از دی که گذشت .......

شب سومین روز  از دومین ماه زمستونه و ملالی نیست جز دوری شما ویرگولی ها ........

میخوام کمی از ( دی ) بنویسم البته نه این (دی ) که شاعر میگه :

  از (دی)  که گذشت هیچ از او یاد مکن

فردا که نیامده‌ست فریاد مکن

بر نامده و گذشته بنیاد مکن

حالی خوش باش و عمر بر باد مکن

بلکه اون (دی ) که ۳۰ روز بود و گذشت و رفت .

آقای بشیر صابر از ویرگولیان  پرسیده بودن چرا در ویرگول می نوبسید؟؟

من یه ماه یا کمی بیشتر هست چیزی ننوشتم ،کمی  سرم شلوغ بود و تازه امروز دست و بالم باز شده و توی این مدت  دلم برای نوشتن تنگ شده بود و حالا قبل از نوشتن  بهتره  اول خودم رو  بازجویی کنم ، چرا مینویسم ؟!

برای من نوشتن نوعی ازتباطه،  ارتباط  با خودم و دیگران .

گاهی حرفهایی هست که دلم میخواد به یه نفر  بگم  و گاهی دغدغه هایی دارم که دنبال همدرد میگردم ،گاهی تجاربی هست که میخوام با دیگران به اشتراک بذارم و گاهی غصه ای که میخوام تلنبار نشه و دنبال سنگ صبور میگردم.

واقعیت اینه که نوشتن برای من نوعی ابراز خودم هست و نه اثبات .

اینروزا تمرین مشق خوشنویسی میکنم از نوع نستعلیق و چقدر سخته که ( الف ) رو بدون انحنا و به اندازه روی کاغذ رسم کنی.... تا برسم به ( ی) پیر شدم ، بیخودنیست که قدیما میگفتن ( رسم الخط ) .  از جمله ( ادب آداب دارد ) و (دانا ادب دارد ) گذر کردم و  رسیدم به (نادان ادب ندارد ) .

بالاخره بعد از سالها  که خودم برای خودم بهانه می تراشیدم،  بقول مرحوم باغچه بان زور خودم رو داشتم و سه روز ایام اعتکاف رو روزه گرفتم و از این بابت خیلی خوشحالم .💝

امروز صبح بیرون بودم و  هوا بس ناجوانمردانه سرد ... و کارگران ساختمانی که بدون دستکش بیل میزدن و آنقده دلم سوخت که نگو .....من که دستام با دستکش توی جیب کاپشن یخ زده بودن... .

کاری از دستم برنمیومد غیر از اینکه دعا کنم خدا بهشون سلامتی بده و یه کارفرمای خوش اخلاق .

چند روز دیگه هم که سرمای  ( چار چار )  رو در پیش داریم و زمستون به فینال می رسه و قراره بترکونه ،  هر وقت هوا خیلی سرد میشه یاد  قصه ای میفتم از دوران کودکی ، افسانه( امیل و ممیل)  ، اگه حوصله خوندن این قسمت رو ندارین از روش بپرین برین موضوع بعدی 🤗

افسانه امیل و ممیل

بنابر یه ( متل لری)  ننه سرما دو پسر داره  بنام ( امیل و ممیل ) .
روز چهلم  زمستون   ( امیل) که برادر بزرگه ست به سرش میزنه بره کوه و چون  رفتنش طولانی میشه و برنمی گرده ،، ده روز بعدش یعنی روز پنجاهم زمستون ( ممیل ) برای  پیدا کردن برادرش  به کوه میره و اونو در حالی پیدا میکنه که یه سنگ بزرگ و سیاه روی اون سقوط کرده و نمیتونه نجاتش بده اما کنارش میمونه و هردو بعد از چند روز براثر سرمایی که از نفس ( امیل ) ایجاد میشه  یخ میزنن و میمیرن ،   و مادرشون یعنی ( ننه سرما ) که از این اتفاق خیلی ناراحت شده مشعلی برمیداره تا دنیا رو به آتیش بکشه واین اتفاق توی اسفند ماه  میفته و  اگه  مشعل ننه سرما توی دریا بیفته  ترسالی درپیش هست و اگه خدای نکرده زبونم لال مشعل ننه سرما توی خشکی بیفته وای به احوال مون .........

برنامه ( اکنون ) رو از دست ندین این برنامه از شبکه خانگی پخش میشه ،من از فیلیمو دیدم و  خییییلی دوست داشتم 💝 برنامه سه بخش داره ،   ابتدا گفتگوی سروش صحت با مهمانان برنامه که  در یه کلام ( ایرانی ) واقعی  هستن . خالص و بی ریا و بی تکلف و دوست داشتنی .بعد یه میان برنامه کوتاه ( مکث) مختص معرفی کتابها و پادکست های عالی ،  و در پایان بخش ادبی که اونم عالیه.......

اگه با آقای احسان عبدی آشنا هستین ،ایشون هم بخش های کوتاهی به عهده دارن و از سفرشون به نپال میگن و همچنین تجربه حضور در آیین ( زار) در بندرعباس ،همون آیینی که سالها پیش آقای ناصر تقوایی مستند ( باد جن ) رو در باره اون ساخته، من که خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم . و این برنامه ظاهرا ( +۱۵) هست اما من میگم ( + همه آدمهایی که ظرفیت دیدن چنین آیینی رو ندارن ) 🤔🤗

یکی از نکاتی که از قسمت چهارم این برنامه( مصاحبه با دکتر نیما قربانی ) یاد گرفتم این بود :

درد و رنج و زجر با هم فرق دارن .

درد جزئی گریز ناپذیر از  زندگی و باعث رشد و خرد میشه و بقول معروف ما رو سرد و گرم چشیده میکنه .

اما ، رنج ،دردی ست که علتش جهل هست و کمکی به رشد آدمها نمی کنه . دردی که   مفید نباشه و  رنج هم نباشه یعنی  بخاطر جهل هم نباشه و از جانب دیگران مثلا  بخاطر کینه باشه   .اسمش میشه( زجر ).

مهم تشخیص نوع درد هست و اینکه دربرابر آن چکار کنیم .؟؟ که گاهی به تنهایی از عهده ش برنمیایبم .

سریال ( نیسان آبی ) رو دیدم و این سریال چه جالب (طرح واره ها ) رو نشون میده . فرقی نمیکنه آدم ها کی و کجا باشن ، تا وقتی اراده تغییر نداشته باشن به دفعات الگوهای آموخته شده کودکی رو در زندگی اجرا میکنن  .

و حسن ختام : جمله برگزیده

.