد.
عفونت سرخک می‌تواند چند هفته طول بکشد. علائم معمولا 7 تا 14روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس شروع می‌شود.
بهترین راه برای محافظت از فرزندانتان این است که مطمئن شوید در برابر سرخک واکسینه شده‌اند.
برای اکثر کودکان، محافظت از سرخک بخشی از واکسن سرخک-اوریون- سرخجه (MMR) یا واکسن سرخک-اوریون- سرخجه-واریسلا (MMRV) است که در سن 12 تا 15ماهگی و دوباره در سن 4 تا 6سالگی تجویز می‌شود.
این واکسن را می‌توان به نوزادان 6ماهه در صورتی که به خارج از کشور سفر کنند تزریق کرد. با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید تا ببینید چه زمانی به واکسن نیاز است.
شیوع سرخک در سراسر جهان در حال افزایش است که بیشتر به دلیل عدم واکسینه شدن افراد است.
برای همه بچه‌هایی که می‌توانند واکسن را دریافت کنند، مهم است که آن را به موقع دریافت کنند. افراد در معرض خطر (مانند افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند) نمی‌توانند واکسن را دریافت کنند، اما هنگامی که بسیاری از افراد دیگر در برابر بیماری ایمن می‌شوند، این کار از آن‌ها محافظت و از گسترش بیماری جلوگیری می‌کند.
پزشکان می‌توانند آنتی‌بادی‌های سرخک را به افراد در معرض خطر تزریق کنند. این آنتی‌بادی‌ها می‌توانند از سرخک پیشگیری یا علائم آن را کمتر کنند.
واکسن سرخک همچنین می‌تواند به محافظت از افراد واکسینه‌نشده پس از قرار گرفتن در معرض سرخک کمک کند.
اگر فکر می‌کنید که کودک شما سرخک دارد، فورا با پزشک تماس بگیرید. همچنین اگر فرزندتان در اطراف فردی بوده که سرخک دارد، در این شرایط به پزشک مراجعه کنید:
با توجه به هشدار وزارت بهداشت و شیوع این بیماری در کشورهای همسایه، در صورتی که کودکتان واکسیناسیون نشده، هر چه سریع‌تر برای واکسیناسیون او اقدام کنید.
