خسته ام از خوب بودن ، از خودم نبودن ، از اینکه هر روز که از خواب بیدار شدم به صبحانه ام نگاه کنم که یه وقت کالری بالایی نداشته باشه، از دغدغه هر روز ورزش و تحرک داشتن ، از فکر اینکه امروز کار مثبتی کردم یا نه ، مفید بودم یا نه ، شادی و آرامشم چقد بوده... خسته ام از این همه گزینه های رنگارنگ بی نقص بودن و صبور بودن و امیدوار بودن و چشم به آینده بهتر دوختن ... که چی ؟ تا کجا ؟ خسته ام...
