"شما نمی‌توانید دوبار در یک رودخانه گام نهید؛ زیرا آب‌های تازه است که همواره جریان دارد و بر شما می‌گذرد." این جمله هراکلیوس، فیلسوف بزرگ یونان باستان، به‌خوبی طبیعت و سرشت جهان پیرامون ما را بیان می‌کند؛ جهان حرکت‌ها ، جهان تغییرها و جهان شدن‌ها. جهانی که هر لحظه ناآرام است و طبیعتا موجودات درون آن نیز در بی‌قراری به‌سر می‌برند. انسان، به عنوان یکی از موجودات آن، با چنین جهانی روبه‌روست.
در این آخرین یلدایِ قرن چهاردهم و انقلاب زمستانی همراه می‌شویم با انرژی هایی که از پدیده ای بزرگ یعنی قرار گرفتن دو سیاره کیوان و مشتری روی یک خط دید و در نزدیکترین فاصله ممکن نشأت میگیرد، این پیوند عظیم را در غروب اول دی شاهد خواهیم بود. مشتری و کیوان به ترتیب بزرگترین سیارات منظومه ما و از درخشان ترین اجرام آسمان شب هستند.
آخرین باری که این دو در آسمان تاریک تا این اندازه به هم نزدیک شدند ۸۰۰ سال پیش بود. این دیدار یا به عبارتی جفت شدن سیاره ها هر بیست سال رخ می‌دهد و همراه با آزاد شدن انرژی های زیادی است امسال ما این رخداد را جشن میگیریم در یلدا که نمادی از زایش نور است و در قلب زمستان تاریک قرن با همه گیری کرونا که جهان را به هم سویی با طبیعت واداشته است.
رویارویی این دو غول آسمانی در صفر درجه آکواریوس، را به آزادی از رسیمان های پوسیده باوری_رفتاری که همه ما را به بند اسارت خود کشیده پیوند میزنیم. خود عدد صفر آغاز و پایان را نشان می‌دهد شروع از هیچ و رسیدن به هیچ، عددصفر به خودی خود چیزی را نشان نمی‌دهد بلکه از همراهی با عدد کنارش است که اعتبار کسب می‌کند این مصداق فردیت ماست که تنهایی کاری از پیش نمی‌بریم اما وقتی با دیگری و دیگران یکی می شویم گروه می‌شویم هویت خود را باز می یابیم. نشان زودیاک آکواریوس هم نشان گروه و قبیله است پس کد آگاهی که این پیوند برای ما دارد همگروهی و تیم شدن است. در این عرصه با گرفتن دست یکدیگر به سوی قله آگاهی فردی و حرکت به سمت خرد جمعی پیش می‌رویم.
هر آنچه در آسمان ها رخ می‌دهد انعکاس دهنده اتفاقات روی زمین است. به آسمان نگاه کنید.
