امروز ۲۶ اسفند ۱۴۰۰، تا الان شش روز از نقل مکان کوچکمون میگذره.
به نظرم کار خوبی کردیم که از محله پدریم اومدیم به یه محله دیگه که با هم سه تا شهر فاصله دارن، فاصله زیادی نیست، اما تصمیم خوبی بود. با تمام مسائلی که ممکنه پیش بیاد و سختی هایی که ممکنه پیش روم باشه، مزایا به معایبش می چربه.
مزیت اول و مهمترین مزیت: اینه که تصوری که در ذهن دیگران شکل میگیره از همین لحظه شروع میشه، یعنی گذشته ی من در برخورد اشخاص دیگه با من تاثیری نداره.
شاید توضیحش پیچیده باشه، بزار از دیدگاه دیگه توضیح بدم. این شکلی نگاه کن که مثلا در زمان کودکی شیطنت های زیادی داشتی. خودم عاشق دویدن روی دیوار و پارکور بازی بودم، یا سوتی های زیادی میدادم و اشتباهاتی مرتکب شدم که یادآوریشون برام اصلا باعث افتخار نیست. (این شامل همه مردم یه جامعه میشه). مثلا تصور کنید فردی رو که در زمان کودکی و صرفا برای هیجانش و باحال بودن از یه مغازه توی راه مدرسه یه چیزی رو بدون اجازه برمیداره. فقط انسان های فهیم این رو یه شیطنت بچگانه میپندارن و فراموشش میکنن. اما بقیه ی آدم ها که هممون هم دیدیم و شامل اکثریت جامعه میشه تا آخرين نفس اون فرد رو حتی در سنین بزرگسالیش با شیطنت های دوران کودکیش قضاوت میکنن. البته که برای شخص من قضاوت های احمقانه دیگران مهم نیست، اما بخواهی یا نخواهی این افراد با بازگو کردن این مسائل نزد افراد جدید، باعث بدبین شدن دیگران نسبت به اون فرد میشن. حتی ممکنه فرد به خودش بگه ای کاش همون بچگی فلان اتفاق می افتاد و من اون کارو انجام نمیدادم. یا اگه بر میگشتم به اون دوران فلان شیطنت رو انجام نمیدادم.
خب این کار با جابجایی قابل انجامه، مثل سفر در زمان.
چون وقتی به محله جدید در یه شهر جدید با مردم (یا جامعه) جدید شروع به زندگی میکنی، گذشته هیچ تاثیری در طرز تفکر افراد اون جامعه نداره و این باعث میشه شخصیت شما در ذهن مردم از این لحظه به بعد شکل بگیره. از مزایای این اتفاق هرچی بگم کم گفتم. این فرصت رو داری که اعتبار و پرستیژ خودتو به شکل معجزه آسایی در بهترین نسخه خودت ارائه بدی. سفر در زمان به شکل واقعی.
##نکته مهم: درستی یا نادرستی یه اتفاق رو کی تعیین میکنه؟ هر کسی در زندگی خودش همیشه سعی میکنه بهترین انتخاب رو داشته باشه (هیچوقت هیچکسی به خودش نمیگه: اشتباه ترین انتخابی که میتونم انجام بدم چیه؟) و طبیعی هست که خیلی اوقات انتخاب ها ممکنه در نگاه اول نادرست به نظر بیاد. ولی اگه بخوایم درست تر نگاه کنیم. _انتخاب_ کوچکترین بخش از انجام یک فرایند هست. مهمترین موضوع دلیل و اولویت یست که برای اون فرد وجود داره.
به عنوان مثال من خودم در سن ۱۹ سالگی، حدودا ۲ سال از عمر خودم رو صرف بازی کثیف نتورک مارکتینگ کردم و بعد از اون چند ماهی با افسردگی و تو فکر رفتن های زیاد دست و پنجه نرم کردم. با این که اون دو سال باعث عقب افتادن من در زندگی شخصیم شد و خودم شدیدا از این موضوع ناراحتم. مسخره شدن های بعد از اون دوران هنوزم که هنوزه نمکیه به زخم های من.
درسته. شاید شروع نتورک مارکتینگ اشتباه بزرگی در زندگیه من بود. اما حالا میفهمم که من اون دوران (۱۰ سال پیش) با اون طرز تفکر و سن و سال کمی که داشتم بهترین راهی که میتونستم رو انتخاب کردم، حالا درست یا غلط بودنش هیچ اهمیتی نداره.##
