سپاس و ستایش؛ نعمت و عظمت؛ رحمت وقدرت؛متانت و خدایی بودن برای فجری است که ما را به خدا رساند.
در خیابان ها قدم که بزنیم کم کم صدای انقلاب به گوش میرسد.
صدای مقاومت دست های پینه بسته؛
صدای دل های شکسته؛صداهای خفته در تن آدمیان؛صدای قلب های از تن بیرون زده؛ و صدای لب های خشکیده مردم منتظر فجر شنیده میشود.
بالاخره فجر امسال هم آمد تا در زمستان فجر؛ مغز های ما به تفکر؛ هوش های ما به تعقل و عقل های ما به تأمل بیفتد.
انقلاب ما آمد و به ما گفت به جای خلافت عبادت؛ به جای حکومت زیارت؛به جای سیاست رفاقت؛و به جای عداوت رفاقت را برگزینیم.
و به جای این همه کین این در عالم مهر بیاموزیم.
انقلاب به ما یاد داد زندگی زیباست آفتابش با ترانه هایش؛خورشیدش با نوازش هایش؛ طلوعش با خاطره هایش و غروبش با درد هایش.
فجر با انقلابش دست و پای ما را فرصت؛فکر و هوش ما را وسعت و عقل و مغز ما را عظمت داد.
انقلاب با صبر حکومتش کم طاقت را صبور؛ انقلاب با مهربانی مردمش بخیل را بخشنده و انقلاب با هوش امامش تنبل را چالاک کرد.
شریعت در گفتار انقلاب ما؛طریقت در کردار انقلاب ما و حقیقت در پندار انقلاب ماست.
در این انقلاب ما یاد گرفتیم بهتر حقایق را ببینیم؛ دقیق‌تر علایق را بشنویم، شفاف‌تر دلایل را حس کنیم؛کامل‌تر حقایق را بنویسیم؛ و بهتر عجایب را درک کنیم.
در فجر امسال هم‌سفر کلمه ها ، همراه داستان‌ها و هم‌نشین روایت‌هاشدیم تا به اقتدار و اهتزازی ابدی.و انقلاب وافتخاری ملی رسیدیم.
خدایا حالا در فجر ! وساطت می‌خواهیم از کرم فجر به‌سوی سخاوتتش؛ از جودش به‌سوی عظمتش؛ از رحمتش به‌سوی قدرتش که ما را در این دنیا و آن دنیا سربلندو سرافراز گرداند.
حالا که در فجریم به حق خط خط فجر هیچ مادری داغ دیده؛ پدری شرمنده؛ بیماری درد دیده؛ و دلی شکسته نشود.
الهی هیچ خانه ای غم دار و هیچ چشمی هم در فجر اشکبارنشود.
