خودآگاهی یا خودشناسی یکی از پایه‌های بسیار مهم در روابط درست و سالم هست. زمانی که ما متوجه نقاط قوت و ضعف خودمون باشیم، میتونیم به خودشناسی و خودپاگاهی برسیم و بدونیم که در زندگی چه چیزی می‌‌خواهیم و دوست داریم. بسیار از انسان‌ها زندگی می‌کنند بدون اینکه بدونن چه اهداف و خواسته‌هایی دارند.
اگر از نقاط قوت و کاستی‌هامون آگاه نباشیم، به سختی میتونیم نیازهایی که داریم رو بیان کنیم و از دیگران کمک بخواهیم. همۀ ما برای رسیدن به موفقیت به دیگران نیاز داریم و در کنار هم میتونیم به رشد و شکوفایی برسیم. ازاین‌رو، خودآگاهی میتونه، برای سلامت روان و رفاه کلی ما بسیار مفید و سودمند باشه، اما برای ساخت باورهای درست و اصولی نیازمند تمرین و ممارست جدی و اصولی داره.
خودشناسی یا شناخت خود یعنی آگاه بودن از تمام جنبه‌های وجودیمون. این موضوع که بدونیم چه برنامه‌ها و داده‌هایی در ذهن و ضمیر ناخودآگاه ما هست و باعث می‌‌شه تا یکسری از عقاید یا رفتارها رو داشته باشیم. شناخت هیچ وقت شناخت صد در صد نخواهد بود چون ما همواره در حال تغییر هستیم.
در هر تغییری یکسری باورها پاکسازی می‌‌شن و باورهای جدیدی جایگزین می‌‌شن؛ اما می‌‌شه با آگاهی درست و اصولی به یک شناخت خوب و قابل توجهی رسید. هیچ وقت نمی‌تونیم به آگاهی کامل برسیم اما با خودشناسی می‌‌شه به سطح بالایی از آگاهی رسید و نسبت به روابط که سلامت جسم و روان ما رو تضمین می‌‌کنه رسید.
برای اینکه بهتر بتونیم متوجۀ درونیاتمون بشیم لازم هست که به ذهن یا ضمیر ناخودآگاهمون نفوذ داشته باشیم. به این ترتیب از برنامه‌های ذهن مطلع میشیم و بهتر میتونیم پاکسازی کنیم. نکتۀ مهم این هست که همواره باید مراقب ورودی‌های ذهنمون باشیم و همونطوری که برای سلامت جسم تغذیه مناسب داریم و هر چیزی رو میل نمی‌کنیم برای سلامت روح و روان و فکر سالم هم باید مراقب ورودی‌های ذهنمون باشیم. در دورۀ مستر کلاس لنگرگاه آرامش در این رابطه کاملاً توضیح دادیم و جلوتر هم بیشتر در موردش صحبت میکنیم.
خودآگاهی یعنی شناخت خود به همون شکل و فرمتی که هستیم برای ایجاد هر رابطه‌ای، بسیار مفید و سودمند هست چرا که تمام روابط ما رو شامل می‌‌شه و باعث تضمین یک ارتباط درست می‌‌شه. ارتباط درست و اصولی، سلامت جسم و جان و روح و روان رو شامل می‌‌شه. ازاین‌رو برای اینکه بتونیم به یک نسخۀ بهتری از خودمون تبدیل بشیم لازم هست که مهارت‌هایی رو در زمینۀ اعتماد به نفس و عزت نفس یاد بگیریم.
همچنین خودآگاهی باعث می‌‌شه تا به یک درک عمیقی از جهان بینی برسیم و به تبع اون دیدگاهمون وسیع می‌‌شه و میتونیم از جایگاه بالاتری مسائل و اتفاقات زندگی رو ببینیم. هر چقدر ذهن ما بازتر و آگاه‌تر باشه به همون میزان میتونیم به رهایی برسیم و با آزادی و رهایی می‌‌شه اتفاقات خوب رو رقم زد.
مهارت‌های تصمیم گیری، مهارت‌های ارتباطی و اعتماد به نفس ما و به طور کلی هر مهارت و توانایی که خداوند در وجود ما تعبیه کرده، رو افزایش می‌‌ده.
بهترین گام برای توسعۀ فردی ایجاد یک رابطۀ تندرست هست. ما با روابط با دیگران میتونیم خودمون رو بهتر و بیشتر بشناسیم. در نتیجه اگه شادی و نشاط می‌‌خواهیم ناگزیریم که با دیگران معاشرت کنیم و ببینیم و بشناسیم و تشخیص بدیم.
خودآگاهی باعث می‌‌شه تا بهتر بتونیم اشتباهات یا اصلاحات روابط خودمون رو تشخیص بدیم و از چرخۀ تکرار بیرون بیاییم. همچنین باعث می‌‌شه تا اعمال و افکارمون رو کنترل و نظارت کنیم تا بتونیم با آگاهی بیشتر نتایج بهتری کسب کنیم.
نکتۀ مهم این هست که وقتی که از خودمون یعنی باورها و احساساتمون آگاه هستیم بیشتر میتونیم از افکار و احساسات دیگران نیز آگاه بشیم. به این دلیل که بهتر میتونیم رابطه ایجاد کنیم و در نتیجه ارتباطات گسترده‌تری خواهیم داشت.
اگر می‌‌خواهید خودآگاهی خود رو بهبود ببخشید و از مزایایی که میتونه برای روابط شخصی‌تون داشته باشد بهره‌مند شوید، این نکات رو امتحان کنید تا بیشتر خودآگاه باشید.
هیچ کس کامل نیست و همۀ انسان‌ها در مسیر رشد و تکامل هستند. نقطۀ ایده‌آل برای کمال مشخص نیست و شاید نهایتی نداشته باشه؛ بنابراین اگه می‌‌خواهیم که در روابط چه رابطۀ من با خودم و چه رابطۀ من با دیگران به نقطۀ ایده‌آلی برسیم لازم هست که خودمون رو در مسیر رشد بدونیم و متوجه این موضوع باشیم که هزاران نکته و مطلب هست که ما نمی‌دونیم و اگه لازم باشه باید بیاموزیم.
این نقض یا کاستی نباید سبب بشه که به خودمون رو کم ببینیم یا قبول نداشته باشیم. ما هر جوری که باشیم عالی هستیم اما برای تبدیل شدن به یک نسخۀ بهتر از خودمون تلاش میکنیم.
این نوع نگاه در هر موضوعی باعث رشد می‌‌شه و اگه جز این باشه امکان توقف در مسیر رو فراهم می‌‌کنه.
مشاوران یا روان‌درمانگرها افراد بسیار مناسبی هستند که باید ازشون کمک بگیریم تا بتونیم مشکلاتمون رو حل و برطرف کنیم. وقتی که مشکل جسمی برامون پیش میاد از پزشک کمک می‌‌گیریم اما برای رفتن پیش روانکاو یا مشاور شاید کمی حالت تدافعی داشته باشیم. در صورتی که اگه روان و فکر ما تندرست باشه جسم ما هم تندرست خواهد بود؛ بنابراین در صورت بروز هر گونه مشکل یا چالشی خوب هست که از متخصص اون مشکل کمک و راهنمایی بگیریم.
در رابطه با هر مشکل یا مسئله‌ای که می‌‌خواهید بهبود بدید و به واقعیت زندگی‌تون تبدیل بشه صحبت و گفتگو کنید. همیشه یک بخشی از روز رو به این موضوع اختصاص بدید. شاید در طول روز برنامه و کارهای زیادی داشته باشید اما گفتگو کردن خیلی مهم و ضروری هست و باعث می‌‌شه تا بتونید خودآگاه‌تر رفتار کنید و در روابطتون موفق‌تر عمل کنید.
حتماً در این روابط مشکلات و چالش‌هایی به وجود میاد. بهتر هست که در این مواقع برای همدلی بیشتر از احساسات و افکار خودمون شروع کنیم یعنی ابتدا ما خواسته‌ها و نیازهامون رو بگیم و بخواهیم که در این موارد با ما صحبت کنه. هر چند که همیشه هم تاکید کردیم که آرامش از من اغاز می‌‌شه.
همچنین می‌‌تونید سؤالات مهم و چالشی بپرسید. سؤالات چالشی باعث تحریک ذهن می‌‌شن و در نهایت بهترین پاسخ رو پیدا می‌‌کنن.
نکتۀ مهم این هست که در هر مشکلی باید به درون خودمون برویم. در دورۀ من با من گفتیم که رابطۀ من با من الگوی تمام روابط من با دیگران است. در نتیجه برای هر مشکلی به درون خودمون می‌‌ریم و خودمون رو ارزیابی میکنیم تا متوجه بشیم که کجای کار مشکل وجود داره.
اون مشکل رو در خودمون حل کنیم در دنیای بیرون ما تمام مسائلی که هم ریشه با مشکل هستند حل و برطرف می‌‌شوند. در نهایت به یک رابطۀ خوب و عالی با دیگران خواهیم رسید.
