قواعد شرطی در برنامه نویسی پایتون

سلام

درود بر شما

این پستم با دو تا پست قبلم فرق داره. (اگه نخوندیدشون حتما بخونید تا از یه خطر خیلی بزرگ بتونید رهایی پیدا کنید. )

خب اما این پست در باره ی چی هست؟!

بعله! همین طوری که از عنوانش هم معلومه قواعد شرطی پایتون.

خب بی مقدمه بریم برای شروع

IF = اگر

خیلی ساده است.

اگر بخوایم جایی به پایتون بگیم مثلا اگر متغیر a برابر با هست یا نه این کار رو برامون بکن، باید این طوری بنویسیم.

اول ایف. جلوی ایف شرط یا کاندیشن رو می نویسیم. جلوی اون هم یه دو نقطه می زاریم. بعد می ریم خط بعد. با یه فاصله ی کوچیک (معمولا توی محیط های توسعه ی کد خودشون بعد ایف می زارن این فاصله رو) دستوری که می خوایم اجرا شه رو می زاریم.

مثلا توی این نمونه الان می خوایم بگیم که اگه عدد برابر با دو هست برای ما پرینت کنه که عدد برابر با دو ئه.

a = 2
if a == 2:
    print ('adad shoma 2 ast!')

خب اولین دستور شرطی تون رو به همین راحتی تونستید بنویسید.

اما یه سری دستورات دیگه هم هستن. که اگه بخوام همه رو توی این مقاله براتون بنویسم خیلی طولانی می شه. برای همین فعلا همین یه دونه رو می گه. البته شاید بعدا از طریق یه فیلم بتونم بهتون بقیه ی عبارت های شرطی رو بگم.

خوندن بقیه ی پست های من رو یادتون نره ;)